[กระทู้นี้เป็นเรื่องความรักเกี่ยวกับผู้ชายกับผู้ชาย ถ้ารับไม่ได้หรือต่อต้านก็ยินดีให้กดออกจากกระทู้หน้านี้เลยครับ และก็ผมเขียนกระทู้ลงพันธิปครั้งแรก ทำอะไรผิดก็ขออภัยด้วยนะครับ 555]
คือคนที่ผมแอบชอบผู้ชายคนนึง เราเรียนห้องเดียวกันมาเกือบจะ3ปีแล้ว ผมพึ่งรู้ตัวว่าผมชอบเขา เขาเป็นเด็กเรียนเก่ง(โดยจะเด่นด้านวิทย์อะไรประมาณเนี่ย)แบบว่าเข้าค่ายโอลิมปิกตลอดเลย ไปแข่งสอบ ตอบปัญหา เข้าโครงการ ก็ได้รางวัลกลับมาตลอด กล้าแสดงออก socialiseกับผู้คนมาก เรื่องความหล่อก็แล้วแต่คน แต่ผมว่าเขาหล่อนะ <3 ส่วนผมก็ต่างจากเขามาก ผมเป็นคนขี้อาย เก็บตัว ผมก็เก่งนะ แต่ไม่ได้เก่งในเรื่องที่เขาเก่ง เราจะเก่งด้านภาษาและสังคม โดยเฉพาะเรื่องรัฐศาสตร์กับเศรษฐศาสตร์นี่ผมถนัด วิทย์ผมก็เก่งแค่ชีวะ ฟิสิกส์นี่ยิ่งกว่าอนาถ ฮืออออ คณิตก็แล้วแต่เนื้อหา บางอันผมชอบบางอันผมก็ไม่ชอบ เรื่องหน้าตาตัวเองผมไม่แน่ใจ แต่บางทีก็ถูกชมว่าหล่อนะ
จริงๆแล้วผมไม่ได้"ชอบ"เขาอย่างเดียวแต่ผมรักเขาด้วย คำว่า"ชอบ"ในนิยามของผมคือเราคิดจะคบกับเขาแค่เพราะเขาหล่อ เขาสวย เขาน่ารัก อะไรประมาณนี่ คำว่า"รัก"ของผมแปลว่าเราอยากจะอยู่ข้างเขาและดูแลซึ่งกันละกันจริงๆ คือวันหนึ่งผมทะเลาะกับเพื่อนที่นั่งข้าง เพื่อนคนนั้นพูดอะไรไม่ดีออกมา จนครูประจำชั้นผมเรียกมาดุ เย็นวันนั้นเขาก็ทักมาหาผม แบบว่าเป็นอะไรไหม อะไรทำนองนี่ และจากนั้นเราก็คุยกับเขาบ่อยๆ บอกความในใจอะไรบ้าง
ตอน ป.4-6 ผมย้ายโรงเรียนและผมอยู่ห้องเด็กดื้อของสายชั้น ผมโดนแกล้งบ่อยมาก ไม่ได้แกล้งธรรมดาแต่แกล้งแบบรุนแรงมาก ทั้งตี ทั้งพูดอะไรทำร้ายจิตใจแบบเกินที่จะรับได้ โดนแบบนี้บ่อยจนกลายเป็นแผลในใจ จบผมก็เข้าโรงเรียนอื่นและจากนั้นผมก็กลานเป็นคนขี้อายและเก็บตัวไปเลย และพอที่เขามาทำดีกับผม ผมก็รู้สึกเจ็บและก็ตกหฃุมรักเขาเรื่อยๆ ไม่ได้ชอบทันทีแต่เป็นแบบค่อยเป็นค่อยไป
ผมอยากจะลองจีบนะ แต่ไม่รู้ว่าเริ่มต้นยังไงเห็นว่าเขาชอบคนที่กล้าแสดงออกอ่ะ อยากลองพาไปเดทหรือเที่ยวแต่ไม่รู้ว่าเขาจะชอบอะไรแบบนี้รึเปล่า และผมควรเลิกที่จะขี้อายหรือเก็บตัวมากเกินไปไหม โอเคมันดีที่จะเปืดตังมากขึ้น แต่ผมว่าถ้ามันฝืนตัวเองเกินไปก็อย่าทำดีกว่า
บางทีเวลาเขาไม่อยู่ผมจะเจ็บหน้าอกแปลกๆและคิดถึงขึ้นมาทันที
แค่นี้ครับ ขอบคุณครับ >-<
คนที่ผมแอบชอบเป็นคนที่กล้าแสดงออก แต่ผมเป็นคนขี้อายและเก็บ จะลงมือยังไงดีครับ?
