**หมายเหตุก่อนรีวิว**

ในรีวิวนี้อาจมีคำวิจารณ์บางอย่างที่อาจจะกระทบใจโอตะ หรือ ด้อมไหนๆ บ้าง ขออภัยมา ณ ที่นี้ แต่เป็นการรีวิว โดยมุมมองของแฟนคลับคนนึงจริงๆ ที่ไม่อยากใส่อคติกับทุกเรื่องราว แค่อยากแชร์ให้ อฟช ได้รู้ และ เอาไปปรับปรุง รวมถึงน้องๆ ที่แสดงในสเตจด้วย เผื่อถ้าแวะมาอ่าน จะได้รับทราบข้อมูลจากมุมมองอื่นๆ ที่ไม่ใช่การหวีดบ้างนะจ๊ะ รักน้องๆ ทุกคน ^^

วันอาทิตย์ที่ผ่านมา เป็นสเตจวันเกิดของหนุ่มโสย ซึ่งทางผู้เขียน มีแต้มบุญพอที่จะปุ๊ปปั๊บรับโชค จากการสุ่มเธียเตอร์ครั้งแรกในชีวิต แล้วได้เลย 5555 รอบที่ได้ชมคือ 17.00 น. ณ BNK เธียเตอร์ ในแคมปัส ที่เดอะมอล บางกะปิ

ด้วยความที่ไม่เคยไปที่บางกะปินั่นเลย จึงต้องเผื่อเวลามากมาย เพราะได้ยินชื่อเสียงเรื่องที่จอดรถของที่นั่นว่า น้องๆ พารากอนเลยทีเดียว หาที่จอดยากมาก

ซึงก็เป็นไปตามคาด ว่า รถแน่นจริงๆ แต่จังหวะดีฮะ แต้มบุญยังพอมีเหลือ ได้ที่จอดและเข้าไปถึงพื้นที่ "แคมปัส" ที่ชั้น 4 ได้ ในเวลา บ่ายสาม


ตื่นเต้นมากฮะ ที่จะได้มา เมกกะแห่งโอตะ อย่างที่นี่ มองภาพกว้างๆ แล้ว โอ้โห โอตะมากมาย เต็มพื้นที่ไปหมด เข้าไปดูสักหน่อย

ก่อนอื่นก็ต้องนั่งรอ เราก็มองหาพื้นที่นั่ง ในโซนร้านอาหาร Cafe ซึ่ง "เต็ม" หมดฮะ โต๊ะมีหรอมแหรมแค่ไม่ถึง 15 ตัวได้ ซึ่งในจำนวนนั้น เป็นคนมาวางแผงขายรูป ขายเข็มกลัด ขายของต่างๆ ของสาวๆ เต็มไปหมด  ก็แปลกใจนิดๆ ที่ มีป้าย ห้ามซื้อขาย วางอยู่บนโต๊ะ แต่ก็ดูจะไม่มีใครสนใจ 55555 ทุกคนหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสกัน สนุกกับการพูดคุย แลกเปลี่ยน ซื้อขายรูปกัน ซึ่งตรงนี้ เราไม่ได้สนใจ 5555

----**คหสต** พื้นที่ของโอตะเค้า ปล่อยๆ เค้าไปเถอะ 55555-----

ไปสั่งเครื่องดื่มสักหน่อย เมนูบนป้ายโฆษณาดูแล้วยังไม่ถูกใจ แต่สนใจไอ้น้ำสีฟ้าๆ หน้าตาน่าทานจังเลย ของโต๊ะข้างๆ ก็เลยกะว่าจะไปสั่งอันนี้แหละ

พอถึงแคชเชียร์ก็ เห็นเมนูนี้ที่หน้าหลัง เลยจิ้มไปเลย เอาอันนี้จ้า แล้วก็น้ำช้อคโกแลตอีกแก้ว คิดตังมา 300 บาท ก็งงๆ ว่า อ้าว ไอ้น้ำฟ้าๆ มัน 100 ช้อคโกแลต มัน 150 ทำไม 300 ฟะ เออช่างๆมันเถอะ

พอไปรับเครื่องดื่ม เค้าก็จัดมาให้สองแก้ว + โอนิกิริ อีก 1 ก้อน ซึ่ง ผมเข้าใจว่า อ่อ คงจะแถมข้าวปั้นนะ ก็เลยรับๆ มา

