แอคนี้ยืมน้องที่สนิทมาตั้งนะคะ ผิดพลาดอย่างไงขออภัยด้วยเพราะพึ่งเคยตั้งครั้งแรกแฮะๆ
ยาวหน่อยนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่าเราคุยกับผู้ชายเกาหลีอยู่คนนึงเจอกันในบีทอล์คค่ะ เขาอายุ28 เป็นเจ้าของธุรกิจส่วนตัวอย่างนึง หน้าตาถือว่าดีระดับนึงเลย ฐานะถือว่าดีเลยแหละ ส่วนเราอายุ25นะที่บ้านเปิดร้านทอง เราคุยกันทุกวันแบบนี้จนกลายเป็นชีวิตประจำวันไปเลย เขาจะเป็นคนที่ขี้หึงขี้หวงมากชอบห้ามเราในการไปเที่ยวตามผับบราไรพวกนี้ แต่เราเป็นพวกชอบเที่ยวไงก็ไม่ค่อยฟังเท่าไหร่เลยทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยๆ นางจะเป็นคนหวงเราเรื่องแต่งตัวมากคือไม่ชอบให้แต่งตัวโป๊ จนคุยกันผ่านไป7เดือนกว่าๆ เขาเลยตัดสินใจจะมาหาเรา(พูดง่ายๆมาดูว่าเราซ่อนใครไว้ไหม เห้อ) เวลาเราหายไปหลายชั่วโมงก็ชอบบอกว่าเราหลอกเขาจริงๆคือมีใครใช่ไหมอะไรแบบนี้เราก็บอกไม่ได้มี เราคุบกับเขาแค่คนเดียวนะ เขาเป็นคนที่ขี้ระแวงมาก แต่เรื่องที่นางอยากจะมาเราก็โอเคนะอยากเจอเหมือนกัน มาวันแรกเราก็พาไปแนะนำพ่อแม่เราพ่อแม่เราดูชอบนางนะ นางเป็นคนมารยาทดี คือน่ารักมาก นางสุภาพมากนะตอนคุยกับเรา แต่ติดตรงชอบหาว่าเราจะหลอกนี่แหละ วันนั้นเราไปเที่ยวกับนางพานางไปเดินห้างด้วยความที่เราติดเล่นก็แซวนางบอกเราอยากได้อันนี้ ซื้อให้หน่อยได้ไหมมันเป็นกระเป๋า ราคาอยู่ประมาณ 40,000 นางดูท่าทางแปลกๆอย่างเห็นได้ชัดว่าเหมือนกลัวเราหลอก ตอนนั้นเราเสียความรู้สึกนะแบบยังไม่ไว้ใจกันอีกหรอเราก็แค่แซวเล่นนะไม่ได้อยากได้จริงจังเงินเราเองก็มีเราซื้อเองได้อยู่แล้วไม่จำเป็นต้องหลอกใคร ทำไมต้องคิดแบบนั้นแต่ก็พยายามเข้าใจนาง จนนางกลับไปเกาหลีไป จนผ่านไปอีกเราคุยกันได้เกือบปีก่อนหน้านี้มีหลายเหตุการเลยที่นางระแวงและหาว่าเราจะหลอกเขาแต่เราก็พยายามปล่อยผ่าน จนเหตุการล่าสุดเลยมันมีเซรั่มตัวนึงที่เพื่อนเราแนะนำมาบอกใช้ดีมากนะ แบบต้องลองให้ได้เลย ด้วยความที่อยากลองอยากใช้เราเลยให้เขาซื้อให้(ฝากซื้อ) ที่ต้องฝากซื้อเพราะช็อปมันอยู่ที่เกาหลีไง เราก็บอกส่งมาให้หน่อย เดี๋ยวจะโอนเงินไปให้นะ เขาก็แบบผลัดเราบอกไม่ว่างบ้างไรบ้าง ผลัดแบบนี้มาตลอด จนเราโมโหคือราคาก็ไม่ได้แพงนะแค่ประมาณ 2000 บาทไทยเองเธอ ตัดสินใจพูดตรงๆว่า ทำไมต้องระแวงกันขนาดนี้ กลัวเราหลอกขนาดนั้นเลยหรอ เขาก็ไม่ยอมรับนะปฏิเสธใหญ่เลยว่าไม่ใช่แบบนั้นนะ แต่เราดูออกอ่ะว่าเขากลัวเราหลอกกลัวเราโกง