ไม่รู้สิ นับวันอะไรๆมันก็ยิ่งหนักขึ้น พวกแอนตี้ก็เล่นแรงขึ้น มีคนพยายามมาโจมตีใส่สีวงมากขึ้น โอตะก็คนๆนึงที้มีจิตใจอ่ะ ความอดทนมันก็มีจำกัดเหมือนกันหนา โฮล้ว คือมันรู้สึกว่า BNK48ที่แสนสนุกมอบความสุขให้เรามันไม่เหมือนเมื่อก่อนอ่ะ ไม่ได้เบื่อวงนะ ผมยังสนุกที่ตามวงมีอะไรใหม่ๆเสมอๆ แต่เบื่อกับอะไรหลายๆอย่างที่เข้ามาแบบชุดใหญ่เป็นช่วงๆ จนบางทีมันทำให้ผมจิตตกไปทั้งวันเลย จากอะไรหลายๆอย่าง บางทีก็คิดนะว่าเราโชคร้ายรึป่าวนะที่มาตามน้องๆ ถ้าเราไม่โดนตกปล่อยเมินไป ไม่สนใจว่ามีวงน้องสาวที่ไทยตอนนั้น เราคงไม่ต้องมานั่งกลุ้มนั่งจิตตกนั่งเจ็บใจหัวร้อนเกือบทุกวันแบบนีรึป่าว?


ยังดีทุกวันนี้ได้คามิโอชิคอยเตือนสติเวลาเห็นหน้าน้องมันก็พอผ่อนคลายได้ พยายามไม่สนใจดราม่าของเมมเบอร์คนอื่นแต่ก็นะ เวลารู้ว่ามีดราม่า มีอะไรมันจะรู้สึกหน่วงๆจิตตกไปช่วงนึงทุกทีเลย


โฮล้วววววว

หรือผมควรจะพักดีนะ....