เราก็ไม่รู้ว่าเราเป็นอะไร แต่ชอบร้องไห้กับฉากที่มันมีความสุขของนิยายทั้งๆที่เนื้อเรื่องมันไม่ได้เศร้าอะไรเลยออกจะมีความสุขด้วยซ้ำ
แบบอ่านๆอยู่แล้วน้ำตาก็ไหลกับประโยคสนทนาแค่ไม่กี่บรรทัดแล้วหลังจากนั้นก็มาเป็นสายเลย เราเป็นแบบนี้แทบทุกครั้งที่นั่งอ่านนิยายคนเดียว
มีใครเป็นเหมือนเราไหมปล้วเราผิดปกติอะไรหรือเปล่า