#สายกินโปรดอ่าน เตือนแล้วนะอาจถึงตาย
อาหารที่เรากินทุกวันมันไม่ได้ปลอดภัยทุกอย่างหรอกนะ
วันนี้จะมีเรื่องช็อคมาให้อ่าน (ย้ำ) เรื่องจริง
เจอกลับตัว ผมเป็นคนนึงที่ชอบออกกำลังกาย
โรคภัยไข้เจ็บก็ไม่ค่อยมี แล้วมาวันนี้ผมได้กิน
อาหารมีสารปนเปื่อน คือแกงหอยแมงภู่หน่อไม้สด
และ ลาบคั่ว/ก้อยไม่รู้สุกดีมั้ย? แล้วต่อด้วยยำกุ้งเต้น
ของโปรด555 แล้วหลังจากนั้นกินไปได้สักยะระ
ประมาณ30-40 นาที เราเริ่มปวดหัวรุนแรงและปวดท้ายทอย
อีกระยะเริ่มเวียนหัว แล้วผอึดผอม ไม่ได้ท้องนะ555
แล้วท้องร่วงอย่างรุนแรงบวกกับอาเจียนคลื่นไส้
แล้วจากนั้นใครจะไปรู้ผมเริ่มมีอาการ แน่นหน้าอก
หน้ามืดลุกไปไหนไม่ได้ยังไม่พอหนักกว่านั้น
ผมลืมกินน้ำประกอบกับอากาศที่ร้อนอบอ้าว
อากาศร้อนทุกคนก็รู้อยู่ว่าแบคทีเลียเจริญเติบโตได้ดี
โดยเฉพาะอาหารที่ไม่ผ่านก่ารคั่วสุก หลักๆคือกุ้งเต้น
ผมนั่งปวดหัวท้องไส้ปั่นป่วน เหมือนมีรถไฟมาวิ่งไงงั้น
โลกหมุนติ้วๆ อาการต่อมาผมเริ่มแน่นหน้าอก
หายใจถี่ ถี่อีก แล้วถี่อีก ใจ่สั่นรุนแรงอาการต่อไปนี้
มันเกือบเอาชีวิตผมไปแล้ว เริ่มหายใจไม่ออกมือเริ่มเกร่ง
ขยับอะไรไม่ได้ ได้ยินแต่เสียงตัวเองหายใจ
ตานี้เหลือกผมไม่ไหวผมบอกตัวเองเสี้ยวหนึงบอกว่าผมยังไม่อยากตายยังเรียนไม่จบยังไม่บวชพระให้พ่อ-แม่เลยล่ะคือจิตสุดท้าย
ผมนึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
_____________________________________
แล้วหน้าพ่อ-แม่แล้วแฟนตัวเอง
ถ้าคนเข้าใจฟิวโคม่า คือแบบขยับอะไรไม่ได้แม่แต่ปากยังลิ้นแข็ง
ตะโตนขอความช่วยเหลือไม่มีใครได้ยิน พูดไม่ชัดพยามตะเกี่ยตะกายพยามแล้วให้แก้วน้ำแตก
แม้แต่ขยับยังขยับไม่ได้เผื่อใครเดินมาพ่อดี มันคือดวงของผมใช่มั้ย
ประกอบการไม่ได้ล็อคประตูพี่คนสนิทเดินมาพ่อดี ถ้าช้าอีกนิดคือผมไม่อยากคิด
มันหายใจไม่ออกน้ำลายออกปาก พี่คนนั้นสติดีมากรีบเอาผ้าชุบน้ำแล้วตบหน้า
นวดแขน ขาไม่ให้เกร่งจนเสียเส้นเขาเอาผ้าชุปน้ำมาเช็ดหน้า
พยามเรียกสติผมกลับมา ผ่านไป 2นาทีผมเริ่มกลับมาจากอาการโคม่า
แต่แขนขายังเกร่งอยู๋ และหนักขึ้นเรื่อยๆต้องนวดประคบ
คือผมชาไปหมดทั้งตัว เหมือนมีคนเอาไฟฟ้ามาจี้ใส่
ตอนนี้ดีขึ้นมาหน่อยแต่เดิน ผมจะไม่ก้มหน้า ถ้าก้มแล้วคือวู้บอย่างเดียว
ตอนนี้ไม่มีแรงกินอะไรไม่ได้ กินอะไรจืดหมด แม้แต่เกลือแร่
กินอร่อยก็อ้วกออกหมด ถ้าคนเคยผ่านมาแล้วคุณจะบอกว่า
มันทรมาน มาก ทำอะไรไม่ได้เลยนอนรอความรอดกับความตาย 50-50
ถ้าผมไม่ได้พี่คนนั้นผมคงไม่โพสหรอก เตือนเป็นอุทาหรณ์
จากเรื่องจริงไม่ได้แต่งตั้ง ยืนยัน นั่งยัน นอนยันได้เลย
ไปล่ะอยากจะเขียนเยอะกว่านี้นะ #กลัวเบื่อ
#ฝันดีทุกคนสายแดรก
