สวัสดีครับ ก่อนอื่นผมต้องขอเล่าอะไรเล็กๆน้อยให้ฟังก่อนจะเล่าเรื่องต่างๆนะครับ
ผมกับแฟนคบกันปีนึงแล้วครับ เริ่มจากการเป็นเพื่อน ละค่อยๆมาเป็นแฟนกัน
แฟนผมไม่เคยคบกับผู้ชายครับ ผมคือคนแรกที่เขาคบ
... คือตลาดเวลาที่ผ่านคือเราก็รักกัน ไว้ใจกัน ปรึกษากัน ละก็มีอะไรกัน ตอนนี้เป็นเวลาผ่านมา 1 ปีแล้วครับ

มาเข้าเรื่องกันเลยครับ ....
คือผมเนี้ยทะเลาะกันกับแฟนครับ เรื่องไร้สาระหึงหวงนี่แหละครับ (เอาจริงๆคือผมจะหวงเขาหนักไปหน่อย)
แต่สิ่งที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้ก็เป็นเพราะตัวเขาแหละครับ ที่เอาแต่อยู่กับเพื่อนจนไม่มีเวลาให้เรา

เขาว่าผมเปลี่ยนไปครับ ไม่เข้าใจเหมือนแต่ก่อน
คือผมก็ไม่รู้จะต้องเล่ายังไง คืออารมณ์ที่แบบแฟนหายไป ละบอกว่าอยู่กับเพื่อนอะครับ (คนเราน้อยใจมีหมดใช่ไหมครับ)

วันนี้ก็ทะเลาะกันอีกครับ เรื่องเดิมๆ เราเลยคุยกันหลายๆเรื่อง
เขาเลยพูดว่า “ อย่ากลัวเลยมีเราคนเดียวก็เกินพอแล้ว ” แล้วก็ทำนองว่าไม่ได้มีใคร ทั้งหญิงทั้งชาย โดยเฉพาะผู้ชายไม่ต้องกลัว เพราะถ้ามีเจ้านั่น เหมือนเขาเขาไม่เอาแล้ว ...
ผมเลยตอบกลับว่า “แล้วเราละ”
แฟน: ก็เพราะเป็นเธอไง เราเลยยอม “ถ้าบอกอะไรไปจะเฟลไหม ?? ”
( เราไม่เคยมีความสุขเวลามีอะไรกับเธอเลยนะ แต่เราคิดว่ามันคือส่วนหนึ่งของความรัก เราเลยทำให้เธอ )

เขาพูดกับเราทำนองว่า รักเรา เราคือความสุข ละก็จะเอาใหม่ต่างคนต่างปรับความเข้าใจกันใหม่

แต่ตอนนี้ผมเหมือนเฟล อายทุกอย่าง คืออายจริงๆนะครับ ผมต้องทำยังไง ใครเคยมีประสบการณ์
ช่วยผมหน่อยครับ