หลังจากชมวิวที่พักเสร็จ เราก็เดินเล่นในหมู่บ้านบ่อเกลือสินเธาว์ ซึ่งมีด้วยกัน 2 บ่อ (แยกกันหมู่บ้านละบ่อ) ช่วงที่ไปมีต้มแค่หมู่บ้านเดียว เพราะอีกหมู่บ้านมีความเชื่อว่าต้องต้มเมื่อครบ 1 เดือนหลังออกพรรษา (ชาวบ้านเค้าเล่ามาแบบนั้น) แต่ก็สามารถเข้าไปถ่ายรูป/ดูอุปกรณ์ที่ใช้ต้มเกลือได้ และยังมีเกลือขัดผิวขายปกติ ซึ่งที่นี่แม่ย้ำมากว่าต้องซื้อกลับไปฝาก ส่วนอีกบ่อเราไม่ได้แวะเข้าไป เพราะเดินเล่นเพลินจนเย็นละ

ทางกลับบ้านของคนที่นี่ประทับจิตมาก เราตะโกนคุยกับน้องที่กำลังเดินข้ามน้ำไปอีกฝั่ง สรุปได้ว่า น้องข้ามมาซื้อของให้แม่ กำลังเดินกลับบ้าน แต่น้องบอกว่าถ้าช่วงหน้าฝนก็ต้องเดินอ้อมไปอีกทาง

เดินเล่นในหมู่บ้าน+ซื้อของฝากเสร็จ เราไปต่อด้วยมื้อเย็น ซึ่งจากข้อมูลมีแนะนำ 2 ร้าน คือ ร้านปองชา (อยู่ที่บ่อเกลือวิว) และร้านหัวสะพาน วันที่ไปร้านหัวสะพานปิด เราจึงได้กินร้านปองชา ซึ่งร้านปองชาต้องขับขึ้นเชิงเขาไปนิดหน่อย แต่บรรยากาศดีมาก ยิ่งค่ำอุณหภูมิยิ่งลดลงเรื่อยๆ มื้อนี้เราสั่งยำผักกูด กับต้มยำไก่เมือง รสชาติยำกลมกล่อมมาก ค่าเสียหายมื้อนี้รวม 453 บาท

รูปอาหารเบลอๆ หน่อยน่ะ เนื่องจากทั้งอากาศหนาวและความหิวของมื้อนี้มีสั่น กินเสร็จอากาศหนาวพอดี กลับไปตีพุง ฟังเสียงน้ำและลมต่อ คืนนี้อุณหภูมิอยู่ที่ 19 องศา จริงๆ อยากดูดาวมาก แต่มืดแล้วกลัวผี สรุปคืออด!! นอนหลับฝันหวานกันยาวๆ

เช้านี้ที่สดใส ตื่นนอน 6.30 น. 16 องศา ล้างหน้าแปรงฟังเสร็จไป Lobby เพื่อทานมื้อเช้า เค้าจัดให้คนละเซ็ต (ไม่บุฟ) แต่เราว่าอิ่มอยู่นะ ส่วนของกินน่ากิน สีสันสดใส
ปล.เราแนะนำว่าถ้าใครแพ้อาหารทะเลหรือเป็นมุสลิม ให้แจ้งกับทางรีสอร์ทไว้ก่อน เพื่อเค้าจะได้เตรียมอาหารเช้าให้โดยเฉพาะ

ส่วนตัวนี้เป็นเจ้าถิ่น น้องชื่อ “โยเกิร์ต” ที่มาของชื่อน่าจะมาจากที่น้องชอบทานโยเกิร์ต เดินวนจนได้กินครบทุกโต๊ะจ้า

...ทานอาหารเช้าเสร็จ เรากลับห้องไปอาบน้ำและเก็บของ เพื่อ Check out เดินทางกันต่อ...