สวัสดีค่ะ เจ้าของกระทู้อายุ 18 น่ะค่ะ อยากทราบว่าเพื่อนๆคนไหนรู้สึกเฉยๆกับความรักบ้างมั้ยค่ะ แบบตอนมีแฟน แรกๆมันก็รู้สึกตื่นเต้นดีที่ได้เป็นแฟนกัน แต่พอหลังๆกลับรู้สึกได้ว่าตัวเองไม้ได้รู้สึกรักหรือมีความรู้สึกรักเลย มันเป็นเพราะอะไรหรอค่ะ ตอนแรกเราก็มั่นใจน่ะค่ะว่าเรารักเขาจริงๆอยากจะคบกับเขานานๆ แต่พอเอาเข้าจริงๆกลับไม่ได้รู้สึกอย่างที่อยากจะรู้สึก คือมันรู้สึกเฉยๆกับทุกสิ่ง หรือเป็นเพราะเราดูแล้ตัวเองได้แล้วเราก็เลยไม่ต้องการให้ใครเข้ามาดูแล  เจ้าของกระทู้เป็นคนที่ชอบอยู่คนเดียว เวลาไม่ค่อยจะมีให้แฟน แต่พอเขามาสารภาพรักก็ไม่กล้าปฏิเสทเขา ก็เลยได้มาคบกัน ช่วงแรกๆก็เหมือนจะเข้ากันดี คุยกันได้(ช่วงนั้นคุยกันที่ โรงเรียนอย่างเดียว)แต่พอหลังๆเขาบอกเราเปลี่ยนไป ทะเลาะกันบ่อย (เราอยู่บ้านส่วนเขาอยู่หอ)เขาบอกว่าเราไม่เข้าใจเขาเพราะว่าเขาอยู่คนเดียวแต่เรานั้นอยู่บ้านกับครอบครัวจึงไม่เข้าใจว่าเขาเหงาเขาอยู่คนเดียวนั้นรู้สึกยังไง
แต่เราก้บอกเขาไปว่าเราก้อยู่บ้านไม่ได้อยู่หอเราจะเข้าใจได้ยังไง เรามีคนที่ต้องดูแลที่บ้านมีงานที่ต้องทำที่บ้าน (แฟนเราอยายุน้อยกว่าเรา4ปี) จนเราทะเลาะกันหลายครั้งเพราะเรื่องเดิมๆ เราจึงเข้าใจตัวเองว่าเรานั้นดูแลใครไม่ได้อีกอย่างเรารักใครไท่เป็นด้วย
   นี่เป็นกระทู้แรกที่เราเขียน ยังไงก็ช่วยอ่านช่วยคอมเม้นให้หน่อยน่ะค่ะว่าเราควรจะทำยังไง