ในหลายๆอย่างก็ทำให้เราอดคิดไม่ได้
ฉันคบกับแฟนมา 3 ปีละตอนแรกเราอยู่ด้วยกันได้ไม่กี่เดือนก็ดีเขาก็ดูแลเราดีนะ สักพักเราต้องแยกทำงานคนละที ทุกวันหยุดเขาก็จะมาหา กทม-ชลบุรี แต่ไม่ถึงปีเราได้ย้สยมายุกทม. ทำให้เรามาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง ครั้งนี้ยาวเลย แรกๆก็ดีแต่หลังๆเหมือนถูกละเลยยังไงไม่รู้ตื่นเช้าไปทำงาน เย็น-4 ทุ่มกลับต่างคนต่างจับโทรศัพท์ คุยกันไม่กี่คำนอน เวลาส่วนใหญ่ที่อยู่ด้วยกันมันจะเป็นกินข้าวมากกว่า บางทีก็แอบน้อยใจ ทำไมเขาสนใจแต่โทรศัพท์ บางทีคุยด้วยไม่ฟังไม่สนใจ น้อยมากที่จะมีกิจกรรมร่วมกัน ฉันอยากกินนี้เธอไม่ชอบแต่เธออยากกินนี้ฉันไม่ชอบก็ต้องชอบ😫นอนห้องเดียวกันเจอกันทุกวันหรือมันจะทำให้เขาเบื่อรึป่าวหรือว่าเราทำตัวน่าเบื่อ นี้งงเหมือนกัน
ใกล้แค่นี้แต่ทำไมเหมือนไกล
ฉันคบกับแฟนมา 3 ปีละตอนแรกเราอยู่ด้วยกันได้ไม่กี่เดือนก็ดีเขาก็ดูแลเราดีนะ สักพักเราต้องแยกทำงานคนละที ทุกวันหยุดเขาก็จะมาหา กทม-ชลบุรี แต่ไม่ถึงปีเราได้ย้สยมายุกทม. ทำให้เรามาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง ครั้งนี้ยาวเลย แรกๆก็ดีแต่หลังๆเหมือนถูกละเลยยังไงไม่รู้ตื่นเช้าไปทำงาน เย็น-4 ทุ่มกลับต่างคนต่างจับโทรศัพท์ คุยกันไม่กี่คำนอน เวลาส่วนใหญ่ที่อยู่ด้วยกันมันจะเป็นกินข้าวมากกว่า บางทีก็แอบน้อยใจ ทำไมเขาสนใจแต่โทรศัพท์ บางทีคุยด้วยไม่ฟังไม่สนใจ น้อยมากที่จะมีกิจกรรมร่วมกัน ฉันอยากกินนี้เธอไม่ชอบแต่เธออยากกินนี้ฉันไม่ชอบก็ต้องชอบ😫นอนห้องเดียวกันเจอกันทุกวันหรือมันจะทำให้เขาเบื่อรึป่าวหรือว่าเราทำตัวน่าเบื่อ นี้งงเหมือนกัน