พอมานั่งกิน ดูบิลไป อ้าว กลายเป็น Set onigiri+Blue Hawai ไปได้ยังไง 150 บาท !! ไม่ได้สักเซทสักหน่อย T T เจ็บใจยิ่งนัก

ช้อคโกแลตพรีเมี่ยม รสชาด ไม่ไหวจะเคลียนะฮะ ไม่แนะนำอย่างแรง 5555 แต่บลูฮาวาย กินได้ครับ ชื่นคอดี


กินเสร็จก็ไปเล่น กาชา มิรินด้า มิกซ์อิท หาเมมโอชิเราครับ ขวดละ 15 บาท ตู้รับแบงค์ 20 ด้วย แต่ไม่รับเหรียญ 2 บาท

พยายามถามคนแถวนั้นแล้วกันครับ ว่า เมมโอชิเรา คู่กับใคร (ขวดมิรินด้าที่นี่ จะเป็นคนละแบบกับที่ขายเซเว่น คือจะมีเมม 2 คน ในขวดเดียวฮะ) ส่องจากด้านหลังพอได้อยู่ ได้แถวแล้ว กดตัวเลขช่องที่เลือกได้เลยครับ แถว 1 ก็กด 01 นะครับ ที่สำคัญ อย่าร้อนรนครับ ผมเจอคนหน้าผม เลือกไม่ถูก ใช้สุ่มเอา ไปสุ่มเอาช่องที่ไม่มีขวดครับ T T เสียตังฟรีนะบอกให้ (สงสารรรรร)  แล้วก็ ตอนล้วงไปเอาขวด ระวัง ช่องมันบาดมือครับ 55555 โดนมาแล้ว เลือดซิบเลยทีเดียว ดีใจจัด เจอเมมโอชิ 55 ครืดดดด


แว้บไปดูช้อป อฟชที่เล็กกว่าห้องส้วม 1 ห้องซะอีก 5555 ก็พบว่า ของหมดแทบทุกอย่าง เหลือเฉพาะเสื้อยืด และของนิดๆหน่อยๆ รวมถึง กระบองไฟ ไอเท็มสำหรับการเชียร์น้องๆ ครับ ใครอยากเชียร์แบบมีสีสัน ก็ไปซื้อก่อนเลย

------**คหสต**ถ้าทาง อฟช จะทำรายการเมนูเครื่องดิ่มต่างๆ เป็นป้าย ตั้งไว้ให้คนในแถวอ่านได้ก่อนไปสั่ง จะเป็นพระคุณมากๆ ฮะ เพระาแถวมันยาวววววว เกรงใจชาวบ้านตอนมายืนเลือกที่แคชเชียร์ T T------

ผมว่ามีคนสงสัยแหละ ว่าเราจะต้องเข้าไปรับตั๋วตอนไหน เพราะไม่มีป้ายอะไรเลย ตอนผมไปเห็นคนมุงกันเยอะๆ ที่ตรงจุดลงทะเบียน ก็นึกว่าเค้าไปรับตั๋วกัน เปล่าฮะ เค้าไปรับกระเป๋าคืนกัน คือ การเข้าชมที่นี่ ห้ามเอาสัมภาระเข้าครับ ต้องฝากไว้ข้างหน้า ซึ่งถ้าเป็นไปได้ก็อย่าฝากเลย คนเยอะตอนรับกลับ เราก็เอามาแค่กระเป๋าตัง-บัตรประชาชน<<<อันนี้ห้ามลืม เพราะตรวจบ่อยเหลือเกิน โทรศัพท์ แค่นั้นพอฮะ



พอแถวหมดปุ๊ป เราก็เข้าไปลงทะเบียนรับบัตร โดยเอกสารที่ใช้คือ
- QR Code ที่ได้จากการจอง
- บัตรประชาชนของเรา และ ของผู้ติดตาม หากไปกันสองที่นั่ง

เค้าจะสแกนโค้ดของเรา แล้วแรนด้อมที่นั่งออกมาให้ เป็นตั๋วสองใบ แบบนี้ ซึ่ง วันนี้ ผู้เขียน ได้แถว M ฮะ เป็น แถวที่ 3 จากด้านหลังขึ้นมาครับ T T ไกลไปหน่อย

