เราชอบดิ่งตอนกลางคืนมากๆ ไม่รู้เป็นอะไรชอบดิ่งชอบเอาเรื่องทุกๆเรื่องมาคิดพร้อมๆกันแล้วจัดการอารมณ์ตัวเองไม่ได้ ร้องให้ตลอดเลยเป็นมานานมากๆยิ่งช่วงไหนเครียดมากยิ่งเป็น

คือเราอยากรู้ว่าทุกคนเหงากันมั้ยเวลาอยู่คนเดียว แล้วคือทุกคนมีอาการแบบเราบ้างหรือป่าวคือเราไม่รู้ว่าเราคิดไปเองหรือป่าวแต่เวลาเราอยู่คนเดียวตอนดึกๆประมาณหลัง4-5ทุ่มเราจะรู้สึกดิ่งมากแบบว่าอยู่ดีๆก้ร้อ

ยิ่งดึกๆแบบนี้ ยิ่งเหงาจับใจ ไม่มีใครให้คุยให้คิดถึง เห้อออ ความเงาทำไมมันมีอิทธิพลต่อเราขนาดนี้

เบื่อมาก กับการอยู่คนเดียว. อยากมีอารมณ์มุ้งมิ้งบ้างอ่ะ. เคยคิดว่า ไม่มีก็ได้ แต่เอาจริงๆ ไม่มีก็ได้ แต่ถ้าให้ดีก็อยากมีเธออยู่ด้วย อยากไปไหน คุยเล่น กวนตีนใส่ อยากจะอ้อนและมีคนอ้อน มันคงดีกระชุ่มกระช

คือเราไม่ชอบการอยู่ห้องคนเดียวเฉยๆต้องหาไรออกไปหาเพื่อน หรือไปทำอะไรข้างนอกให้มันไม่รู้สึกเหงา เพราะทุกครั้งที่หยุดอยู่บ้านคนเดียวจะรู้สึกเหงามากไม่ชอบอยู่กับตัวเองรู้สึกเปลี่ยวเหงาเบื่อแต่พอโตขึ้นทำง

ว่างๆมาคุยกันหน่อย  ดึกๆมันเหงา

ผมเป็นคนที่อารมณ์ แปลก ไม่รู้ว่าแปลกสำหรับคนอื่นมั้ยสำหรับผมแปลก ตอนกลางวัน ผมก็คนปกติยิ้มมีความสุขกับเพื่อนไป แต่พอกลางคืน เหมือนผมจมอยู่กับอะไรสักอย่างคิดแต่ว่าอยากจะตายอยากจะหนีทุกอย่าง น้อยใจในชีว

ทุกคนคะกระทู้นี้มีเนื้อความสั้นๆแต่อยากให้มาช่วยกันออกความคิดเห็นทีค่ะ คือมันเริ่มจาก บ้านเรามีลักษณะเป็นบ้าน2ชั้นชั้นล้างเปิดโล่งสูงประมาณ2เมตรค่ะแล้วเราก็ชอบนอนข้างล่างตอนดึกๆเพราะมันเย็นและมีคืนหน