เรายื่นคำขาดเลยถ้าไม่ยอมบอกว่าทำไมต้องกลัวเราหลอกขนาดนี้เพราะอะไรจะเลิกติดต่อ เลิกคุยกับเขา จนเขายอมบอกว่าเคยคุยกับผู้หญิงไทยคนนึงแล้วเหมือนมาแนวเราเลยฝากซื้อของแล้วเดี๋ยวโอนให้แต่ผู้หญิงคนนั้นฝากซื้อกระเป๋า จนสุดท้ายเหมือนนางโกงอ่ะ บล็อคเขาทันทีเลย เงินก็ไม่โอนให้เขาบอกเสียให้ไปประมาณ 60,000 กว่าบาท เราแบบร้องโหเลย คือมันเยอะมาก นางบอกนางไม่เสียดายเงินเท่าเสียดายความรู้สึกนางบอกตอนนั้นนางรักผู้หญิงคนนั้นมาก นางบอกกับเราว่าผู้หญิงไทยชอบหลอกคนอื่นที่เคยคุยสุดท้ายก็ไปมีคนอื่นจนนางไม่ค่อยชอบผู้หญิงไทยไปเลย จนมาคุยกับเราเลยพยายามเปิดใจใหม่ เราก็เห็นใจนางนะและเราก็บอกจะพยายามเข้าใจให้มากขึ้นกว่านี้ จนผ่านไปอีก3เดือน!! ซึ่งเราว่าเราพยายามเข้าใจเขามาเยอะแล้วแต่เขาก็ยังระแวงเรายังไม่เลิก แล้วยังคงไม่ไว้ใจเราเหมือนเดิม เราแบบนึกในใจเฮ้ยอะไรอ่ะคุยกันมาขนาดนี้แล้วถ้าเราจะหลอกเราหลอกไปนานแล้วมั้ย นางยังคงเหมือนเดิมชอบหาว่าจะหลอก หาว่าเราจะมีคนอื่นเวลาเราไปเที่ยว คือดูไม่ค่อยมีความเป็นส่วนตัวเลย เราควรทำยังไงดีคะ เราอึดอัดมากจริงๆนะ เราควรทำยังไงให้เขาไว้ใจเราดีคะ แบบนี้มันอึดอัดมากจริงๆเราว่ามันไม่โอเค มีวิธีไหนที่เขาจะเข้าใจแล้วเชื่อใจเรามากขึ้นไหม
ทำไมผู้ชายเกาหลีชอบคิดว่าผู้หญิงไทยต้องเหมือนกันหมดคะ
ยาวหน่อยนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่าเราคุยกับผู้ชายเกาหลีอยู่คนนึงเจอกันในบีทอล์คค่ะ เขาอายุ28 เป็นเจ้าของธุรกิจส่วนตัวอย่างนึง หน้าตาถือว่าดีระดับนึงเลย ฐานะถือว่าดีเลยแหละ ส่วนเราอายุ25นะที่บ้านเปิดร้านทอง เราคุยกันทุกวันแบบนี้จนกลายเป็นชีวิตประจำวันไปเลย เขาจะเป็นคนที่ขี้หึงขี้หวงมากชอบห้ามเราในการไปเที่ยวตามผับบราไรพวกนี้ แต่เราเป็นพวกชอบเที่ยวไงก็ไม่ค่อยฟังเท่าไหร่เลยทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยๆ นางจะเป็นคนหวงเราเรื่องแต่งตัวมากคือไม่ชอบให้แต่งตัวโป๊ จนคุยกันผ่านไป7เดือนกว่าๆ เขาเลยตัดสินใจจะมาหาเรา(พูดง่ายๆมาดูว่าเราซ่อนใครไว้ไหม เห้อ) เวลาเราหายไปหลายชั่วโมงก็ชอบบอกว่าเราหลอกเขาจริงๆคือมีใครใช่ไหมอะไรแบบนี้เราก็บอกไม่ได้มี เราคุบกับเขาแค่คนเดียวนะ เขาเป็นคนที่ขี้ระแวงมาก แต่เรื่องที่นางอยากจะมาเราก็โอเคนะอยากเจอเหมือนกัน มาวันแรกเราก็พาไปแนะนำพ่อแม่เราพ่อแม่เราดูชอบนางนะ นางเป็นคนมารยาทดี คือน่ารักมาก นางสุภาพมากนะตอนคุยกับเรา แต่ติดตรงชอบหาว่าเราจะหลอกนี่แหละ วันนั้นเราไปเที่ยวกับนางพานางไปเดินห้างด้วยความที่เราติดเล่นก็แซวนางบอกเราอยากได้อันนี้ ซื้อให้หน่อยได้ไหมมันเป็นกระเป๋า ราคาอยู่ประมาณ 40,000 นางดูท่าทางแปลกๆอย่างเห็นได้ชัดว่าเหมือนกลัวเราหลอก ตอนนั้นเราเสียความรู้สึกนะแบบยังไม่ไว้ใจกันอีกหรอเราก็แค่แซวเล่นนะไม่ได้อยากได้จริงจังเงินเราเองก็มีเราซื้อเองได้อยู่แล้วไม่จำเป็นต้องหลอกใคร ทำไมต้องคิดแบบนั้นแต่ก็พยายามเข้าใจนาง จนนางกลับไปเกาหลีไป จนผ่านไปอีกเราคุยกันได้เกือบปีก่อนหน้านี้มีหลายเหตุการเลยที่นางระแวงและหาว่าเราจะหลอกเขาแต่เราก็พยายามปล่อยผ่าน จนเหตุการล่าสุดเลยมันมีเซรั่มตัวนึงที่เพื่อนเราแนะนำมาบอกใช้ดีมากนะ แบบต้องลองให้ได้เลย ด้วยความที่อยากลองอยากใช้เราเลยให้เขาซื้อให้(ฝากซื้อ) ที่ต้องฝากซื้อเพราะช็อปมันอยู่ที่เกาหลีไง เราก็บอกส่งมาให้หน่อย เดี๋ยวจะโอนเงินไปให้นะ เขาก็แบบผลัดเราบอกไม่ว่างบ้างไรบ้าง ผลัดแบบนี้มาตลอด จนเราโมโหคือราคาก็ไม่ได้แพงนะแค่ประมาณ 2000 บาทไทยเองเธอ ตัดสินใจพูดตรงๆว่า ทำไมต้องระแวงกันขนาดนี้ กลัวเราหลอกขนาดนั้นเลยหรอ เขาก็ไม่ยอมรับนะปฏิเสธใหญ่เลยว่าไม่ใช่แบบนั้นนะ แต่เราดูออกอ่ะว่าเขากลัวเราหลอกกลัวเราโกง เรายื่นคำขาดเลยถ้าไม่ยอมบอกว่าทำไมต้องกลัวเราหลอกขนาดนี้เพราะอะไรจะเลิกติดต่อ เลิกคุยกับเขา จนเขายอมบอกว่าเคยคุยกับผู้หญิงไทยคนนึงแล้วเหมือนมาแนวเราเลยฝากซื้อของแล้วเดี๋ยวโอนให้แต่ผู้หญิงคนนั้นฝากซื้อกระเป๋า จนสุดท้ายเหมือนนางโกงอ่ะ บล็อคเขาทันทีเลย เงินก็ไม่โอนให้เขาบอกเสียให้ไปประมาณ 60,000 กว่าบาท เราแบบร้องโหเลย คือมันเยอะมาก นางบอกนางไม่เสียดายเงินเท่าเสียดายความรู้สึกนางบอกตอนนั้นนางรักผู้หญิงคนนั้นมาก นางบอกกับเราว่าผู้หญิงไทยชอบหลอกคนอื่นที่เคยคุยสุดท้ายก็ไปมีคนอื่นจนนางไม่ค่อยชอบผู้หญิงไทยไปเลย จนมาคุยกับเราเลยพยายามเปิดใจใหม่ เราก็เห็นใจนางนะและเราก็บอกจะพยายามเข้าใจให้มากขึ้นกว่านี้ จนผ่านไปอีก3เดือน!! ซึ่งเราว่าเราพยายามเข้าใจเขามาเยอะแล้วแต่เขาก็ยังระแวงเรายังไม่เลิก แล้วยังคงไม่ไว้ใจเราเหมือนเดิม เราแบบนึกในใจเฮ้ยอะไรอ่ะคุยกันมาขนาดนี้แล้วถ้าเราจะหลอกเราหลอกไปนานแล้วมั้ย นางยังคงเหมือนเดิมชอบหาว่าจะหลอก หาว่าเราจะมีคนอื่นเวลาเราไปเที่ยว คือดูไม่ค่อยมีความเป็นส่วนตัวเลย เราควรทำยังไงดีคะ เราอึดอัดมากจริงๆนะ เราควรทำยังไงให้เขาไว้ใจเราดีคะ แบบนี้มันอึดอัดมากจริงๆเราว่ามันไม่โอเค มีวิธีไหนที่เขาจะเข้าใจแล้วเชื่อใจเรามากขึ้นไหม