.

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้[คำเตือน: รีวิวนี้เป็นความเห็นส่วนตัว มีความไม่เป็นกลาง มีอคติสูง อวยน้องที่ชอบออกนอกหน้า ใช้ภาษาไทยคำอังกฤษคำมากมาย เขียนขึ้นเพื่ออ่านเล่นเพลินๆ บันเทิงใจเท่านั้น]


เพื่อนผมสุ่มได้ trainee stage วันนี้ตอนสุ่มรอบสองเลยรีบจ่ายตังค์ เป็นสเตจวันเกิดแพนด้า ดูชื่อสมาชิกทีแรก โอ้ว นี่มันเซมฤดูใหม่ทั้งชุดยกเว้นดีนี่นี่นา (นิ้งมาเสียบให้ครบ 16) แต่แล้วเมื่อเห็นประกาศว่านิวติดงานไปไม่ได้ (น่าจะตามที่แคปเฌอบอกผมตอนใส่เสื้อนิวเวนเจอร์ไปถ่ายทูช็อตด้วยว่าน้องมีผลงานใหม่กำลังจะออกเป็นความลับ) ก็แอบเสียใจเล็กๆ แต่ไม่เป็นไร มีคนไม่เคยเจอตัวเป็นๆ ตั้งหลายคน ทั้งมิวนิค ฟ้อนด์ วิว นิกี้ วี มายยู ก็ลุยครับ…

ข้ามเรื่องเดินทางรับตั๋วตรวจบัตรไปเข้าเธียเตอร์เลยละกันครับ ผมกับเพื่อนได้ที่นั่ง N20-21 นับนิ้วดูเป็นแถวที่ 14 เข้าไปปั๊บ นี่มันหลังสุดเลยนี่หว่า มีข้างหลังอีกคือแถว O แต่มีไม่กี่ที่นั่งตรงกลางๆ ข้างหลังผมกับอาทไม่มีเก้าอี้แล้ว ไกลสุดเท่าที่เป็นไปได้ ดวงไม่ถึงจริงๆ

แต่พอเปิดสเตจน้องๆ ออกมาก็ไม่แย่อย่างที่คิด คราวก่อนนั่งที่กลางๆ แต่อยู่เกือบขวาสุดนั่นแย่กว่าเพราะมองเห็นเวทีข้างเดียว อันนี้อยู่หลังแต่บังเอิญข้างหน้าไม่มีโอตะตัวใหญ่บัง แล้วค่อนกลางๆ มองเห็นเกือบทั่วทั้งเวทีและมันก็ไม่ได้ถือว่าไกลมาก ยังมองเห็นน้องที่ยืนแถวหลังสุดได้ชัดอยู่ ก็โอเคละ

เริ่มการแสดงมาก็เสียงแพนด้าเจ้าของวันเกิดเป็นคนพูดเรื่องกฎกติกามารยาทและวิธีปฏิบัติในกรณีฉุกเฉินครับ ตะกุกตะกักหลุดขำ ไม่ค่อย smooth แต่เป็นเจ้าของวันเกิดให้อภัย

ม่านเปิดออกมาด้วยเพลง M00.Overture

BNK48 … Everybody, another act you’ve never seen before, alright, here we go. Everyone in Bangkok, these ladies are coming down to perform for you. Are you ready? Are you ready? B..N..K..48 BNK48…. common… ARE YOU READY?!!!!

จังหวะเพลงเปิดตัวอันคุ้นเคยดังขึ้นพร้อมกับน้องๆ ยืนประจำตำแหน่ง แสงไฟสาดส่องชุดใหญ่ไฟกระพริบ

เริ่มต้นเพลงแรก M01. PARTY ga Hajimaru yo (ปาร์ตี้ในฝัน) กับน้องๆ ทั้ง 16 คน
“Party!  ขอจงลืมเรื่องราวที่เธอมี
Party! ปล่อยตัว ปล่อยใจ ออกไปด้วยกันสิ
Party!  ทิ้งเรื่องราววันวาน แล้วเราจะ
Party! นาทีนี้ สิ่งที่ฝันเป็นของเธอ “

