เหมันต์ คือตัวแทนของคนดี
และยึดมั่นในความดีตั้งแต่ตนจนจบ
จนแอบคิดไม่ได้ว่าคนแบบนี้มีจริงมั้ย
แต่ก็ดีนะเราว่ามันเป็นบทที่ชี้นำสังคมได้ดี
พระเอกควรเป็นแบบนี้แระ เป็นคนดี มีน้ำใจ
มีเหตุผลให้นางเอกหลงรัก
มากกว่าพระเอกที่ข่มขื่นนางเอก

น้ำตาล คือตัวแทนของผู้หญิงทั่วไป
ที่พบเห็นได้ทั่วไปในสังคมปัจจุบัน
มีความสีเทา ไม่ได้ดี 100% 
ออกไปทางร้ายด้วยซ้ำ แต่เผอิญโชคดี
ได้เจอคนดีแบบเหมันต์ และพร้อมที่จะเรียนรู้
และเปลี่ยนตัวเองไปทีละนิดด้วย
ข้อดีของน้ำตาลคือมีความเข้มแข็ง
กล้าที่จะเผชิญหน้ากับปัญหา

หริญ คือตัวแทนของคนดีที่หลงผิด
ไม่มีสติพอที่จะรักษาความดีไว้กับตัวเอง 
ปล่อยให้ชีวิตพังเพราะผู้หญิงคนเดียว
จนสุดท้ายแม้ชีวิตก็รักษาไว้ไม่ได้
น่าเสียดายสุด ทีแรกนึกว่าจะเป็นพระรอง
ที่ไหนได้ตายซะงั้น

วิลาวัลย์ คือตัวแทนของผู้หญิงที่เลือกหนีปัญหาด้วยการโกหก จนทำให้คนอื่นเดือดร้อนไปทั่ว

ทศนาถ กับ เฮียมิตร คือตัวแทนของคนเลว
ที่สามารถกลับตัวเป็นคนดีได้ถ้าได้เจอคนดีๆ
คอยชี้แนะ และพร้อมที่จะกลับตัวกลับใจ

เสี่ยสามคือตัวแทนของคนโง่แต่โชคดี พระเอกอุตส่าห์หาทางช่วยเรื่องคดี
ยังดิ้นรนหนีออกมาจากคุก ฆ่าคน
แถมจะฆ่าตัวตายไปอี๊ก โชคดีกระสุนหมด
รอดตายไปแต่เพิ่มโทษให้ตัวเองไปอีก

และอีกหลายๆ คนในเรื่องนี้ต่างให้ข้อคิดที่ดีๆ มากมาย

ที่เขียนมายาวขนาดนี้ ความตั้งใจคือ
อยากชื่นชมคนเขียนบทละครเรื่องนี้ค่ะ
เขียนได้ดีมากๆ ทุกตัวละครมีปม
มีที่มาที่ไป มีเหตุผลเป็นของตัวเอง
เก่งมากๆ ค่ะ ที่ทำให้ละครน้ำเน่ามีมิติขนาดนี้  
อีกอย่างนักแสดงทุกคน รับผิดชอบ
บทของตัวเองได้ดีมาก ๆ เก่งทุกคน
ทั้งเต้ย, น้ำตาล, อาตู่, คุณวินัย, เสี่ยทั้ง 3
และคนอื่นๆ

ขอบคุณผู้จัดที่สร้างละครดีๆ แบบนี้ค่ะ

ปล.ฝากถึงช่อง 3 ว่า
สิ่งสำคัญที่สุดของละครแต่ละเรื่อง
ไม่ใช่ พระเอก-นางเอก
แต่เป็นบทละครนะคะ
ฝากไว้ด้วย