อดิศักดิ์: อันนี้เห็นชัดๆหลายจังหวะ วิ่งเหยาะๆ เดินไปมา ไม่หาที่ว่าง มีช็อตนึงผมจำได้ไม่ลืม ปีกซ้ายได้บอล กำลังวนๆหาจังหวะจ่าย มีกองหลังฟิลิปปินส์เข้ามาพัวพัน 2 คน ปีกกำลังหาจังหวะจ่าย อดิศักดิ์ยืนเท้าสะเอวเฉยๆอยู่ข้างๆ ย้ำเลยนะครับ ยืนเท้าสะเอวเฉยๆ จังหวะนั้นเพื่อนมองเข้าไปในกรอบหลายทีไม่เจอใคร เอาจริงๆคือถ้าโฉบเข้าไปเพื่อนก็มีจังหวะหยอดเข้าไปให้โขกได้อยู่แล้ว เหมือนจงใจยืนดูเพื่อนเสียบอลอ่ะครับ มันแย่มากๆเลยนะสำหรับผม

ธนบูรณ์: อันนี้ไม่ต้องพูดถึง ทุกท่านคงเห็นกันอยู่แล้ว กึ่งเดินกึ่งวิ่งทั้งเกมส์

สรรวัชญ์: บางคนอาจจะบอกคนนี้ขยันวิ่ง แต่ลองดูดีๆนะครับ จังหวะแกวิ่งคือจังหวะที่มันไม่มีประโยชน์ใดๆ จังหวะโต้กลับ สร้างสรรค์โอกาส จังหวะช่วยเกมส์รับ หรือจังหวะวิ่งหาพื้นที่ แกจะเดินตลอดเรียกได้ว่าทั้งขี้เกียจและช้าเกินไปนั่นแหละจุดอ่อน ทำให้เกมส์มันไม่เคลื่อนจากกลางไปหน้า

ปกเกล้า: อันนี้ฉายาแก winwalk อยู่แล้ว ขนาดทีมได้ครองบอลแกยีงไม่มีส่วนร่วมกับเกมส์เลย อันนี้เล่นโต้กลับแกไม่ค่อยวิ่งเลยยิ่งหายไปจากเกมส์

ผมว่าการเคลื่อนที่ของนักเตะเราแพ้ทุกทีมในอาเซียนนะครับ ไม่ทราบมันอยู่ใน DNA รึยังไงนักเตะถึงไม่ยอมวิ่งกัน ขนาดลาว กัมพูชา ผมว่ายังขยันวิ่งกว่านักเตะเราเลย

ลำพังมีคนเดียวทีมก็เสียเปรียบมากอยู่แล้วนี่มีหลายๆคนพร้อมๆกันเกมส์มันเลยไม่เดินไปข้างหน้า โดนเค้าตัดได้หมด
นี่ไม่ได้พูดถึงทักษะเบสิคนะครับ รวมๆเราไม่ได้เหนือกว่าเค้าเลย