สายตาผมกวาดมองอย่างงุนงง หาจุดโฟกัสไม่เจอ
เฮ้ย จูเน่เด่นเป็นสง่าอีกแล้ว
เฮ้ย มิวนิคน่ารักโคด
เฮ้ย ฟ้อนด์ก็น่ารัก
น้องวิวอยู่ไหน…(น้องวิวยืนมุมไกลๆ หลังๆ หน่อย) ไหนเนี่ยแบ่มบู๊ อ้าว ไปอยู่ซะไกล

ทั้งสิบหกคนร้องและเต้นต่อเนื่องอีกสองเพลง คือ M02. Dear my teacher และ M03. Doku Ringo wo Tabesasete (แอปเปิ้ลอาบยาพิษ) ครับ

บล็อกกิ้งก็ผลัดๆ กันออกมาหน้าบ้างหลังบ้าง งวดนี้ระบบออโต้โฟกัสของสายตาก็หนีไม่พ้นไปโดนที่จูเน่เหมือนการมาดูสเตจครั้งแรกอีกแล้ว คนอะไรช่างสวยและมีสเน่ห์บนเวทีขนาดนี้ อย่างที่ว่า… สูงได้เปรียบ แต่จะว่าไปดีนี่ก็สูงกว่านะ แต่แพ้จูเน่เรื่องหน้าตา เลยดึงดูดระบบออโต้โฟกัสของสายตาผมไปไม่ได้

โฟกัสรองลงมาคือน้องรุ่นสองที่แอบๆ โอชิมานานแล้วไม่เคยเจอตัวเป็นๆ ซักทีคือมิวนิคและฟ้อนด์ น้องน่ารักมากทั้งคู่ แต่คือไม่สูงไง แย่งซีนจูเน่ไม่ไหว แต่ในบางบล็อกกิ้งที่มายืนหน้าในตำแหน่งที่เห็นชัดก็โดดเด่นอยู่ น้องแบ๊มที่ผมเจอทุกรอบเลยก็น่ารักเหมือนเดิม แต่วันนี้แย่งซีนสามคนนี้ไม่ได้ในเพลงเต้น 16 คน

สามเพลงแรกจบไป ก็มาถึงช่วงแนะนำตัว คราวนี้มาในธีมนางนพมาศ เพราะใกล้จะลอยกระทง ทุกคนพยายามงามอย่างไทย โดยการไหว้สวยๆ แต่กลายเป็นแข่งกันย่อต่ำ แล้วก็ปล่อยคำคม(มุข) ที่หลายคนบอกว่าจูเน่คิดให้ตบท้าย ฮาบ้าง แป้กบ้าง พูดแล้วจำไม่ได้หันไปถามจูเน่บ้าง แล้วแต่จังหวะปล่อย ฮาๆ กันไป (จำมุกไม่ได้นะ แรมต่ำ)

การแสดงเริ่มต่อด้วยเพลง M04. Skirt, Hirari (พลิ้ว) ชุดนักเรียนกระโปรงแดง นิกี้ยืนเซ็นเตอร์ แล้วก็แบมบู ฟ้อนด์ จีจี้… อีกคนใครวะจำไม่ได้ จบแล้วถามเพื่อนเพื่อนก็จำไม่ได้ … ถามคนนั่งข้างๆ อีกสองคนเค้าก็จำไม่ได้… อะไรมันจะไม่น่าจดจำขนาดนั้นครับ จากการตัดช็อยส์ความน่าจะเป็นจากลำดับเพลงและการเปลี่ยนชุดในภายหลังเลยคิดว่าเป็นมายยู ซึ่งก็ไม่น่าแปลกใจที่จำไม่ได้ครับ เพราะเฉยๆ ไม่ได้โอชิ สายตาเลยโฟกัสไม่ติด 555

เพลงนี้คือพลิ้วดีตามมาตรฐานครับ ประทับใจท่อน “จะไม่พักหายใจ เหงื่อที่ไหลแสดงว่าเรี่ยวแรงยังมี” ที่ฟ้อนด์ร้อง คือ เฮ้ย ร้องดีนะ คูลเลย

