เรามีพี่ชายคนนึงซึ่งพี่เราชอบเล่นบีบคอหรือเอาหมอนมาอุดหน้าเราตั้งแต่เด็กๆเราก็จะไปบอกแม่ซึ่งแกล้งอะไรแกล้งได้แต่บีบคอกับเอาหมอนอุดไม่ได้จริงๆแม่เราเลยด่าพี่เรายกใหญ่พี่เราก็โกธร เมื่อเราห่างจากแม่พี่เราก็จะมาบีบคอแรงกว่าเดิม ตอนเด็กๆยังพอรับไหวค่ะ แต่ยิ่งโตก็ยิ่งหนักขึ้นคะ ด้วยที่เราเป็นผู้หญิงสู้แรงเขาไม่ได้หรอกค่ะ เพราะเขาตัวใหญ่มาก ล่าสุดและหนักสุดเลยก็คือเอาสายเครื่องดูดฝุ่นรัดคอค่ะ ตอนนั้นเราหายใจไม่ออกเลยรู้สึกว่าอีกนิดก็ขาดใจละอะ เราเลยจิกมือพี่เราสุดแรง สุดท้ายก็ยอมปล่อยเรา เราแสบคอมาก เอาไปให้แม่ดู แม่ก็ด่าอีกเช่นเคยค่ะ และดูเหมือนจะโกธรเรามาก เราระแวงมาก กลัวว่าจะมาบีบคออีก ทุกวันนี้ทะเลาะกันทีไรก็บีบคออย่างเดียวเลย บางครั้งนั้งอยู่ดีๆก็หัวเราะคนเดียวและก็มาคุยกับเราเองคนเดียวเหมือนโรคจิตอะค่ะ แต่ถ้าปกติ ก็ปกตินะคะ ส่วนตัวเขานิสัยดีค่ะ แต่พอโกธรหรือนั้งหัวเราะทีไร เราก็ลำบากทุกทีค่ะ แม่ก็บอกว่าสังเกตุมานานแล้วเหมือนกันว่าพี่เราคล้ายๆโรคจิตอะค่ะ เลยอยากให้ช่วยแนะนำค่ะว่าควรทำยังไงดี เขาเป็นคนหัวดีนะค่ะ เจ้าเล่ห์มากค่ะ แต่ก็ฉลาดมากๆค่ะ ตอนนี้กลัวทุกครั้งที่เห็นเขาโกธรละค่ะกลัวว่าสักวันถ้าเขาโตกว่านี้เราจะไม่ตายพอดีหรอนะค่ะ ช่วยแนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ ขอโทษด้วยนะคะถ้าพิมพ์ผิดยังไง
แบบนี้เรียกว่าโรคจิตมั้ยคะ??