จากพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.๒๕๕๔

ร่วง ๑
(๑) ก. หลุดออกและตกลง เช่น น้ำตาร่วง ใบไม้ร่วง ถูกชกฟันร่วง

(๒) ก. โดยปริยายหมายความว่า ลดลงต่ำ เช่น เขาเคยได้อันดับที่ ๑ มาตลอด ปีนี้ร่วงลงมาอยู่อันดับที่ ๑๐.

ลูกคำของ "ร่วง ๑" คือ   ร่วงโรย  

ล่วง
ก. ผ่าน (ใช้แก่เวลาและสถานที่) เช่น เวลาล่วงไปหลายปี ล่วงเข้าเขตเมือง, ผ่านพ้นเกินเข้าไป เช่น ล่วงเข้าไปในเขตหวงห้าม, ล่วงล้ำ ก็ว่า.


ผมเข้าใจว่าทุกท่านเรียนภาษาไทย  พูดและใช้ภาษาไทยในชีวิตประจำวัน   ขอความกรุณาช่วยใช้ภาษาประจำชาติของเรากันอย่างถูกต้องเถอะครับ

(รวมถึงคำยอดนิยมอย่างโปะบ้าน เป็นโป๊ะบ้านด้วย)