ต่อมาเป็นเพลง M05. Classmate (เพื่อนคนพิเศษ) ชุดเหมือนชุดนักเรียนโรงเรียนนานาชาติ ลายตารางๆ เปิดตัวมาด้วยมิวนิคคู่กับวิว เข่งยืนกับสตางค์ และรตายืนเดี่ยว ไม่วิพากษ์การร้องการเต้นละกันนะ มัวแต่มองมิวกับวิว.. น่ารัก ทำสมองไม่โปรเซส จำไรไม่ได้นอกจากน้องน่ารัก 555 ขอโทษด้วยนะน้องจ่อ แต่น้องแย่งซีนมิวกับวิวไม่ไหวจริงๆ

ตามด้วยเพลง M06. Anata to Christmas Eve (คำสัญญาแห่งคริสต์มาสอีฟ) เพลงโชว์เสียง ร้องโดยคู่ชิงร้องเพลงใน Victory BNK48 ตอน The Toys มาวันก่อน คือ แพนด้าและฟีฟ่า (เคยดูคู่นี้ร้องมาแล้วตั้งแต่ตอนเดือนก.ย.) วันนี้ร้องดีจริงๆ ดีกว่าคราวก่อนมาก ตอนจบท่อน “Merry X'mas and I love you” แพนด้าโชว์ไต่ระดับเสียงสูง ฟีฟ่าร้องเอื้อนปิดท้าย ทำได้ดีทั้งคู่ เพลงนี้ไม่มีอะไรจะตำหนิครับ (เมื่อเทียบกับสเตจที่แล้วที่เคยดู ที่จิ๊บพยายามไต่แบบนี้แหละ แต่มันหล่นตุ๊บลงมาพังไม่เป็นท่า 555)

ต่อมาก็เป็นเพลงเซนต์เซย่าครับ โกลด์เซนต์แห่งอาธีน่า เข้าธีมกับโปรโมทเลือกตั้ง.. เอ๊ย ไม่ใช่ ชุดเกราะทองในตำนาน เพลง M07. Kiss wa Dame yo (จูบ...ไม่ได้นะ) คนที่ออกมาก็มีจูเน่ ซึ่งดีงามพระรามแปดอยู่แล้ว กับมายยูซึ่งตาตรูไม่โฟกัส กับอีกคนที่เซอร์ไพร์สมากเลยคือ นายวีรชัย!! เอ๊ย วีรยา จาง… เอ่อ น้องก็เต้นเซะซี่ได้หรา ดูเหมือนไม่เข้านะ แต่ก็เต้นดีนะ เป็นสาวกะเค้าก็ได้หรา โอเค ให้ผ่าน นี่มาดูวีแสดงสเตจแรกนะนี่


จบเพลงนี้ก็ต่อ M08. Hoshi no Ondo (อุณหภูมิของดวงดาว) ที่มีน้องหลีกมิวนัก น้องยึกยักรักฟ้อนด์ ดีนั่นดีโน่นดีนี่ แล้วก็เซเลอร์นิ้ง ขออภัยน้องดีนี่และน้องนิ้งด้วยครับที่เพลงนี้พี่ละสายตาจากมิวนิคกับฟ้อนด์ไม่ได้เลย เต้นร้องดีเปล่าไม่รู้ สตันอยู่…

จากนั้นก็คิว MC รอบสอง ทุกคนแต่งชุดสำหรับเพลง M09. Sakura no Hanabiratachi (ความทรงจำและคำอำลา) ที่เป็นชุดแจ็คเก็ตน้ำเงินสวยๆ หรูๆ ระหว่างนี้มีจูเน่กับมายยูออกมาเป็นพิธีกรเลือกนางนพมาศแบบหวยล็อค มาเล่นตลกถ่วงเวลาให้ทีม Hoshi no Ondo เปลี่ยนชุด สุดท้ายประกาศว่าแพนด้าเจ้าของวันเกิดเป็นนางนพมาศ เพราะสตาฟท์ข้างหลังส่งสัญญาณจอสีฟ้ามาบอกว่าน้องๆ เล่นตลกเกินเวลาไปเยอะแล้ว แพนด้าได้ใส่มงกุฏ และสายสะพาย เสร็จแล้วทุกคนวุ่นวายไปหลังเวทีแบกขาไมค์กันออก แพนด้าน่าสงสารที่เพื่อนๆ ไม่ยอมให้ถอดมงกุฏกับสายสะพาย วีรยาแบกขาไมค์พาดบ่าเดินมาอย่างนักเลงหาเรื่อง ทุกคนเตรียมเริ่มเพลงแล้ว จูเน่เพิ่งแบกขาไมค์ออกมา เฮ้ย พวกแกลืมขาไมค์ชั้น!!!