การแสดงเริ่ม 5 โมง ประตูเปิด 4 โมง จะเข้าเลย หรือเข้าสัก 4 โมง 50 ก็ได้นะครับ เพราะเข้าไปก็นั่งหงอยๆ มืดๆ ไม่มีไรทำ มีดนตรีบรรเลงให้ฟังนิดๆ หน่อยๆ แต่ถ้ากลัวรบกวนเพื่อนๆ ที่นั่งกันไปแล้ว เข้าเผื่อสัก 15 นาที ก่อนแสดงครับ ในนั้น มืดมาก เก้าอี้แปะเลข เล็กๆ เอาไว้ มองแทบไม่เห็น เทคนิคการดูเลขเก้าอี้โดยไม่ต้องไปชะโงกดูข้างหลังก็คือ ดูเลขจากแถวหน้าเราครับ 5555 เลขมันจะตรงกันหมด เข้าแถวให้ถูก แล้วไปไล่เลขเอาจากหลังเก้าอี้แถวหน้าครับ

ที่นั่งเป็นแบบ เก้าอี้ธรรมดา เอามาเรียงกัน ไม่มีสโลป ดังนั้น ใครตัวเล็ก ลำบากแน่ๆ เพราะโอตะส่วนใหญ่จะไซส์ XXL กัน ขนาดผมสูง 170 เจอพี่แถวหน้าผมผมยังมองน้องๆ แทบไม่เห็น ต้องมองผ่านไหล่ ฮือๆๆๆ ที่นั่งค่อนข้างแคบไปหน่อย แล้วก็มีบรรยากาศอึดอัด จากคนจำนวนมากในห้องเล็กๆ หายใจไม่ค่อยจะออก

ตอนก่อนเข้าเธียเตอร์วันนี้ มีแฟนคลับน้ำใส มาแจกกระดาษข้อความ สุขสันต์วันน้ำใส พร้อม โกลว์สติ๊กให้เราไปโบกด้วย น่ารักมากๆ เลยครับ

การแสดงเริ่ม ห้าโมงตรง โดยมีเสียงจากน้ำใส เป็นคนประกาศกฏระเบียบในการชมต่างๆ ซึ่ง สด ครับ ไม่ได้อัดเทปใดๆ 55555 มีเล่นมุกกันตอนประกาศสนุกสนานกันเลยทีเดียว แต่เป็นมุกเฉพาะด้อม ซึ่งหากใครไม่ได้ตามน้ำใสก็คงไม่รู้ว่า ทำไมเค้าถึงบอกว่า เราอยู่ในน้ำ 5555 ผมก็เพิ่งรู้วันนี้แหละ

เปิดม่านการแสดงปุ๊ป สาวๆ ลุยกันทันที กับเพลงเปิดตัว Party บลาๆๆๆ จำชื่อไม่ได้ วันนี้นอกจากมาดูลูกสาว (น้องโมบายล์) แล้ว ก็จะมาดูเมมเบอร์คนอื่นๆ เพื่อศึกษาไปด้วย ว่า เพอฟอร์แมนซ์แต่ละคนเป็นยังไง ผ่านไป 2 ปี ของรุ่น หนึ่ง กับไม่กี่เดือน ของรุ่นสอง จะมีพัฒนาการยังไงบ้าง

เรื่องการเต้น พบว่า หลายๆ เมมเบอร์ ยังไม่ค่อยเต็มที่กับการโชว์ อาจจะเพราะน้องไม่ถนัดเต้นด้วย (ผมระบุชื่อคงไม่ดีมั้ง พูดรวมๆ ละกัน 55) เต้นแบบ เนือยๆ ไม่คึกคักตามเพลงเท่าไหร่ ไม่แปลกใจว่าทำไมยังไม่ติดเซ็ม ึคือ คาร์แรคเตอร์การเต้นยังไม่โดดเด่นขึ้ันมา แต่รุ่นสองนี่ ยอมรับว่า น่ากลัวจริงๆ ดาเมจแรง และมีพาวเวอร์ในการแสดงมากๆ ครับ

