ต่อจากการรีวิวครั้งที่แล้วนะครับ https://ppantip.com/topic/38294785 และแล้วครับปืนมาได้ชั่วโมงกว่าๆ บวกกับสภาพร่างกายที่อิดโรย เนื้อตัวผมมอมแมมไปด้วยดินโคลนต้องบอกอย่างนั้นจริงๆ สิ่งที่ต้องระวังคือความอันตราย และเราต้อง safe สภาพร่างกายไว้ด้วย ผมแนะนำให้ใส่รองเท้าผ้าใบสำหรับแอดแวนเจอร์สำหรับคนที่จะมานะครับ ในที่สุดผมก็ใจชื้นเห็นป้ายอีก 200 เมตรถึงจุดชมวิว ผมจึงรวบรวมพละกำลังขั้นสุดท้าย กลั้นใจปืนต่อไปครับ

และแล้วในที่สุดครับ ความพยายามของผมในการปืนเขา เกือบ 2 ชั่วโมงผมก็มาถึงเป้าหมายจนได้ (ไม่อยากคิดสภาพตอนลงเลยครับ5551) มันคุ้มค่ามากในการมาถึงจุดสูงสุดสัมผัสบรรยากาศทะเลหมอก ผมเริ่มปืนตั้งแต่เวลา 06.00 ตอนนี้ก็เกือบ 08.00 เกือบสองชั่วโมงได้ครับ ผมพักชมบรรยากาศข้างบนอยู่นานมากๆ จำไม่ผิดเกือบสองชั่วโมงครับ เพราะมันเหนื่อยมากๆ เหนื่อยๆจริงๆ เสื้อผมเปียกปอนไปด้วยน้ำเหมือนพึ่งเล่นสงกรานต์มาอย่างงั้น บรรยากาศข้างบนแน่นอนครับเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติจากยุโรปเป็นส่วนใหญ่ แต่แอบดีใจเจอพี่ผู้หญิงน่ารักคนไทยคนนึง มาจากพะเยา กำลังจะไปเดียนเบียนฟู และซาปา ต่อ เราคุยกันสักพัก แลกเปลี่ยนประสบการณ์การเดินทางกัน สนุกดีครับ ต่อจานี้ผมก็ขออยู่กับตัวเอง เก็บบรรยากาศ ไปนานๆๆที่สุดครับ555









หลังจากชมวิวอยู่บนภูผาแดงเป็นเวลานาน ผมจึงตัดสินใจคิดหนักอีกรอบในการเดินลง คิดแล้วท้อมาก แต่เห็นพี่คนไทยจากพะเยาบอก ลงแค่45 นาที ก็ถึงแล้วผมคิดในใจห๊ะ อะไรนะ 45นาที ซึ่งมันก็จริงครับ ผมลองมาแล้วทางระหว่างลงต้องระมัดระวังนิดนึงนะะครับเพราะมันลื่นไหล ชัน และรวดเร็วมากๆๆ หลังจากนั้นพอมาถึงที่พักผมรีบเก็บของต่อเพื่อเดินทางไปหลวงพระบางครับ ได้รถรอบ 11.00 เช้าเกือบเที่ยง ทันพอดี จากเมืองหนองเขียว หรือคนลาวเรียกเมืองงอยใหม่ ไปหลวงพระบางก็ประมาณ 3ชั่วโมงครับ  
ภาพสุดท้ายก่อนอยู่เมืองงอยใหม่ หรือหนองเขียวครับ ผมอาลัยอาวรเหลือเกิน เพราะมีเพื่อนดีมากในเมืองนี
หลังจากไท เพื่อนของผมได้มาส่งที่สถานีรถ ผมก็นั่งรถประมาณ 3ชั่วโมงก็ถึงแล้วครับ หลวงพระบางเมือง มรดกโลก เนื่องจากผมเคยมาเมืองนี้รอบที่3 แล้วจึงไม่ได้ถ่ายรูปและรีวิวมากครับ มาถึงท่าเรือหลังวัดเชียงทอง ที่นี่แหละครับเคยถ่ายทำหนังเรื่องสะบายดีหลวงพระบางและสักพักผมกก็เดินมาหา ที่พักแถวซอยโจมา หลวงพระบาง ได้เฮือนพักนิตตะยา ราคาตีเป็นเงินไทยก็ 400กว่าๆเกือบ 500 พอรับได้อยู่ครับ ที่พักแถวหลวงพระบางเยอะมากครับ โดยเฉพาะแถวซอยโจมา เป็นเที่พักดีมากราคาถูกหลักร้อย ใครจะไปจะมาหลวงพระบาง ก็ลองๆ เข้าไปเลือกดูในซอยโจมาได้ครับ