เพลงซากุระที่กำลังเบ่งบานบอกเราให้รู้และเตรียมใจก็ผ่านไปด้วยดี ...หรือเปล่า ไม่นะ ทุกคนขำกับการแกว่งแขนสายสะพายหลุด จับสายสะพาย มงกุฎหล่น สุดท้ายก็สะบัดทิ้งมันหมดเลยของแพนด้าที่ยืนอยู่ข้างหลังมุมๆ (จนตอนหลังตอน MC น้องๆ ที่ยืนหน้าอย่างจูเน่ มิวนิค ต้องถามโอตะข้างล่างว่าเมื่อกี๊หัวเราะอะไรกัน งงมาก เพลงออกจะซึ้ง)

จบซากุระก็ต่อด้วยเพลงที่บอกว่าเป็นเพลงสุดท้าย M10. Aozora no Soba ni Ite (ฟ้าสีคราม) ซึ่งพอเต้นกันสิบหกคนตอนบล็อกกิ้งจูเน่ยืนกลางนี่มันดูดสายตามาก แล้วมีมิวนิคกับฟ้อนด์ประกบซ้ายขวานี่มันยิ่งดันจูเน่ให้เด่นขึ้นมาอีก น้องๆ คนอื่นหลุดโฟกัสหมดเรียบ ต้องแบบจงใจมองหาถึงจะเห็น

การแสดงจบ น้องๆ ทำท่าบ๊ายบายจบการแสดง เดินเข้าหลังเวทีเพื่อไปเปลี่ยนชุด ไฟเวทีดับลงไม่ทันจะห้าวิ… ทีมป่าไผ่ของแพนด้าก็ตะโกนชื่อแพนด้าแทนอังกอร์แล้ว “จิดาภาๆ” … ผู้ชมทั้งฮอลตะโกนเอ็คโค่ตามผู้นำ …รีบจัง นี่ใจคอจะไม่ให้น้องๆ มีเวลาเปลี่ยนชุดกันเลยรึ?

ตะโกนกันไม่นาน น้องๆ เปลี่ยนชุดเป็นเสื้อยืดขาว BNK48 ออกมาเรียบร้อย ถือว่าเร็วมาก แล้วเปิดการแสดงต่อช่วงหลังอังกอร์ด้วยเพลงเร็วๆ อย่างเพลงชาติ BNK48 ที่ผ่านมาทุกเพลงคือก็มีโอตะยิงมิกซ์ประปราย แต่หลายเพลงมันยาก ไม่แพร่หลาย เลยมียิงไม่กี่คน แต่อันนี้คือยิงมิกซ์คอลกันดังลั่นฮอลมาก สนุกสนานกันไป

จบอันนี้ก็ต่อด้วยเพลงสนุกๆ อย่าง Skirt, Hirari ต่อ ผลัดกันเปลี่ยนตำแหน่ง ผลัดกันแย่งซีน ตอนนี้เริ่มละลานตามองโฟกัสใครก็ไม่ถูกละ

จบ Skirt, Hirari น้องๆ ก็บอกว่าจะแสดงเพลงที่ไม่ได้โชว์นานแล้ว… เนื่องจากวันนี้ทีมที่มาเกือบจะครบเซม Tsugi no season ฤดูใหม่เลย (ขาดแค่น้องนิว… เสียใจ TT) ก็เลยจัด Tsugi no season…


คือเพลงนี้ผมก็ชอบอยู่แล้วไง มันดีมากเลย จังหวะสนุก น้องๆ มีแปลงท่าเต้น เล่นเวฟ… และสิ่งที่เห็นก็สอดคล้องกับสัมภาษณ์บางอันที่น้องๆ เคยบอกว่าเพลงนี้มันเร็วมาก… พอดูแสดงสดๆ บนเวทีก็พบว่าเป็นการเต้นที่เร็วมากจริงๆ แต่ละ movement แต่ละการเคลื่อนไหวของแขนและขา ยังกะคูณสองของเพลงอื่น อีกทั้งบล็อกกิ้งที่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา แบ่งซ้ายขวา ผลัดกันหน้าหลัง รวมเข้าแยกออก ...เฮ้ย คือระ.ระ.เร็วมาก น่าจะใช้พลังเยอะมาก แต่รุ่นสอง(ที่มีเซเลอร์นิ้งแฝงตัวอยู่คนนึง) ก็เต้นได้สดใสน่ารักสมกับฤดูใหม่ เพลงนี้จุดโฟกัสสายตาหนีไม่พ้นเซ็นเตอร์อย่างมิวนิคครับ แต่ก็มีจังหวะที่ผลัดๆ กันออกมาเยอะเหมือนกัน ได้เห็นทุกคน ทุกคนน่ารักมาก

