คือ ปกติผมสวดมน(ทำมาประมาณ2เดือนเเล้ว) ไล่ลำดับคือ  
1คำนมัสการพระรัตนตรัย
2คำนมัสการพระพุทธเจ้า
3ไตรสรณคมณ์
4พุทธคุณ
5ธรรมคุณ
6สังฆคุณ
7พาหุง มหาการุณิโก
8กรณียเมตาสูตร (พึ่งหัดสวดจะไม่ค่อยปะติปะต่อ สวดผิดๆถูกๆบ้าง)
9คาถาแผ่เมตตาตนเอง
10เมตตาใหญ่ (พึ่งสวดเหมือนกันแต่มีความรู้สึกเหมือนสวดแล้วพอจำได้ทั้งๆที่พึ่งสวดได้ไม่นานเคยสวดก่อนหน้านี้ประมาน4ปีที่แล้วครั้งนึง)
11แล้วจบด้วยแผ่เมตาให้เจ้ากรรมนนายเวร+สรรพสัตย์
12นั่งเยียดขาเพราะนั่งมาจะครบ40นาที
13นั่งสมาธิก่อนนั่งจะประนมมือแล้วพูดประมาณว่าผมขอทำการเจริญสติปฏิบัติธรรมด้วยการนั่งสมาธิอย่าได้มีสิ่งใดขัดขวางการเจริญสติครั้งนี้ด้วยเถิดแล้วก็นั่ง(ผมไม่รู้ว่าปกติเขาต้องกำหนดจิตรึป่าวว่าแบบนั่งนาเท่าไหร)
14นั่งสมาธิเสรจโดยเฉลี่ยไม่เกิน10นาที(ร็สึกเศร้าใจมากที่นั่งได้แปปเดียวแต่ตอนนั่งดูนานมาก)ก็จะแผ่เมตตาอีกรอบ เป็นอันจบ
ที่นี้ปัญหาที่เกิดขึ้นมาแบบสดๆร้อนๆเลยคือ ตอนผมสวด1-8(จบกรณียเมตตาสูตร)มันปกติผมสวดเสียงจะแบบอ่านออกเสียงไทยจะไม่ออกเสียงเอื้อยๆ(ไม่รู้เขาเรียกอะไร)แบบอารมพระสวดอะครับ ที่นี้วน.คือตอนผมสวดกผมกลับสวดแบบเหมือนพระสวด+บางช่วงเสียงสั่นๆคืองงใจมากแต่ไม่ได้เอะใจอะไรยังคงคุมสติไว้กับการสวด+นึกบทสวดอยู่ แต่ที่พีคคือพอสวดถึงบทเมตตาใหญ่อาการเหล่านั้นหายไปทันที กลายเป็นสวดแบบปกติ มันเกิดขึ้นเพราะอะไรหรอครับ