บันทึกการเดินทางนี้ สามีชอบและภูมิใจมากกับสถานที่และบรรยากาศ สามีชอบปลูกต้นไม้และชอบประวัติศาสตร์ ทุกครั้งที่พาไปอยุธยา หรือลพบุรี สามีบอกว่ารู้สึกมีความผูกพันกับสถานที่
( สงสัยเคยเป็นทหารต่างชาติที่มาไทยช่วงรัชกาลที่ 5 ทริปนี้ต้องขอบคุณเพื่อน ยา และ ครอบครัว พาเที่ยว และยังคงรักและเอ็นดูเราและครอบครัว แม่เพื่อนใจดีมากตื่นมาแต่เช้าประหนึ่งว่าสามีเราคือลูกเขยท่าน ตื่นมาทำอาหารอร่อยๆ
ให้ทาน ส่วนพ่อและพี่เขยเพื่อน พาสามีไปไร่ไปสวน ไปดูผักและผลไม้ที่ปลูก สามีเลยไม่เข้าใจว่าทำไมคนไทยไม่กลับไปอยู่ไทย ที่ไทยอากาศดี อาหารดี คนเป็นมิตร ( ที่ทนอยู่เพื่อการศึกษาของลูกสาว ลูกเรียนจบปริญญาตรีเมื่อไร ไม่เห็นหัวเมียแน่ๆ) ส่วนเพื่อนหยุดงานมาดูแลและครอบครัวพาเที่ยว พากิน สามีเราประทับใจมาก จนอยากจะอยู่ เพราะแม่เพื่อนและครอบครัวเพื่อนคุยสนุกเป็นกันเองทั้งที่ เราไม่ได้ติดต่อกันมาเกือบ 10ปี และเพื่อนอายุน้อยกว่าเราถึง 3ปี ความเป็นเพื่อนไม่คอยลดหรือหายไป ขอบคุณวันและเวลาที่เรามีเพื่อนคนนี้
เพื่อนพาไปไหว้พระ วัดพระพุทธบาทราชวรมหาวิหาร สระบุรี




และได้ทำบุญ
พาไปดูทุ่งทานตะวันที่เขาโด่ สวยมาก












ไปวัดที่ วัดป่าสว่างบุญ ที่มีเจดีย์ 500ยอด ทานก๋วยเตี๋ยวโรงทาน ทำบุญตามศรัทธา






พาทานอาหารเย็น น้องยุ้ย จีรนันท์













พาไปเที่ยว พระปรางสามยอด ในตอนที่ไม่มีคน ทริปนี้ สามีชอบมาก และบอกว่า สถานที่ โบราณสถานนี้ คงสวยมาก เมื่อหลายร้อยปีก่อน (นี้ขนาดนางไม่ได้ดูบุปเฟ่วันนิวาต ออเจ้านะเนี้ยยังอินขนาดนี้ ) ตามพวกเราไปชมความงามทุ่งดอกทานตะวัน ตามรอยพ่อ เศรษฐกิจพอเพียงและ โบราณที่ควรช่วยกันรักษา