มีเวลาสักเล็กน้อย ผมก็เช่าามอเตอร์ไซค์ แวบไปน้ำตกตาดกวางสีครับ ที่นี่สวยมากสามารถเล่นน้ำได้นะครับ ระยะทางห่างจากตัวเมืองหลวงพระบางก็เกือบ 30 กิโล แต่ระหว่างข้างทางนั้นสวยมากครับ ได้ชมบรรยากาศ วิถีชีวิตผู้คน มากมาย

ผมตัดสินใจนอนหลวงพระบางแค่คืนเดียวครับ เพราะเคยมาบ่อยแล้ว กะว่าพรุ่งนี้จะลองกลับ ไทยทางเส้นทางใหม่ จากหลวงพระบางไป จังหวัดเลยครับ พอตื่นแต่เช้าประมาณ05.30 ผมรีบเช็คเอ้า จากที่พักเพื่อที่จะไปซื้อตั๋วจาก หลวงพระบางไปจังหวัดเลย ที่สถานีคิวรถสายใต้ระหว่างประเทศ ย้ำนะครับคิวรถสายใต้ระหว่างประเทศเพราะที่หลวงพระบาง มีคิวรถหลายที่ครับ มีทั้งคิวรถสายเหนือและสายใต้ ผมไม่ลังเล รีบออกไปซื้อตั๋วไปจังหวัดเลยเพราะ จากข้อมูลมีรอบเดียวเท่านั้น คือ 08.00 โมงเช้าครับ ราคาตั๋ว 700บาทครับ สามารถจ่ายเป็นเงินไทยได้

ผมเดินสำรวจรอบๆ คิวรถสายใต้ก็เห็นป้ายแสดงการเดินรถไปยังต่างๆครับ คิวรถสายใต้นี้ สามารถเดินทางนอกจากไปจังหวัดเลยแล้ว สามารถออกไปทางจังหวัดน่าน ทางภาคเหนือของไทยได้ครับ ได้อีกด้วยครับครั้งน่าผมจะลองออกทางจังหวัดน่านดูครับ น่าสนุก แต่เห็นคนลาวบอกว่า ทางจังหวัดน่าน เมืองเงิน ไซยะบุรี ทางยังไม่ค่อยดี ทางจะสร้างเสร็จในปีหน้า ต่อไปหลวงพระบาง จังหวัดน่าน จะใช้เวลาแค่ 4ชั่วโมง สะดวกกว่ามาจากทางด่านเวียงจันทน์ ผมคิดว่าก็เป็นอะไรที่น่าลองดูครับน่าตื่นเต้น สนุกดี เปรียบเทียบแล้วระยะทางไปจังหวัเลย กับไปจังหวัดน่านพอๆกันครับ คือประมาณ 300กว่าๆกิโลเมตร แต่ครั้งนี้ผมขอลองทางจังหวัดเลยก่อน เห็นว่าทางสะดวกกว่าเวียงจันทน์เยอะครับ ไม่ได้มีภูเขาสลับซับซ้อนแบบเวียงจันทน์