หนักสุดในชีวิตผมเลยกับอาการ อาหารเป็นพิษ ทรมานสุดๆ มีคำหยาบนิดหน่อยขอโทษครับเรื่องของเรื่องผมประมาท
อาหารที่เรากินทุกวันมันไม่ได้ปลอดภัยทุกอย่างหรอกนะ
วันนี้จะมีเรื่องช็อคมาให้อ่าน (ย้ำ) เรื่องจริง
เจอกลับตัว ผมเป็นคนนึงที่ชอบออกกำลังกาย
โรคภัยไข้เจ็บก็ไม่ค่อยมี แล้วมาวันนี้ผมได้กิน
อาหารมีสารปนเปื่อน คือแกงหอยแมงภู่หน่อไม้สด
และ ลาบคั่ว/ก้อยไม่รู้สุกดีมั้ย? แล้วต่อด้วยยำกุ้งเต้น
ของโปรด555 แล้วหลังจากนั้นกินไปได้สักยะระ
ประมาณ30-40 นาที เราเริ่มปวดหัวรุนแรงและปวดท้ายทอย
อีกระยะเริ่มเวียนหัว แล้วผอึดผอม ไม่ได้ท้องนะ555
แล้วท้องร่วงอย่างรุนแรงบวกกับอาเจียนคลื่นไส้
แล้วจากนั้นใครจะไปรู้ผมเริ่มมีอาการ แน่นหน้าอก
หน้ามืดลุกไปไหนไม่ได้ยังไม่พอหนักกว่านั้น
ผมลืมกินน้ำประกอบกับอากาศที่ร้อนอบอ้าว
อากาศร้อนทุกคนก็รู้อยู่ว่าแบคทีเลียเจริญเติบโตได้ดี
โดยเฉพาะอาหารที่ไม่ผ่านก่ารคั่วสุก หลักๆคือกุ้งเต้น
ผมนั่งปวดหัวท้องไส้ปั่นป่วน เหมือนมีรถไฟมาวิ่งไงงั้น
โลกหมุนติ้วๆ อาการต่อมาผมเริ่มแน่นหน้าอก
หายใจถี่ ถี่อีก แล้วถี่อีก ใจ่สั่นรุนแรงอาการต่อไปนี้
มันเกือบเอาชีวิตผมไปแล้ว เริ่มหายใจไม่ออกมือเริ่มเกร่ง
ขยับอะไรไม่ได้ ได้ยินแต่เสียงตัวเองหายใจ
ตานี้เหลือกผมไม่ไหวผมบอกตัวเองเสี้ยวหนึงบอกว่าผมยังไม่อยากตายยังเรียนไม่จบยังไม่บวชพระให้พ่อ-แม่เลยล่ะคือจิตสุดท้าย
ผมนึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
_____________________________________
แล้วหน้าพ่อ-แม่แล้วแฟนตัวเอง
ถ้าคนเข้าใจฟิวโคม่า คือแบบขยับอะไรไม่ได้แม่แต่ปากยังลิ้นแข็ง
ตะโตนขอความช่วยเหลือไม่มีใครได้ยิน พูดไม่ชัดพยามตะเกี่ยตะกายพยามแล้วให้แก้วน้ำแตก
แม้แต่ขยับยังขยับไม่ได้เผื่อใครเดินมาพ่อดี มันคือดวงของผมใช่มั้ย
ประกอบการไม่ได้ล็อคประตูพี่คนสนิทเดินมาพ่อดี ถ้าช้าอีกนิดคือผมไม่อยากคิด
มันหายใจไม่ออกน้ำลายออกปาก พี่คนนั้นสติดีมากรีบเอาผ้าชุบน้ำแล้วตบหน้า
นวดแขน ขาไม่ให้เกร่งจนเสียเส้นเขาเอาผ้าชุปน้ำมาเช็ดหน้า
พยามเรียกสติผมกลับมา ผ่านไป 2นาทีผมเริ่มกลับมาจากอาการโคม่า
แต่แขนขายังเกร่งอยู๋ และหนักขึ้นเรื่อยๆต้องนวดประคบ
คือผมชาไปหมดทั้งตัว เหมือนมีคนเอาไฟฟ้ามาจี้ใส่
ตอนนี้ดีขึ้นมาหน่อยแต่เดิน ผมจะไม่ก้มหน้า ถ้าก้มแล้วคือวู้บอย่างเดียว
ตอนนี้ไม่มีแรงกินอะไรไม่ได้ กินอะไรจืดหมด แม้แต่เกลือแร่
กินอร่อยก็อ้วกออกหมด ถ้าคนเคยผ่านมาแล้วคุณจะบอกว่า
มันทรมาน มาก ทำอะไรไม่ได้เลยนอนรอความรอดกับความตาย 50-50
ถ้าผมไม่ได้พี่คนนั้นผมคงไม่โพสหรอก เตือนเป็นอุทาหรณ์
จากเรื่องจริงไม่ได้แต่งตั้ง ยืนยัน นั่งยัน นอนยันได้เลย
ไปล่ะอยากจะเขียนเยอะกว่านี้นะ #กลัวเบื่อ
#ฝันดีทุกคนสายแดรก