เราคิดถึงเขามากๆเลยงะ ไม่รู้ทำไมทำอะไรก็นึกถึงเขาไปหมด พยายามไม่นึกถึงเขาเเล้ว ก็ยังคิดเหมือนติดเขาไปเเล้ว เขาไปโดยไม่บอกลาสักคำ
ไปเเบบดื้อๆใจหายมากเลย เจ็บเเบบจุกจนร้องไม่ออกมันที่สุดเเล้วจริงๆคนนี้ เรารักเขาจริงๆนะ เขาไม่เหมือนคนก่อนๆที่ผ่านเข้ามา เเล้วก็ไม่มีใครที่จะเหมือนเขาอีกเเล้ว มันเป็นความไม่เข้าใจกันเเละไม่ยอมใจเปิดใจคุยสุดท้ายเขาก็เลือกที่จะไป  มันดูสับสนเเต่มันเกินจะบรรยายออกมาจริงๆ คิดอยากจะลืมเขาเเต่ไม่มีเหตุผลที่ต้องลืม คิดจะขอให้เขากลับมาก็ไม่มีเหตุผลมากพอเหมือนกันว่าทำไม ควรทำไงดีคะ เศร้ามากเลย