***สวัสดีครับ ขอเริ่มจากนิสัยทั่วๆไปของผมก่อนนะครับ คือตั้งแต่เด็กจนโตผมก็เป็นเด็กเรียบร้อย พ่อแม่เลี้ยงดูค่อนข้างโหดนิดๆ(ห้ามเล่นอะไรพาดโพน ห้ามเล่นอะไรอันตราย ห้ามเล่นกับพวกเด็กผู้ชายเพราะเพื่อนดื้อมาก เราเองก็ไม่อยากเล่นด้วยเพราะพวกเด็กผู้ชายมีแต่เด็กโตแกล้งเราทุกวัน)  จำได้ว่าตอนอนุบาลเคยมีเล่นกับเพื่อนผู้หญิงคนนึง สุดท้ายคนรอบข้างแซวเป็นแฟนกัน เราก็ต้องห่างกับเขา(ปัจจุบันเพื่อยคนนี้กลายเป็นทอมไปแล้ว)   ช่วง ม.ต้น ก็มีเพื่อนผู้ชายนะครับ เราจะไปอยู่ในแก๊งค์เด็กบ้าการ์ตูน(พวกไม่ดื้อ และไม่ได้เรียนเก่ง ชีวิตอยู่เฉยๆ วันๆอ่านการ์ตูน) ไม่ชอบแตะบอลเพราะมีแต่พวกหัวรุนแรง ตอนนั้นเป็นเด็กก็อยู่ได้เพราะไม่มีเรื่องรักๆใคร่มาเกี่ยวข้อง เคยจีบผู้หญิงก็จีบไม่ติดเพราะผมเองมีอะไรโดดเด่นเลย แต่ช่วงนั้นก็มีคุยๆกับผู้หญิงบ้าง แต่ก็ไม่ถึงกับเป็นแฟนกัน

***มาถึงเรื่องความรักแบบแฟนบ้าง ผมเคยมีแฟนผู้ชายมาสองคน คนแรกคบกัน 3 ปี เริ่มคบกับแฟนคนแรกตอนเรียน ป.ตรี ปี1 ผมมีเพื่อนกลุ่มใหญ่ ประมาณ 12 คน ในกลุ่มก็มีผู้ชายผู้หญิง แต่ก็สนิทกับเพื่อนผู้ชายมากกว่า ตอนนั้นมีเพื่อนที่เป็นเกย์คนนึง บ้านเขาอยู่ไกล บางทีกลับบ้านค่ำไม่ทันรถก็ต้องไปส่ง(ผมเป็นคนขี้สงสาร) ก็เป็นแบบนี้สักพักจนรู้สึกดีต่อกัน เลยตกลงคบเป็นแฟน ตอนนั้นเพื่อนในห้องช๊อคมาก ระหว่างคบกันไม่เคยมีเรื่องมือที่สามมาเกี่ยวเลย เพราะผมเชื่อว่า "ถ้าเราอยากให้ใครดีกับเราอย่างไร เราก็ต้องปฏิบัติกับเขาอย่างนั้น" ผมก็คบกับเขาไปใกล้จะเรียนจบ สุดท้ายเขาไปเจอเพื่อนของเพื่อนเขาแล้วก็ขอเราเลิก ช่วงนั้นเสียใจหนักมากครับ

คนที่สองคบกัน 4 ปี
**ขอไปเก็บกระเป๋าเข้าค่ายแปปนะครับ(ไปทำงานนอกสถานที่ 3 วัน) เดี๋ยวกลับมาเล่าต่อ