จบเพลงนี้ก็ถึงคิวบังคับสเตจวันเกิด คือ Namida Surpirse ครับ ...ที่บ้านป่าไผ่ของแพนด้าแจกกระดาษ A4 เขียนสุขสันต์วันเกิดแพนด้าพร้อมโพยด้านหลังว่าให้ชูเมื่อไหร่ ก็ชูกันตอนนี้แหละครับ ร้อง”แหบปี่ แห่บปี้ เบิร์ธเดย์ นี่ไงเค้กของเธอปักเทียนวันเกิด” แพนด้าเป่าเค้ก

แล้วก็มาคิวอ่านจดหมายครับ มีแรคคูนนิกี้มาอ่านจดหมายของตัวเองก่อน แล้วก็มีจดหมายจากน้องกระเบนมัยร่าขอบคุณพี่แพนด้าที่เป็นเพื่อนไปกินข้าวตอนดึกๆ แล้วก็น้องซอยขาขมิ้นมาทำซึ้ง สุดท้ายเหมือนจะจบแต่ไม่จบ น้องจ่อขอพูดอีกคน ยังไม่ทันพูดเลยก็ร้องไห้ขี้มูกโป่ง พูดไรจำไม่ได้เพราะคนดูขำที่จ่อร้องไห้ .. อ้าว ซะงั้น ก็แฮปปี้เบิร์ธเดย์ กอดพี่แพนด้ากันตามเรื่องตามราว

ปิดท้ายการแสดงจบที่ Sakura no Hanabiratachi อีกรอบครับ

ตอนเดินออกที่น้องๆ มายืนรอส่งตรงประตูที่คราวก่อนบ๊ายบายน้องลืมมองทางจนเกือบเดินชนกำแพงมาแล้วทีนึง คราวนี้รู้แล้วเฟร้ยว่ามีกำแพง เดินออกไปถึงเจอกลุ่มน้องๆ สายตาไปเห็นจูเน่นั่งอยู่ตรงมุมก่อน แต่ดูจูเน่จะเหนื่อยอ่อนหมดแรง ดูไม่สนใจไม่มองอะไรใครแล้ว คือผมอยู่แถวหลังสุด เดินออกคือท้ายๆ คนใกล้หมดแล้ว จูเน่น่าจะบ๊ายบายจนเหนื่อยแล้วรึเปล่า หรือเป็นเหมือนดราม่างานจับมือที่เค้าพูดกัน.. ขอแอบหักคะแนนตรงนี้นิด

ตอนเดินออกผมคิดอยู่ว่าจะเอาป้าย A4 ที่เค้าแจกมาชูขึ้นมาแฮปปี้เบิร์ธเดย์แพนด้าหน่อย เลยกวาดตาหาแพนด้า แล้วชูป้าย แต่ทีแรกแพนด้าไม่ได้มอง อีกประมาณครึ่งวิเพื่อนสะกิด แพนด้าหันมาเห็นก็ขอบคุณแล้วพยายามโบกมือบ๊ายบาย (ผมไม่ได้หยุดเดินเพราะเดินตามโฟลวคน เห็นน้องแพนด้าพยายามจะโบกมือให้จากปลายหางตา) แต่เวลาเดินผ่านน้องๆ ทั้งสิบหกคนนั้นมันสั้นมากจนโฟกัสไม่ได้ว่าใครอยู่ไหนครับ เพราะมัวแต่มองหาแพนด้าด้วย เลยแบบว่า… มิวนิคอยู่ไหน ฟ้อนด์อยู่ไหน แบ๊มอยู่ไหน วิวอยู่ไหน ไม่รู้เลยครับ 555

-------------------