สวัสดีทุกคน ออกตัวก่อนเลยว่านี่เป็นกระทู้แรกของเรา
อันที่จริง ฮาโลวีนก็ผ่านไปเกือบจะหนึ่งเดือนแล้ว เราคิดไม่ตกว่าจะเอามาเขียนดีมั้ย
พอดีเรามีโอกาสได้มาอยู่ในชิคาโก รัฐอิลลินอยส์ มีเรื่องราวอยากแบ่งปันเต็มไปหมดเลย
ยังไงก็ตาม ขอให้ทุกคนที่หลงเข้ามาอ่าน มีความสุขกับการเล่าเรื่องเล็กๆ ของเรา
ที่สำคัญ รูปอาจจะเบลอไปบ้าง และผิดพลาดตรงไหนต้องขอโทษด้วยนะคะ : )

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .


ช่วงปลายเดือนตุลาคมที่ผ่านมา
มีเทศกาลหนึ่งที่เรารู้จักกันดีก็คือ ‘ฮาโลวีน’

เราพักอยู่บริเวณถนนที่ชื่อฟรีมอน ในชิคาโก
แถวนี้ค่อนข้างมีชื่อเสียงเรื่องวันฮาโลวีนพอสมควร
เราสังเกตุว่าส่วนใหญ่จะเอาไยแมงมุมปลอมมาผูกตามรั้วบ้าน
พร้อมด้วยแมงมุมตัวเล็กจิ๋ว ลามไปจนถึงตัวใหญ่ยักษ์
.
เรียกได้ว่า แถวฟรีมอน แมงมุมชุมยิ่งกว่ายุงเสียอีก

.
เราเพิ่งรู้มาว่า จริงๆ ไม่ใช่ทุกบ้านที่จะแจกขนมเด็กๆ
ถ้าเราเห็นบ้านไหนมีแมงมุมชุม หัวกะโหลกเกลื่อนพื้น
หรือมีผีสางออกมายืนต้องรับอยู่หน้าบ้านอย่างอบอุ่น ก็ให้ไปเคาะประตูบ้านนั้น
ดีไม่ดี อาจจะเจอเจ้าของบ้านใส่หน้ากากผีโผล่ออกมาต้อนรับด้วยซ้ำ
สุดท้ายแล้ว เด็กๆ จะต้องพูดประโยคหนึ่งที่เรามักได้ยินบ่อยๆ ในหนัง
.
'Trick or Treat !'

ช่วงประมาณสี่โมงของวันที่ 31 ตุลาคม
เราเริ่มเห็นเด็กๆ เดินถือประป๋องสีส้มไปมาตามทางเท้าทั้งสองฝั่งของถนน
แน่นอนว่า สิ่งที่ได้ยินต่อมาคงหนีไม่พ้นเสียง 'Trick or Treat'
บางบ้าน เด็กๆ จะเดินไปกดออดหน้าบ้านเพื่อขอขนม
บางบ้าน ผู้ใหญ่ใจดีทั้งหลายจะนั่งรออยู่หน้าบ้าน
.

เราข้ามไปอีกฝั่งหนึ่งของถนน ซึ่งเขาปิดถนนทั้งเส้น...
ใช่ คุณอ่านไม่ผิดหรอก เขา 'ปิดถนน' เพื่อวันฮาโลวีน

ในอีกฝั่งหนึ่งนั้น เด็กเล็ก เด็กโต เดินขอขนมกันอย่างสบายใจ
.
บ้านแต่ล่ะหลังตกแต่งบ้านกันอย่างอลังการ
เรียกได้ว่าไม่มีใครยอมใคร . เหมือนเอาผีมาทั้งสุสาน
.
ถนนเส้นนั้นเต็มไปด้วยเสียงทริคออร์ทรีทและเสียงหัวเราะ
เราเผลอยิ้มกับบรรยากาศรอบข้างโดยอัตโนมัติ
เราเดินจนสุดถนนและเดินย้อนกลับมาที่จุดเริ่มต้นอีกครั้ง
แน่นอนว่าเราสนุกกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้ามาก

ฮาโลวีนครั้งแรกของเราคงอธิบายเป็นคำพูดไม่หมด
แล้วฮาโลวีนครั้งแรกของคุณล่ะ.. เป็นยังไง