สวัสดีครับ ขอวิธีแก้ปัญหาเรื่องผมกับภรรยา/หรือปรับแนวคิดของตัวผมเองให้ใช้ชีวิตคู่แบบไม่เป็นทุกข์ทีครับ
หากคุณมีภรรยา ที่....
--มักจะพูดจาโดยไม่รักษาน้ำใจสามี พูดจาไม่มีความหวาน
--พฤติกรรมไม่มีความอ่อนโยน จ้องจับผิดสามี ตำหนิสามีอยู่เสมอๆ
--พูดดีกับคนทั้งโลก แต่กับผมไม่มีแบบนั้นบ้างเลย
--ไม่เคยบอกรัก หอม กอด จูบ ( ยกเว้นตอนมี sex อารมณ์ตอนนั้น น่าจะพาไป )
--ทำผิดเล็กน้อย ก็ขอหย่า ได้ง่ายๆ ไล่ผมให้ไปตาย นู่นนี่นั่น
** เรียกได้ว่า หน้าที่ของภรรยา เธอแทบจะสอบตกทุกอย่างเลย **
-- แต่ที่ผมได้แต่งงานเพราะ ผมรักเธอ ผมอดทน รักลูก จนปัจจุบันลูกชาย 1 เลยอยากหาทางแก้ไขครับ
-- เราทำงานอยู่บริษัทคนละอำเภอ อยู่ที่พักของบริษัท ทำให้ต้องแยกกันอยู่ตั้งแต่ ก่อนแต่ง-หลังแต่ง
---> ผมเคยลองเปิดอกคุยกันแล้ว ดีขึ้นสักพัก ก็กลับมาเป็นอีกเลยอยากมาขอแนวคิดจากคนอื่นๆ
เพื่อจะมีแนวทางแก้ปัญหาดีๆ ซึ่งผมสามารถนำไปใชได้
---> ความดีของเธอก็มีครับ เธอเลี้ยงลูก / รักลูก ดูแลลูกดีมาก ไม่น่าจะนอกใจผมถึงแม้จะทำงานคนละอำเภอ
และเธอเป็นแม่ของลูกที่ดีที่สุดในโลกเลยครับ ทำทุกอย่างเพื่อลูก ได้หมด แต่เรื่องสามี ไม่เลย T_T
---> ในส่วนของตัวผมก็ไม่ได้ดี 100% แต่ผมพยายามทำดีกับเธอทุกอย่าง ไม่ดื่ม ไม่เที่ยว ไม่มีเรื่องชู้สาว ไม่นอกกาย นอกใจ
ขยันทำ OT หาเงิน พาไปเธอ+ลูกเที่ยวต่างจังหวัด ทานข้าวนอกบ้าน ซื้อของให้ตามโอกาส พยายามสรรหาสิ่งดีๆ ให้เธอ
งานบ้านเลี้ยงลูก ล้างขวดนม อาบน้ำ ล้างก้นให้ลูก ซักผ้า ตากผ้า ล้างจาน ผม ช่วยเหลือเสมอ ไม่ให้ภรรยาผมทำคนเดียว
แต่หลังๆมา เครียดมากครับ ความอดทนเริ่มลดลง ในสิ่งที่เจอ (ตามด้านบนที่แจ้ง) ทุกครั้งที่กลับมาอยู่ด้วยกันจะมีความทุกข์มาก
ผมเลือกที่จะพูดน้อยลง(ไม่อยากไปปะทะ) จนเธอบอกว่าผมเฉยชา และทำให้เธอไม่มีความสุข
( เคยพยายามพูดดีด้วย ทำดีด้วย สุดท้าย แบบเดิมครับ พูดกลับมาแบบไม่รักษาน้ำใจกัน เลยหมดกำลังใจ ได้แต่อดทน)
และไม่เคยโต้ตอบ เธอ ไม่เคยโมโห ไม่โกรธ อย่างมากก็ได้แค่เงียบๆ
--> สุดท้าย ผมควรจะทำยังไงดีครับ จะเปลี่ยนแปลงอย่างไรดี เพราะผมคงไม่สามารถเปลี่ยนเธอได้ ผมจะขอเปลี่ยนแปลงเอง
เปลี่ยนพฤติกรรม ไปในแนวทางใดได้บ้างครับ เพื่อให้เธอดีกับผมบ้าง อยากให้ครอบครัวมีความสุข
เพราะตอนนี้เธอเองก็ไม่ได้มีความสุขเช่นกันครับ
และผมไม่อยากอยู่ด้วยความอดทน กับสิ่งที่เธอเป็นครับ ทำยังไงถึงจะเข้าใจในสิ่งที่เธอเป็นครับ
ปล.1 หรือจะเป็นเพราะผมยอมเธอตั้งแต่เป็นแฟนมาโดยตลอด ทำให้เป็นแบบนี้ครับ เพราะพวกเราอายุไล่เลี้ยกัน
ปล. 2 ผมรักเธอ และไมได้อยากเลิกกับเธอนะครับ
ภรรยา...ทำดีกับคนไกลตัว ทำชั่วกับคนใกล้ชิด ช่วยผมด้วย !!