เหล่าโอตะทั้งหลาย ยิงมิกซ์กันสนุกสนาน โบกแท่งไฟ ส่งเสียง น่ารักมากๆ ครับ

มาถึงช่วง BNK เชิญยิ้ม ซึ่งเป็นช่วงแนะนำตัว หลังจบการแสดง 3 เพลงแรก ช่วงนี้ผมบอกเลยว่า ในฐานะแฟนเพลง ซึ่งไม่ค่อยได้ดูการแสดงสดร่วมกันของสาวๆ เท่าไหร่ วันนี้อึดอัดมากๆ กับช่วงพูดคุย เพราะมันจาง จาง จาง และ จาง มากๆ ครับ น้องพยายามคิดธีมให้เหมาะกับสเตจวันเกิดน้ำใส โดยให้แนะนำตัวเป็นสัตว์น้ำ หลายๆ คน มีไอเดียดี รับส่งมุกทันเพื่อน แต่หลายๆ คน ก็ยัง มี เดดแอร์ ในคิวของตัวเอง (ถึงแม้โอตะต่างๆ พยายามช่วยรับมุก กันแล้วก็เถอะนะ T T) ซึ่งช่วงนี้ กินเวลาไป 15 นาที ทำให้ผม ค่อนข้าง ยิ้มเจื่อน กับตอนนี้มากๆ  แบบว่า เมื่อไหร่จะพูดแนะนำตัวกันให้ครบๆ สักที มันเฝือ

แถมช่วงนี้ โอตะบางท่าน ก็ส่งเสียงรับมุกน้องๆ จนเกินงามกันไปนิดนึง มาตะโกนแบบใส่หูเราแบบนี้ บางทีมันก็กลัววุ้ย T T บางคนพอถึงคิวโอชิตัวเองแสดง โพล่งตะโกนชื่อเมมออกมาอย่างดัง ตกใจจจจจจจจจจ นู๋กลัวววววว

ผ่านช่วงเวลาอึดอัดไป 1 รอบ ก็เป็นคิวแสดงแบบ แบ่งยูนิต ก็น่ารักตามสไตล์สาวๆ เหมือนเดิมครับ การแสดงที่นี่ ได้ยินเสียงน้องๆ ร้องสดกันด้วยนะครับ อาจจะมีมิกซ์เสียงบ้าง แต่ ได้เนื้อเสียงสดมา ก็ถือว่า น้องๆ พัฒนาการร้องได้ดีครับ ฟังเพลินเลย

กลับมาถึงช่วง ตลกคาเฟ่ อีกรอบ เป็นการให้มาอวยพรน้ำใส โดยการแต่งกลอน ซึ่งผมคิดในใจ เอาอีกแล้ววววววว 555 เฝืออีกแล้ววววว แล้วก็เป็นอย่างที่คิดครับ เมมที่เก่งๆ เอาตัวรอดสบาย เล่นแล้วสนุก แต่บางคน ก็ยังไม่เข้าสคริปต์ ไม่ได้เตรียมตัวมา ทำให้ช่วงเวลานั้น มันชวนอึดอัดเหลือเกิน ฮือๆ ผมเริ่มปวดหัวบ้างละตอนนี้

เพลงในการแสดงวันนี้ ผมเจอเพลงซ้ำ 2 เพลงเชียว ซึ่งไม่ีรู้ว่า เพราะเพลงมีน้อย หรืออย่างไร มันก็เป็นเรื่องแปลกๆ ที่ เอ เพลงอื่นๆ ตั้งเยอะ ทำไมไม่เล่นให้มันไม่ต้องซ้ำหว่า ผมเจอ Skirt Hirari 2 รอบ ถามว่าชอบมั้ยสำหรับเพลง ชอบนะ 55 แต่ว่า ไม่ซ้ำจะดีกว่า

เพลงสเตจหลักจบไป ก็เป็นช่วง อังกอร์ ที่วันนี้แฟนๆ เตรียมตัวโดยการเรียกชื่อน้ำใส (เป็นชื่อจริงมั้ง ใช่มั้ย? ผมไม่ทราบตรงนี้) ต้นเสียงตะโกน คนดูขานรับ ก็ชวนขนลุกดี คือ น้องๆ คงเข้าไปเปลีย่นชุดมาเป็นเสื้อยืด กางเกงยีนส์ ตามธรรมเนียม ก็คงใช้เวลาพอสมควร เลยตะโกนกันคอแห้งเลยทีเดียว แต่น้องๆ ก็กลับมาพร้อมเพลงสนุกๆ ให้เราดูอีกรอบ