คือคนที่ผมแอบชอบผู้ชายคนนึง เราเรียนห้องเดียวกันมาเกือบจะ3ปีแล้ว ผมพึ่งรู้ตัวว่าผมชอบเขา เขาเป็นเด็กเรียนเก่ง(โดยจะเด่นด้านวิทย์อะไรประมาณเนี่ย)แบบว่าเข้าค่ายโอลิมปิกตลอดเลย ไปแข่งสอบ ตอบปัญหา เข้าโครงการ ก็ได้รางวัลกลับมาตลอด กล้าแสดงออก socialiseกับผู้คนมาก เรื่องความหล่อก็แล้วแต่คน แต่ผมว่าเขาหล่อนะ <3 ส่วนผมก็ต่างจากเขามาก ผมเป็นคนขี้อาย เก็บตัว ผมก็เก่งนะ แต่ไม่ได้เก่งในเรื่องที่เขาเก่ง เราจะเก่งด้านภาษาและสังคม โดยเฉพาะเรื่องรัฐศาสตร์กับเศรษฐศาสตร์นี่ผมถนัด วิทย์ผมก็เก่งแค่ชีวะ ฟิสิกส์นี่ยิ่งกว่าอนาถ ฮืออออ คณิตก็แล้วแต่เนื้อหา บางอันผมชอบบางอันผมก็ไม่ชอบ เรื่องหน้าตาตัวเองผมไม่แน่ใจ แต่บางทีก็ถูกชมว่าหล่อนะ
จริงๆแล้วผมไม่ได้"ชอบ"เขาอย่างเดียวแต่ผมรักเขาด้วย คำว่า"ชอบ"ในนิยามของผมคือเราคิดจะคบกับเขาแค่เพราะเขาหล่อ เขาสวย เขาน่ารัก อะไรประมาณนี่ คำว่า"รัก"ของผมแปลว่าเราอยากจะอยู่ข้างเขาและดูแลซึ่งกันละกันจริงๆ คือวันหนึ่งผมทะเลาะกับเพื่อนที่นั่งข้าง เพื่อนคนนั้นพูดอะไรไม่ดีออกมา จนครูประจำชั้นผมเรียกมาดุ เย็นวันนั้นเขาก็ทักมาหาผม แบบว่าเป็นอะไรไหม อะไรทำนองนี่ และจากนั้นเราก็คุยกับเขาบ่อยๆ บอกความในใจอะไรบ้าง
ตอน ป.4-6 ผมย้ายโรงเรียนและผมอยู่ห้องเด็กดื้อของสายชั้น ผมโดนแกล้งบ่อยมาก ไม่ได้แกล้งธรรมดาแต่แกล้งแบบรุนแรงมาก ทั้งตี ทั้งพูดอะไรทำร้ายจิตใจแบบเกินที่จะรับได้ โดนแบบนี้บ่อยจนกลายเป็นแผลในใจ จบผมก็เข้าโรงเรียนอื่นและจากนั้นผมก็กลานเป็นคนขี้อายและเก็บตัวไปเลย และพอที่เขามาทำดีกับผม ผมก็รู้สึกเจ็บและก็ตกหฃุมรักเขาเรื่อยๆ ไม่ได้ชอบทันทีแต่เป็นแบบค่อยเป็นค่อยไป
ผมอยากจะลองจีบนะ แต่ไม่รู้ว่าเริ่มต้นยังไงเห็นว่าเขาชอบคนที่กล้าแสดงออกอ่ะ อยากลองพาไปเดทหรือเที่ยวแต่ไม่รู้ว่าเขาจะชอบอะไรแบบนี้รึเปล่า และผมควรเลิกที่จะขี้อายหรือเก็บตัวมากเกินไปไหม โอเคมันดีที่จะเปืดตังมากขึ้น แต่ผมว่าถ้ามันฝืนตัวเองเกินไปก็อย่าทำดีกว่า
บางทีเวลาเขาไม่อยู่ผมจะเจ็บหน้าอกแปลกๆและคิดถึงขึ้นมาทันที
แค่นี้ครับ ขอบคุณครับ >-<