คือผมสังเกตตัวเองมาสักพักแล้วเวลาดูอนิเมะที่แบบเศร้าๆ พอดูจบแล้วมันจุกๆหน่วงๆในใจ จะเรียกว่าอินก็ได้มั้งครับ ครั้งแรกเลยประมาณ 3 ปีที่แล้วที่จำได้ ผมดูยัวเนม พอดูจบเดินออกจากโรงมาคือแบบชีวิตสีเทามากครับ จุก หน่วงไปหมด ทำอะไรแต่ละอย่างก็จะนึกถึงเนื้อเรื่องในอนิเมะตลอด แล้วไม่วายนอกจากยัวเนมแล้ว ผมก็ไล่ดูผลงานของ อ.มาโคโตะ ชินไค ทั้งหมดเลย แล้วแต่ละเรื่องคือปวดตับทั้งนั้น ซึมไปเป็นเดือนเลยครับ


หลังจากนั้นเพื่อนก็แนะนำให้ดูไฮคิว อนิเมะกีฬาวอลเล่ย์บอล ผมก็ดู เนื้อเรื่องก็ดีครับ ผมก็มาติดเรื่องนี้งอมแงม ถึงกับมีช่วงนึงออกกำลังกายตามตัวละครในเรื่องกันเลยทีเดียว เปิดเทอมมาอาจารย์ทักว่าผอมลงเลยครับ 555+


เเละล่าสุดผมดูนัตสึเมะครับ ไปเจอโดยบังเอิญ ไปฟังเพลงประกอบแล้วเพราะ เลยสืบหาว่าเรื่องอะไรเลยตามมาดูเนื้อเรื่องยาวๆ แล้วอย่างว่าอ่ะครับนัตสึเมะ เนื้อเรื่องมันอบอุ่นปนเศร้าๆ ผมก็อินกับมันเช่นเคย เวลาทำอะไรก็นึกถึงแต่เนื้อเรื่องมัน วันๆฟังเเต่เพลงที่ประกอบ


อยากรู้ว่าคนอื่นมีใครเป็นแบบผมมั้ยครับ คือแบบดูจบแล้วอารมณ์มันไม่จบตาม มันอิน จุก หน่วง กับเนื้อเรื่อง ทั้งๆที่ผมก็รู้นะว่ามันเป็นแค่อนิเมะ มันคือบทที่ถูกสร้างขึ้นมา ไม่มีตัวตนในโลกชีวิตจริง แต่ก็ยังคงรู้สึกเหมือนเดิม เซงตัวเองจริงๆครับ