หมดช่วงเพลงไป  กลับมาอ่านจดหมายอวยพร ของสาวมายด์ กับสาวก่อน ที่ฝากข้อความมาให้น้ำใส ก็จัดว่าซึ้งใจดีสำหรับมิตรภาพของสาวๆ แต่ก็เหมือนเดิม สคริปต์ความซึ้ง มันควรจะขยี้ให้สุดก่อน แล้วค่อยมาตลก รวมถึงตัวเจ้าของวันเกิด ก็น่าจะมีสคริปต์ที่ดีอีกสักนิด เพื่อให้บรรยากาศมันอบอวลด้วยความสุข แต่กับการเล่นมุกแย่งซีน หรือ การอ่านผิดๆ ถูกๆ มันเลยทำให้ แบบ เอ่อ ตลกอีกแล้วเหรอ ประมาณนี้ ซึ่งกับโอตะที่มีอารมณ์ร่วมกับเมม คงจะชืนชอบ แต่ผมไม่มีอารมณ์ร่วมตรงนั้นเท่าไหร่ เลยไม่ค่อยอิน T T ขอโทษด้วยครับ

พอการแสดงจบลง ก็เป็นการออกจากเธียเตอร์ โดยเค้าจะให้ลุกทีละแถว จาก หน้าสุด ไปหลังสุด ใช้เวลาไม่นาน แต่ถ้าใครอยากเข้าห้องน้ำแล้วอยู่แถวหลังสุด คงอยากจะดิ้น 5555 ตอนเดินออกมาก็เดินมาแบบธรรมดาๆ จนเลี้ยวจากประตู แล้วมาเจอน้อง 55555 โอย ตายยยยยย โบกมือบ๊ายบายแล้วหน้าเกือบชนประตู เพราะมัวแต่สบตาน้อง โถ่วววววว นั่งผิดที่ 5555

--**คตสต** น้องๆ และทีมงาน ควรทำการบ้านเรื่องช่วงการพูดคุยให้มากๆ แล้วมันจะไม่เฝือเลยครับ ศึกษาจากตลกคาเฟ่กันได้เลยครับ ไหนๆ ก็จะมาสายนี้แล้ว 555 น้องๆ ทุกคนมีสเน่ห์ แต่ต้องมีสคริปต์ งานจะดูมืออาชีพ ไม่ใช่ด้นสดเอานะครับ ----

รวมๆ วันนี้ ก็เป็นเรื่องที่ดี ที่ได้รับประสบการณ์เข้าชมเธียเตอร์ ถึงแม้การแสดงจะไม่ได้ดูมืออาชีพ 100% แต่มันก็เป็นการแสดงออกจากตัวตนของน้องๆ มันคือ สเน่ห์ของ BNK ที่เราจะได้เห็นพัฒนาการ ศรีนครินทร์ ลาดพร้าว (พอๆๆๆ) ของน้องๆ ได้เห็นบางคนที่เติบโตขึ้น ได้เห็นบางคนที่ยังหาตัวตนของตัวเองไม่เจอ พยายามแย่งซีนเพื่อให้แฟนคลับจำได้ แต่มันก็ยังไม่ใช่ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้น้องๆ ทุกคน ทำหน้าที่ของความเป็น BNK ให้ดีที่สุด แล้วสักวันที่น้องค้นพบตัวเองเจอ น้องจะได้โดดเด่นแน่ๆ ครับ ทุกคนมีความพยายาม แต่ต้องพยายามให้ถูกที่ด้วยน้า

ที่เขียนรีวิวไปทั้งหมดอาจจะมีข้อความไม่ถูกใจบางท่าน ผมขออภัยมาด้วยนะครับ แต่ทุกข้อความ มาจากแฟนคลับคนนึง จริงๆ ครับ ขออภัยหากมีข้อความไม่ถูกใจอีกครั้ง แต่ก็แค่อยากให้ อฟช ไปทำการบ้าน เพื่อให้ทุกๆ การแสดงของ BNK เป็นที่น่าจดจำของแฟนคลับ รวมถึง คนที่ยังไม่ได้มาดู จะได้รับทราบข้อดีข้อเสียของการชมด้วยนะครับ

ขอให้ทุกคนโชคดี สุ่มเธียเตอร์กันได้ทุกคนครับ