ค่ะ ตอนนี้เราอายุ 17 พี่อายุ 21 เอาตรงๆเราไม่อยากเรียกว่าพี่เลยด้วยซ้ำ เราเเทบไม่เห็นเขาในสายตาเลย เริ่มเเรกตอนเด็กๆเขาชอบเเกล้งเรา สิ่งที่เราเกลียดที่สุดที่เขาทำกับเราคือ เขาเเกล้งโดยการเอาตดให้เราดม เราจำฝังใจมาก มันไม่ใช่แค่ครั้งเดียวเเต่มันหลายครั้งมากๆ จนเอาเริ่มห่างจากเขา เเล้วเขาก็เเกล้งอย่างอื่นสารพัด จนเมื่อปีที่เเล้วเราเอาบุหรี่เขาไปทิ้ง ซึ่งเราอยู่กับเขา 2 คนในบ้าน เขาก็โวยวาย ทำข้าวของในบ้านพัง ถีบพัดลมในห้องเราให้โดนเรา จนพัดลมหัก ถีบเรา เอามีดมาจะเเทงเราเเล้วด้วยซ้ำ ขว้างเเพ็กน้ำใส่เรา เราโคตรเหนื่อย เเล้วเป็นอย่างนี้มาตลอด เวลาไม่ได้ดั่งใจเขาก็จะโยนมาลงเราตลอด เราไม่ยุ่งกับชีวิตเขาเลย เขาชอบขโมยเงินในห้องเราด้วย ซึ่งเเรกๆเราไม่พูด ไม่บอกพ่อเเม่ เเต่เกิดบ่อยมากจนเราทนไม่ไหวเลยบอกพ่อเเม่ พ่อเเม่ก็เหมือนดูนิ่งเฉยย ไม่ทำอะไรเลย พอเราถามว่าเอาเงินเราไปเหรอเขาก็จะบอกไม่ได้เอา เเถตลอด เราเหนื่อย เเล้วเขาชอบด่าเราว่าควาย เราเดินอยู่เฉยๆก็ด่าว่าควาย เจอคำนี้ทุกวัน เราคิดอยู่ทุกวันนะว่า ถ้าเราฆ่าได้เราฆ่าไปแล้ว เหมือนเราเก็บมามากแล้ว โกรธจนเลือดขึ้นหน้าเเต่ก็ทำไรไม่ได้เลย ทำได้เเค่ร้องไห้กับตัวเอง ควรทำไงดีคะ มันสุดแล้วจริงๆ หนูเหนื่อยแล้วว😭