หลังจากรอสักพักรถก็มาแล้วครับ รถโดยสารระหว่างประเทศสภาพรถดีมากครับ วันนี้เป็นรถไทย จะมีการวิ่งสลับกันระหว่างรถไทยกับรถลาว ครับที่นั่งสะดวกสบาย เด็กรถอัธยาศัยดีบริการดีมากครับ มีการแจกขนมด้วยยครับ อ้ออย่ารีบเก็บตั๋วรถไว้ด้วยนะครับ เพราะมีส่วนห่างตั๋วจะสามารถไปแลกอาหารกินตอนเที่ยงได้ครับ ซึ่งรถจะไปจอดกินข้าวแถวปากลาย ไซยะบุรีครับ


รถวิ่งมาได้เรื่อยๆครับ ชิวๆกับรรยากาศสองข้างทาง ผ่านสะพานข้ามแม่น้ำโขงระหว่างแขวงหลวงพระบาง กับเขต แขวงไซยะบุรี ด้วยครับ สนุกตื่นเต้นน่าดู

รถวิ่งมาสักพักครับ ผ่านไซยะบุรี รถจะมาจอดแวะกินอาหารที่เมืองปากลายนี่แหละครับ เราก็เอาหางตั๋วรถมาแลกอาหารได้เลยนะครับ อ้อ ลืมบอกไปครับ ก่อนจะใกล้ถึงร้านอาหารเด็กรถจะมาถามรถว่าจะทานอะไร เพราะจะได้สั่งล่วงหน้าพอมาถึงร้านอาหารจะได้ทานเลยครับ แบบไม่ต้องรอ สภาพในร้านก็คึกคักดีครับทั้งคนไทยและคนลาว


หลังจากกินข้าวเสร็จก็ขึ้นรถครับนั่งมาประมาณ เกือบ 4โมงเย็นก็ถึงด่านเมืองแก่นท้าว แขวงไซยะบุรีครับ ที่เป็นพรมแดนติดต่อระหว่าง อำเภอท่าลี จังหวัดเลย จากนี้เราต้องมาปั้มพาสปอต เพื่อออกประเทศครับ และเขียนใบขาออกจากประเทศครับ สภาพด่านไม่ค่อยมีคนพลุกพล่านมากนักเหมือนด่านเวียงจันทน์ครับ


หลังจากทำพิธีขาออกระหว่างประเทศเรียบร้อยแล้วก็มานั่งรถข้ามสะพานมิตรภาพ ไทย-ลาว ข้ามแม่น้ำเหืองครับ เชื่อมต่อระหว่างเมืองแก่นเท้า ไซยะบุรี และอำเภอท่าลี่ จ.เลย แป๊บเดียวเองครับ เหมือนนั่งข้ามคลองไม่ถึง 1 นาที เร็วมาก
ในที่สุดก็มาถึงแล้วครับ ด่านนากะเซ็ง อ.ทาลี่ จ.เลย เราต้องนำของที่ติดตัวมาทุกอย่างกระเป๋าทุกใบลงมาด้วยนะครับ เพื่อตรวจของเข้าประเทศไทย ตื่นเต้นสนุกมากครับ


หลังจากเดินทางเหนื่อยมาทั้งวัน ประมาณ 17.30 ก็เดินทางมาถึงสถานีขนส่งจังหวัดเลยครับ สรุประยะเวลาการเดินทาง จากหลวงพระบางมาจังหวัดเลย ประมาณ 9ชั่วโมง ระยะทางดีมากครับ ดีกว่าเวียงจันทน์-หลวงพระบาง แต่ถ้าใครจะมาทางนั้นเพื่อมชมวิวก็ไม่ว่ากันครับ (ขออนุญาติยืมภาพนะครับภาพนี้) 9เมื่อมาถึง บขส.ผมก็ได้จัดการเดินทางไปที่พักราคาถูก ใครจะไปเชื่อครับ ม้วนทองแกรนด์ จังหวัดเลย ห่างจากตัว บขส เพียงแค่กิโลกว่าๆ ครับ สามารถเปิดGPS เดินไปได้ ค่าที่พักถูกมากครับ 290 กับราคาแบบนี้ห้องพักแบบนี้ไม่มีอีกแล้วครับ คืนนี้จบทริปการเดินทางครับ ก่อนพรุ่งนี้เช้าจะเดินทางกลับบ้านผม จังหวัดขอนแก่น