หากคุณมีภรรยา ที่....
--มักจะพูดจาโดยไม่รักษาน้ำใจสามี พูดจาไม่มีความหวาน
--พฤติกรรมไม่มีความอ่อนโยน จ้องจับผิดสามี ตำหนิสามีอยู่เสมอๆ
--พูดดีกับคนทั้งโลก แต่กับผมไม่มีแบบนั้นบ้างเลย
--ไม่เคยบอกรัก หอม กอด จูบ ( ยกเว้นตอนมี sex อารมณ์ตอนนั้น น่าจะพาไป )
--ทำผิดเล็กน้อย ก็ขอหย่า ได้ง่ายๆ ไล่ผมให้ไปตาย นู่นนี่นั่น
** เรียกได้ว่า หน้าที่ของภรรยา เธอแทบจะสอบตกทุกอย่างเลย **
-- แต่ที่ผมได้แต่งงานเพราะ ผมรักเธอ ผมอดทน รักลูก จนปัจจุบันลูกชาย 1 เลยอยากหาทางแก้ไขครับ
-- เราทำงานอยู่บริษัทคนละอำเภอ อยู่ที่พักของบริษัท ทำให้ต้องแยกกันอยู่ตั้งแต่ ก่อนแต่ง-หลังแต่ง
---> ผมเคยลองเปิดอกคุยกันแล้ว ดีขึ้นสักพัก ก็กลับมาเป็นอีกเลยอยากมาขอแนวคิดจากคนอื่นๆ
เพื่อจะมีแนวทางแก้ปัญหาดีๆ ซึ่งผมสามารถนำไปใชได้
---> ความดีของเธอก็มีครับ เธอเลี้ยงลูก / รักลูก ดูแลลูกดีมาก ไม่น่าจะนอกใจผมถึงแม้จะทำงานคนละอำเภอ
และเธอเป็นแม่ของลูกที่ดีที่สุดในโลกเลยครับ ทำทุกอย่างเพื่อลูก ได้หมด แต่เรื่องสามี ไม่เลย T_T
---> ในส่วนของตัวผมก็ไม่ได้ดี 100% แต่ผมพยายามทำดีกับเธอทุกอย่าง ไม่ดื่ม ไม่เที่ยว ไม่มีเรื่องชู้สาว ไม่นอกกาย นอกใจ
ขยันทำ OT หาเงิน พาไปเธอ+ลูกเที่ยวต่างจังหวัด ทานข้าวนอกบ้าน ซื้อของให้ตามโอกาส พยายามสรรหาสิ่งดีๆ ให้เธอ
งานบ้านเลี้ยงลูก ล้างขวดนม อาบน้ำ ล้างก้นให้ลูก ซักผ้า ตากผ้า ล้างจาน ผม ช่วยเหลือเสมอ ไม่ให้ภรรยาผมทำคนเดียว
แต่หลังๆมา เครียดมากครับ ความอดทนเริ่มลดลง ในสิ่งที่เจอ (ตามด้านบนที่แจ้ง) ทุกครั้งที่กลับมาอยู่ด้วยกันจะมีความทุกข์มาก
ผมเลือกที่จะพูดน้อยลง(ไม่อยากไปปะทะ) จนเธอบอกว่าผมเฉยชา และทำให้เธอไม่มีความสุข
( เคยพยายามพูดดีด้วย ทำดีด้วย สุดท้าย แบบเดิมครับ พูดกลับมาแบบไม่รักษาน้ำใจกัน เลยหมดกำลังใจ ได้แต่อดทน)
และไม่เคยโต้ตอบ เธอ ไม่เคยโมโห ไม่โกรธ อย่างมากก็ได้แค่เงียบๆ
--> สุดท้าย ผมควรจะทำยังไงดีครับ จะเปลี่ยนแปลงอย่างไรดี เพราะผมคงไม่สามารถเปลี่ยนเธอได้ ผมจะขอเปลี่ยนแปลงเอง
เปลี่ยนพฤติกรรม ไปในแนวทางใดได้บ้างครับ เพื่อให้เธอดีกับผมบ้าง อยากให้ครอบครัวมีความสุข
เพราะตอนนี้เธอเองก็ไม่ได้มีความสุขเช่นกันครับ
และผมไม่อยากอยู่ด้วยความอดทน กับสิ่งที่เธอเป็นครับ ทำยังไงถึงจะเข้าใจในสิ่งที่เธอเป็นครับ
ปล.1 หรือจะเป็นเพราะผมยอมเธอตั้งแต่เป็นแฟนมาโดยตลอด ทำให้เป็นแบบนี้ครับ เพราะพวกเราอายุไล่เลี้ยกัน
ปล. 2 ผมรักเธอ และไมได้อยากเลิกกับเธอนะครับ