ดิฉันอายุ 24 ปีคะ ส่วนเเฟนอายุ 21 ปี คบกันมาได้ประมาณ 2 ปี เราสองคนต่างกันมากคะ ทั้งฐานะ หน้าที่การงาน ดิฉันตกงานคะ เพราะออกจากงานที่เคยทำมารักษาตัวหลังประสบอุบัติเหตุ ส่วนเเฟนเพิ่งบรรจุตำเเหน่งปลัดอำเภอสดๆร้อนๆ ที่ผ่านมาก็มีปัญหารักๆเลิกๆมาตลอด
ส่วนสาเหตุหลักๆก็มักจะมาจากดิฉันเอง ปัญหาในช่วงปีเเรกที่คบกันมาจากการที่ดิฉันยังติดต่อกับคนที่เคยคุยก่อนหน้าเขาบ้าง ดิฉันโกหกเขาเกี่ยวกับอดีตคนที่เคยคบเคยคุยบ้าง ดิฉันเชื่อว่าคงไม่มีใครอยากพูดเรื่องเก่าหากจะเริ่มต้นใหม่ สุดท้ายดิฉันเลยเลือกที่จะไม่พูดความจริงทั้งหมด เเต่เเล้วเขาก็จับได้ เเล้วดิฉันก็โดนบอกเลิก ดิฉันพยายามวินวอนทุกอย่างให้เขายุเเละเขาก็ยุมาจนถึงวันนี้
ดิฉันรักเขามากคะ คิดว่าเขาเปนคนดี ไม่เจ้าชู้ ไม่โกหก เขาทำดิฉันเสียใจมากที่สุด คือ เวลามีปัญหานิดๆหน่อยๆ ก้อวางสาย ปิดเครื่อง ให้อีกคนนอนร้องไห้ยุคนเดียว ผ่านมาอีกวันเขาก้อทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่มีคำขอโทดใดๆ เเต่ดิฉันก้อเหมือนจะชิน
กระทั่งเมื่อวานนี้ มีเพื่อนเขาทักเเชทเขามา ดิฉันเลยเลื่อนดูเเชทเก่าๆ สิ่งที่เจอคือเขาถ่ายรูปผู้หญิงที่เขาพาไปนอนด้วยส่งไปอวดเพื่อน
ดิฉันถามเขาถึงเรื่องนี้ ... เขาพูดเเค่เพียงว่า มันผ่านมานานมากเเล้ว ขอโทด ให้ดิฉันปล่อยผ่านไป
ความรุสึกของดิฉันตอนนี้ ...
เทพบุตรผู้เเสนดีของดิฉัน ไม่เคยโกหก เเต่ก็ไม่เคยเล่าเรื่องของเขาให้ฟังเลย เขาเลือกที่จะบ่ายเบี่ยงไม่ตอบ ดิฉันบอกเขาว่าไม่อยากเปนคนเลวที่เเย่งเขามาจากคนอื่น กลัวกรรม เขาตอบดิฉันด้วยนำ้เสียงนุ่มนวล ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่เเฟน เเค่ผู้หญิงคล้ายๆขายบริการ
ดิฉันควรดีใจใช่ไหมคะที่เเฟนตัวเองซื้อกิน
ความรู้สึกของดิฉันมันไม่ใช่การโกรธ เเต่ดิฉันผิดหวังเพราะความจริงที่เจอกับภาพที่เขาสร้างให้ฉันจินตนาการตามมันต่างกันเหลือเกิน
เขาไม่รุสึกละอายบ้างเหรอเวลาที่เขาบอกกับดิฉันว่าต้องทำตัวดีๆนะ เขาอยากให้ครอบครัวเขายอมรับ
เขาไม่รุสึกอะไรบ้างเหรอเวลาที่ดิฉันรั้งเขาไว้
เเล้วนำ้ตาไหลพร้อมกับเอ่ยไม่น่าทำให้ผช.ดีๆอย่างเขาเสียใจ
#มีอีกกี่เรื่องที่ดิฉันยังไม่รุ
#เชื่อใจ=โง่
#ดิฉันควรทำยังไงต่อไป