คือเราพึ่งย้ายบ้านมาประเทศฝรั่งเศส แล้วเรามีลุง แล้วลุงเรามีลูก ก็คือลูกพี่ลูกน้องของเรา อายุเท่าๆเราเลยค่ะ เราอายุ14 แล้วสิ่งที่เรารู้สึกคือ เราน้อยใจ ที่บางทีเค้าเล่นด้วยกัน คุยกันอย่างเดียว ไม่ค่อย

คือเรื่องมีอยู่ว่าคือเราเป็นคนที่ขี้น้อยใจซึ่งเราก็ไม่อยากเป็นเหมือนกันเราก็พยายามจะห้ามตัวเองจะปลอบใจตัวเองนะว่าไม่ต้องน้อยใจไม่ต้องคิดมากแต่บางทีเหตุการณ์มันก็ทำให้เราคิดบางที่ทำงานอย่างงี้เราก็อยู่

       เริ่มจะรับมือกับพฤติกรรมของเพื่อนไม่ไหว จากเพื่อนสนิทมาเป็นเพื่อนร่วมงานกัน ก่อนหน้านั้นเป็นทั้งเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่มัธยมแต่อยู่คนละห้อง โชคดีที่ตอนทำงานอยู่ที่เดียวกัน แต

บอกไว้ก่อนเลยนะ ปกติเราไว้ใจแฟนมากค่ะแบบ 100% กระทั่งช่วงหนึ่งเรามีเรื่องเครียดมากๆเป็นเรื่องครอบครัวของเราจับคู่เรากับคนอื่น แล้วก็บอกข้อดีของคนๆนั้นเปรียบเทียบกับแฟนเราทุกอย่างซึ่งแฟนเราด้อยกว่าทุกอ

คือเรารู้สึกเรายังดีไม่พอสำหรับแฟนเลยค่ะควรทำไงดีคะแฟนเราเป็นคนขี้หวงขี้น้อยใจมากค่ะแล้วคือเราชอบทำแฟนเราเสียใจโดยที่เราไม่รู้ตัวเองอ่ะค่ะเราควรปล่อยเขาไปเจอคนที่ดีกว่าหรือไม่ปล่อยเขาไปเราพยายามปรับปร

แฟนเราขึ้นเลข 3ต้นๆ  เอาใจยากมาก เดี๋ยวก็น้อยใจ หงุดหงิด เอาแต่ใจ บางครั้งบอกเราอยากอยู่คนเดียวสักพัก เราก็มาน้อยใจคิดต่างๆนาๆว่าเปลี่ยนไปจะทิ้งเราเมื่อไรจนเราตามอารมณ์ไม่ทัน บางครั้งอยู่ดีๆมาบอก

ขอพื้นที่ระบายหน่อยค่ะ ช่วงนี้เราหงุดหงิดกับนิสัยของคนรอบตัวเรามากกกกกกก ทั้งคนที่เป็นผู้ชายแต่มีนิสัยคล้ายผู้หญิง แบบขี้อิจฉาเพื่อนคนอื่น เห็นคนอื่นเด่นกว่าไม่ได้ ชอบว่าให้ร้ายคนอื่น พูดให้คนอื่นเสีย

ผมเป็นคนคิดมาก ชอบน้อยใจ พ่อแม่พี่น้องเพื่อนพูดกระทบนิดหน่อย ก็น้อยใจไปหมด รู้สึกเบื่อกับตัวเอง ปกติโทรคุยกับแฟนทุกวัน แฟนเค้าเรียนหนัก ไม่ว่าง บางวันได้คุยกันแค่5นาที เลยน้อยใจไม่อยากคุยด้วย(โกรธ) ง

โดยนิสัยส่วนตัวตอนอยู่กับแฟนจะเป็นคนขี้อ้อน แต่เวลาอะไรนิดหน่อยก็ขี้น้อยใจ คิดมากแล้วก็จะร้องไห้ตลอด เราพยายามปรับความคิดแล้วนะ เป็นก็ทำได้อยู่แค่ครั้ง2ครั้ง หลังจากนั้นก็เป็นเหมือนเดิม เหมือนวันนี้เร