เราชอบ BNK48 คามิโอชิอร ซึ่งวันนี้สดๆร้อนๆ
เราอะนั้งกินข้าว เพื่อนเราสมัยมัทยมมันถามว่า"ชอบBNKหรอวะ กูเห็นลงในไอจี" ไอเราก็เห็นเพื่อนพูด ก็เลยตอบด้วยความเผลอตัวว่า"เออ กูโคตรชอบเลย" แล้วสิ่งที่เพื่อนมัทยมคนนั้นพูดต่อมาในขณะที่กูกำลังมีความสุขกับการ-ข้าวและพูดถึงBNKคือ"กูว่ามันไร้สาระหวะ กูไม่ค่อยชอบ BNK" (ขณะนั้นกูอยากจะวางช้อนข้าวแล้วยันหน้าแม้งมาก) แต่เราก็ได้แต่ วางช้อนแล้ว-น้ำจ้า สักพักประมาณ3นาที เพื่อนที่ปกติจะอยู่ด้วยกันมันเดินมาหาพอดี มันพูดว่า"ไปดูอรมาหรอ เลยไม่ไปเที่ยวกับพวกกู" เราก็เลยตอบกลับไปว่า"เปล่าๆ รูปที่ลงในสตอรี่ไอจีมันเป็นรูปที่คนอื่นเขาลงไว้เฉยๆ บ้านกูอยู่ตั้งไกล จะไปตู้ปลาได้ไง" พอสักพัก เราเลยพูดกับเพื่อนสมัยมัทยมว่า"ไม่ชอบBNK ใช่ปะ เดี๋ยวถ้าวันไหนมีงานจับมือกูจะลากไปด้วย" แล้วสิ่งที่แม้งตอบกลับมาคือ"คิดว่ากูจะไปอ่อ กูไม่ชอบ ก็บ้าเนอะ จะไปเสียตังให้กับเรื่องยังงี้ทำไม(มันพูดยาวกว่านี้/ก็คิดเอาว่ามันต้องพูดขนาดไหนถึงทำให้โอตะอย่ากูรู้สึกอยากต่อยแม้ง) เราก็เลยพูดประโยคสุดท้ายว่า"เคยฟังเพลงวันแรกของBNK ปะ กูเคยเป็นคนคนนึงที่คิดว่า ก็แค่วงที่เอาผู้หญิงหน้าตาดีๆมารวมกัน ทำให้ดูสนใจ แล้วก็เต้นเก่งนิดเก่งหน่อย ร้องดีนิดร้องดีหน่อย(ช่วงนั้นเพลงคุกกี้เสี่ยงทายกำลังดัง) เพลงก็อะไรไม่รู้ฟังก็ไม่รู้เรื่อง พวกที่ไปจับมือ/ไปคอนเสิตก็เสียเวลาไปเพื่ออะไร แต่สุดท้ายกูเหนื่อยกับครอบครัว กูเหนื่อยกับการเรียน เครียดอะไรหลายอย่าง สิ่งที่กูเห็นในยูทูปคือ วิดีโอเพลงวันแรก กูนั้งฟังวนหลายรอบมาก มันทั้งให้กำลังใจ ทั้งให้อดทน พยายาม การกดดูวิดีโอมันจะคล้ายเชื้อไวรัสอะ ที่พอแม้งกดคลิปนึง มันก็จะติดต่อไปเรื่อยๆ อาจจะมองไร้สาระ แต่ถ้าไม่มีBNK ที่ให้กำลังใจในวันนั้น วันนี้กูก็คงไม่มานั้งเรียนอยู่ทุกวันนี้หรอก
#BNK48
#ถ้าพิมพ์ยาวแล้วมันดูไร้สาระต้องขอโทษด้วย ไม่รู้จะระบายที่ไหน