เกริ่นก่อน
เราปทุมธานีค่ะ บ้านทาวน์เฮ้าส์ชั้นเดียวติดกันหมู่บ้านนึง แน่นอนเราเข้าใจดีว่าบ้านทาวน์เฮ้าส์ติดกันเนี่ยปัญหามันต้องมีอยู่แล้วแหละส่วนนึง
แต่เรื่องมันมีอยู่ว่า เราอยู่กับแม่และก็พ่อเลี้ยง มีสองบ้านเพราะอีกบ้านพ่อเอาไว้เก็บของกับจอดรถเพราะมีหลายคันกลัวจะไปดบียดที่คนอื่นเลยเช่าไว้ แต่ตรงข้ามเยื้องๆกัน ละบ้านนี้เราเอาไว้ทำกับข้าวด้วย ครอบครัวเราก็ต้องเดินไปมาตลอดๆ ประเด็นอยู่ตรงนี้ บ้านตรงข้ามเรามีตายายคู่นึงจะชอบว่าชอบแขวะแม่เราตลอด หาว่าทำเสียงดังแต่จริงๆแล้วบ้านเราไม่เคยทำเสียงดังเลยนะ อยู่กันแบบเฉยๆจริงๆ เพื่อนในหมู่บ้านแม่ก็มีแต่ไกลออกไปแม่ก็ขี่จักรยานออกไป ไม่เคยสุงสิงกะเขาเลย มีแต่เขาค่ะ ตายายกับแก๊งคนอีสานแถวๆบ้านเรานี้คือเปิดหมอลำเสียงดัง กินเหล้าเสียงดัง ดึกๆดื่นๆจนคนอื่นๆเคยโทรเรียกตำรวจมาเลย แต่ก็เท่านั้นจริงๆ คนมันคิดไม่ได้ก็คือคิดไม่ได้ เหนื่อยใจมาก แม่เราบอกอย่าไปสนใจ มองเป็นอากาศไป แต่คือทำแล้วนะคะ ก็ยังนินทายังแขวะอยู่ คือว่าคนอื่นเขาแต่ตัวเองทำ งงมากๆ
ละเข้าใจใช่มั้ยคะว่าคนเราก็มีความรู้สึก เราก็โมโหบ้าง พยายามสวดมนต์ก่อนนอน ไหว้พระ ทำบุญ แผ่เมตตา ไม่สนใจแบบไม่สนใจเลย แต่ก็ยังไม่วายวันนี้ที่ตั้งกระทู้ เรากำลังจะเดินเข้าบ้าน เดินผ่านพวกผู้ชายพวกๆเขาก็พูดกำกวมหัวเราะมองๆหน้า หลายรอบละค่ะแบบนี้ ยิ่งตอนเขากินเหล้ากันยิ่งแล้วใหญ่ คือ เคยมีครั้งนึงหนักมาที่แม่ทนไม่ไหว ถามตรงๆว่าทำอะไรถึงต้องมาด่ากันเขาก็เงียบหนีเข้าบ้าน พวกๆเขาก็มาบอกแม่เราให้ต่างคนต่างอยู่ ซึ่งคือควรจะบอกพวกตัวเองมั้ย? จนแม่เราแบบอยากจะย้าย แต่ก็ย้ายทีก็มีค่าใช้จ่ายมากขึ้นเพราะบ้านที่อยู่คือเช่าถูกค่ะ
บอกตรงๆทุกวันนี้เสียสุขภาพจิตมากๆ คือไม่สนใจละค่ะแต่เขาก็ไม่เลิกรา
เคยเจอเพื่อนบ้านแบบนี้กันมั้ยคะ แล้วจัดการยังไง แชร์กันหน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะ