ผมเป็นนศ.ปี2มหาวิทยาลัยแห่งนึงครับ อยู่หอกับเมทอีก1คน (ห้องนึงอยู่ได้4คน แต่ตอนนี้เหลือกันแค่2คน เมทคนอื่นย้ายออกไปนานแล้ว) เมทผมก็เป็นเพื่อนที่ดีคนนึง แต่ว่าในห้องมีผมทำความสะอาดห้องอยู่แค่คนเดียว ทั้งกวาดพื้น เช็ดโต๊ะ เช็ดอ่างน้ำที่เปียกจนเปียกพื้น บางทีจานชามของเมทเองยังปล่อยทิ้งไว้ค้างคืนเลย จนผมจะยืมต้องมาล้างให้ เคยบอกให้กวาดห้อง ก็ไม่กวาด ผ่านไป2วันยังปล่อยทิ้งไว้แบบนั้น สุดท้ายผมก็ต้องกวาดเอง ขยะก็ทิ้งแบบหมกๆไว้ ไม่เคยเอาไปทิ้งที่ส่วนกลาง สุดท้ายผมก็ต้องเอาไปทิ้ง ซึ่งแต่ละครั้งก็เยอะมากหลายถุง บางทีมีขยะอยู่แถวเตียงนอนด้วย ผ้าที่แห้งแล้วก็ไม่เก็บ ผมต้องมาคอยบอกให้เก็บเพราะผมตากผ้าไม่ได้ เคยมีแมลงสาบเข้ามาในห้องหลายครั้ง แต่ก็ไม่เคยจับไปทิ้ง ตอนนั้นผมกินข้าวอยู่ข้างนอก พอผมกลับหอไป ก็ต้องไปไล่จับแมลงสาบออกไปทิ้งให้ นอกจากนี้เมทชอบนอนดึก ก็จะมีเสียงกุกกักๆจนผมนอนไม่หลับ (แต่อันนี้ผมยังพอรับได้ เพราะจะทำอะไรมันก็มีเสียงทั้งนั้นแหละ) เมทผมชอบพูดคำหยาบ ขนาดผมคุยโทรศัพท์กับญาติ เมทยังพูดคำหยาบเสียงดังคุยกับเพื่อนคนอื่นที่มาเที่ยวที่ห้อง ผมรู้สึกเหนื่อยใจมาก แล้วก็เหนื่อยกายด้วยครับ จะไปอยู่หอคนเดียวก็แพงกว่าอยู่หลายคน ที่บ้านผมมีปัญหาเรื่องเงิน ผมไม่รู้จะทำไงดี เคยคุยกับแม่ไปแล้ว แม่ก็บอกทนๆเอาหน่อย แต่จะทนเอาไหวได้ไง ผมเรียนที่นี่ตั้ง5ปี เหลืออีกตั้ง3ปีที่ต้องทน บางทีผมก็บ่นๆให้น้องชายฝาแฝดผมฟัง ซึ่งเมทของน้องชายผมยังไม่สกปรกเท่านี้เลย ห้องน้องผมอยู่กัน4คน ก็ยังไม่มีปัญหาแบบผม ผมไม่รู้จะบอกเมทยังไงดี อยู่คณะเดียวกันด้วย ถ้าผมออกไป มันจะไปอยู่กับใคร ผมยังหาห้องให้มันอยู่ไม่ได้ แล้วผมจะออกไปอยู่คนเดียวก็แพง จะออกไปอยู่กับเพื่อนคนอื่นก็ไม่รู้จะบอกมันยังไง กลัวมันโกรธผม กลัวมันเสียใจ แต่ผมเหนื่อยจริงๆครับที่มีเมทแบบนี้ ทั้งๆที่เคยบอกไปแล้วว่าให้ช่วยทำความสะอาดหน่อย