ความรักมันควรทำให้ชีวิตดีขึ้นต้องเป็นแบบนั้นใช่ไหมคะ  เรารู้สึกเหนื่อยกับความสัมพันธ์ในตอนนี้มาก เราแค่คุยกันค่ะ 4 เดือนได้แล้ว แต่ทะเลาะกับเกือบทุกวัน  ปกติกเรานอนดึกมากอยู่เเล้ว แล้วเรียนก็หนักทำวิจัยก็หนัก  ตั้งแต่คุยกับคนนี้คือเรานอนเกือบเช้าตลอด  ไปเรียนตอนเช้านี่ไม่เคยสดใสเลยค่ะ  อารมณ์แบบนอนไม่พอ  ขนาดเพื่อนเรายังบอกเลยว่าตั้งแต่คุยกับคนนี้เราโทรมมากกลางคืนไม่ค่อยนอน แล้วก็ทะเลาะกันตลอดๆ  เเค่เรื่องส่วนตัวเราก็เหนื่อยพออยู่แล้ว พอเป็นแบบนี้อีกเรายิ่งเหนื่อยมาก เค้าขี้งอนมาก อารมณ์ร้อน งี้หงุดหงิด  แชทนี่ต้องตอบตลอดเวลา ไม่งั้นนี่มีปัญหาอีก เอะอะเลิกคุยๆ แล้วเราก็ต้องเป็นคนง้อ เราชอบเขานะคะ  แต่เราแค่เหนื่อย เหมือนเค้าว่างเกินไป ทั้งๆ ที่เราก็บอกเขานะคะว่าเราต้องทำโน้นนี่ เหมือนเค้าจะเข้าใจ...แต่ก็ไม่ เขาชอบบอกว่าเราไม่ค่อยสนใจเขา เราก็แบ่งเวลาให้เขามากขึ้น สรุปเราเลยไม่เหลือเวลาอะไรให้กับตัวเองเลย จนเรารู้สึกว่าช่วงหลังๆ มาชีวิตเราเละเทะมาก ชีวิตต้องยุ่งวุ่นวายอยู่กับการทะเลาะกัน งอนกัน อยู่ดีๆ เดี๋ยวเค้าก็มาบอกเลิกคุยกันอีกแล้วเรื่องเรียนเรา วิจัยเราอีก เหนื่อยจังเลยค่ะ เขาไม่เข้าใจเราเลยว่าตอนนี้เรากำลังเหนื่อยนะ เราเจอปัญหามา เขาบอกว่าเราคิดถึงเเต่เรื่องอื่น ทั้งๆ ที่เขาคิดแค่เรื่องเรา เหมือนเราเป็นความรักแบบเด็กๆ ทั้งที่เราก็โตๆ กันแล้ว เเล้วเราก็เคยคุยเรื่องนี้กันแล้วด้วย สุดท้ายก็กลับมาทะเลาะกันเหมือนเดิม เราเลยคิดว่าเราจะเลิกคุยกับเค้าค่ะแต่ปัญหาคือเราชอบเค้าไปแล้ว เวลาไม่มีเค้ามันรู้สึกกระวนกระวายใจ เหมือนไม่มีความสุข เรารู้สึกว่าการมีเค้าทำให้เราไม่ต้องมานั่งคิดถึงเค้าจะเป็นจะตายเหมือนตอนที่เราทะเลาะกันแล้วห่างกันไป แต่ตอนมีเค้ามันก็เหนื่อยๆ ค่ะ อย่างน้อยก็ยังมีเค้าอาจจะทะเลาะกับบ่อยไป แต่เราก็ยัวมีช่วงเวลาดีๆให้กัน  แต่แย่ตรงที่มันเหนื่อยเกินไปค่ะกับความสัมพันธ์ในตอนนี้ แต่เราก็คิดนะคะหรือเป็นเพราะตอนนี้เรามีเรื่องส่วนตัวเยอะเกินไป แล้วบวกๆ กับการทะเลาะกันเลยทำให้เราเป็นแบบนี้ เราไม่ควรคิดแบบนี้เลยใช่ไหมคะ
เราควรทำยังไงกับชีวิตตัวเองดีคะ