ทุกวันนี้ไม่รู้ว่าเสพติดอารมเศร้าหรือเราบ้า มีใครเป็นแบบผมบ้างไหม
ทุกๆวันนี้หลังเลิกงานจะนั่งดื่มคนเดียวแล้วก็นึกย้อนถึงอดีตแฟนเก่าตั้งแต่คนแรกแล้วก็ไล่มาเรื่อยๆดื่มไปก็ฟังเพลงที่เคยเปิดฟังกันตอนนั้น ภาพในอดีตตอนนั้นก็ผุดขึ้นมาเด่นชัดมากพร้อมกับด้วยที่นั่งดื่มคนเดียวที่บ้านอารมก็ให้บรรยากาศก็มา พอภาพเก่าๆมันมาแทนที่มันจะเศร้ามันกับมีความสุข ภาพจากไหนไท่รุ้มันผุดมาเต็มไปหมดทั้งรายละเอียดยิบย่อย ทั้งภาพแฟนเก่าที่ขาดติดต่อไปสิบกว่าปีมันเข้ามาชัดเจนมาก ยิ่งฟังยิ่งดื่มยิ่งอินยิ่งเพลิน จนทุกวันนี้ไปดื่มกับเพื่อนที่ร้านแล้วไม่สนุกเลย คิดแต่อยากอยุ่เงียบๆคิดไปเองจินตนาการว่าเขาชีวิตตอนนี้เป็นยังงัยบ้าง คิดไปก็น้ำตาไหลไป ก็งงไม่รุ้น้ำตาไหลเพราะอะไร แต่ครั้งที่มันไหลมันช่างมีความสุขเหลือเกินจนรุ้สึกว่าชอบแบบนี้ชอบที่จะเศร้าแบบนี้ มันได้อารมมันอินมากเป็นแบบนี้มาสี่ห้าปีแล้ว เป็นแบบนี้ทุกวัน แต่ไม่มีผลกับงานกับเรื่องส่วนตัวเรื่องรอบข้างปัจจุบัน ถึงตอนนี้จะมีแฟนแล้ว ก็ยังคงอยากอยุ่เงียบๆหาเวลามาอยุ่เงียบๆแล้วก็คิดๆจินตนาการๆแล้วก็น้ำตาซึม.ก็นั่งถามตัวเองว่าอาจเป็นพวกยึดติดกับอดีตหรือปล่าว ก็คิดว่าตัวเองปล่าว เพราะถ้าจะกลับไปหาคนเก่าๆก็ทำได้ แต่แค่ชอบที่จะคิดถึงมันมีความสุข.
แบบนี้เรียกเข้าค่ายไหนครับ.

ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะครับ