เริ่มต้นครับ เราคบกัน 4 ปี เป็นแฟนกันครับ

หลังจากนั้นผมต้องไปทำงานต่างจังหวัด แต่ผมก็ยังกลับมา หาแฟนที่ กทม. เสมอครับ เดือนละ 2 - 3 ครั้งได้

จนวันนึงเราทะเลาะกันเพราะเธอคุยกับเพื่อนสนิท ผู้ชาย คนนึงบ่อยครั้ง แต่เธอก็บอกว่าแค่เพื่อนกันไม่มีอะไรกัน แต่ในใจผมก็เริ่มระแวงแล้ว

วันนึงเธอบอกว่าเธอท้อง ผมก็แต่งงานกับเธอ ทุกอย่างเรียบร้อยปกติ งานผ่านไปราบรื่นด้วยดี แต่ทุกครั้งที่ผมถามเรื่องลูก หรือพาไปฝากครรถ์ มันมีความรู้สึกแปลกๆ เหมือนมีอะไรเกิดขึ้นมา

จนผมซักเธอ มากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น จนเธอยอมรับว่า เธอแอบมีอะไรกับเพื่อนสนิท โดยไม่รู้ว่าลูกใจท้องเป็นของใคร

ผมจึงซักมากขึ้นจนเธอยอมรับว่า เคยมีอะไรกับเพื่อนสนิท มาก่อนแล้ว 1 ครั้ง แต่เธอบอกว่าที่ทำไปเพราะประชดที่ผมไม่สนใจ บวกกับความไว้ใจในเพื่อนสนิทไม่คิดว่ามันจะเลยเถิดจนมามีอะไรกัน และมามีอะไรครั้งที่ 2 เพราะเพื่อนสนิทคนนั้นบอกว่ารักเธอมาก เธอบอกว่าเธอเคลิ้มกับคำพูดของเพื่อนสนิทคนนี้จนยอมมีอะไรครั้งที่ 2 แต่ทุกครั้ง เธอบอกว่าเธอรู้สึกผิดต่อผมมาก อยากบอกผมแต่ก็กลัวเสียผมไป จนการมีอะไรครั้งที่ 2 นี่แหละ หลังจากนั้นเธอตั้งท้องครับ แต่ช่วงเวลาที่มีอะไรกับเพื่อนสนิทครั้งที่ 2 นั้นก็มีอะไรกับผมด้วยครับ ทำให้ไม่แน่ใจว่าเป็นลูกใคร

ผมปรึกษาหมอสูติ หมอคำนวณวันแล้วบอกว่ามีโอกาสเป็นลูกของเราสูงมาก

แต่สิ่งที่ผมอยากปรึกษาคือถ้าเป็นแบบนี้ผมควรให้อภัยไหม
เธอร้องไห้ยอมรับผิด ยอมรับว่าเลว ยอมทุกอย่าง เธอจะหยุดติดต่อเพื่อนสนิทเธอ เธอบอกจะเป็นภรรยาที่ดี เพื่อขอให้ผมอยู่

ซึ่งถ้าไม่ติดเธอมีลูกที่อาจเป็นลูกของผม ผมคงจบไปแล้ว

แต่ตอนนี้เธออาจมีลูกของผมอยู่ในท้อง บวกกลับเราเพิ่งแต่งงานกัน เธอยอมรับผิดทุกอย่าง เธอยอมบอกผมหมดทุกอย่าง เธอจะฆ่าตัวตายถ้าเธอไม่มีผมอยู่ด้วย เธอขอโทษแบบสุดหัวใจ กับสิ่งโง่ๆ ที่เธอพลาดไป

ผมอยากถามครับว่าผมควรให้อภัยเธอไหมครับ กับสิ่งที่เกิดขึ้น แล้วเดินต่อไปกับเธอไหม หรือผมควรเดินไปยังไงต่อครับ ผมตื้อไปหมดแล้ว