
Little Shop of Horrors – The Musical / Thai Production
จากละครเวทีสุดคัลท์ในตำนาน…พร้อมกลับมากลายพันธุ์อีกครั้ง
มิวสิคัลในตำนานที่ได้รับการขนานนามว่าเป็นผลงาน Cult Classic ยอดเยี่ยมที่สุดเรื่องหนึ่งในประวัติศาสตร์ และในปี 2018 นี้ Selladoor Asia Pacific ได้นำมิวสิคัลกลิ่นอายร็อกแอนด์โรลเรื่องนี้ขึ้นมาปัดฝุ่นทำโปรดักชั่นใหม่ในเวอร์ชั่นไทย และยังได้รับลิขสิทธิ์ระดับเฟิร์สคลาสซึ่งเป็นครั้งแรกในเมืองไทยอีกด้วย
นำแสดงโดย โดม-จารุวัฒน์ เชี่ยวอร่าม, ลูกหว้า-พิจิกา จิตตะปุตตะ และครั้งแรกบนเวทีของ ชิน-ชินวุฒ อินทรคูสินพร้อมนักแสดงละครเวทีฝีมือคุณภาพอีกมากมาย
https://www.ticketmelon.com/selladoor/littleshopofhorrors
----------------------------------------

ด้วยความที่ละครเวทีมิสิคัลเรื่องนี้ถูกนำมาถ่ายทอดเป็นภาษาไทย จากออริจินัลเวอขั่นที่เป็นของ บรอดเวย์ในภาษาอังกฤษ การคงบทละครไว้ให้ใกล้เคียงกับต้นฉบับอาจทำให้เรารู้สึกแปลกๆไปบ้าง อย่างชื่อตัวละครที่เป็นชื่อภาษาต่างประเทศ ทั้งที่เป็นอังกฤษ และน่าจะมีฝรั่งเศสผสมปนเปมาบ้าง คาแรคเตอร์ต่างๆ สถานที่ต่างๆในละคร เลยจะรู้สึกแปลกๆในช่วงแรกๆ แต่เรื่องราว และเสียงเพลง มันทำให้เราสนุกไปกับบทละครได้ในที่สุด เรื่อง Little Shop of Horrors (ลิตเติ้ลช็อปออฟฮอเรอร์ส) เป็นเรื่องราวของเด็กหนุ่มกำพร้าชื่อ “ซีมอร์” (รับบทโดยโดม-จารุวัฒน์) ลูกจ้างร้านดอกไม้ของ “มิสเตอร์มุชนิก” (รับบทโดย ต่อ KPN 2001) ซึ่งหลงรัก “ออเดรย์” (ลูกหว้า-พิจิกา) เพื่อนพนักงานสาวสวยที่ดันมีแฟนอยู่แล้วเป็นทันตแพทย์ซาดิสนามว่า “โอริน” (รับบทโดย ชิน-ชินวุฒิ) มีเหตุการณ์ประหลาด และดอกไม้กินคนเข้ามาเป็นต้นเหตุของหลายๆสิ่งที่เกิดขึ้นในเรื่อง ต้องยอมรับว่านี่เป็นละครเวทีมิวสิคัลที่เป็นแนวแฟนตาซี การผูกปมเรื่องราวในองค์แรกทำไว้ได้ดีเลยทีเดียว จนจะจบเรื่องอยู่ละ แต่... ตอนจบค่อนข้างมาทางหักมุมเล็กน้อย จนออกจะผิดหวังอยู่บ้าง
บทละคร 8/10

ต้องบอกเลยว่านี่น่าจะเป็นละครเวทีมิวสิคัลเรื่องแรกที่แคสนักร้องสายประกวด สายพ่นไฟ มาแสดงเกือบทุกบท แม้แต่ ensemble คือแค่ดูชื่อนักร้องก็พุ่งตัวมาเถอะ คือมันดีย์ตั้งแต่เห็นคนแต่งเพลงละ ยังจะแคสมาดีขนาดนี้ คือ #ไม่ควรพลาด
โดม-จารุวัฒน์ นี่น่าจะเป็นละครเวทีมิวสิคัลเรื่องที่ 3 ของโดม แต่น่าจะเป็นบทนำ ยืน 1 เรื่องแรกเลยทีเดียว เสียงร้องไม่ต้องสงสัย การแสดงระดับ 1 ใน 4 โพดำโดมแสดงได้สมูทมาก ทั้งฮา เศร้า ดราม่า กุ๊กกิ๊ก แม้บทจะค่อนข้างดูไกลตัว และชื่อฝรั่งที่อาจจะดูแปลกไปบ้าง แต่ด้วยเสียงและการถ่ายทอด มันออกมาดีจริงๆ
10/10
ลูกหว้า-พิจิกา เสียงดีมากกกกกกก เพลงโซโล่เดียวก็ดีมาก แอคติ้งอาจดูเกินเบอร์ไปนิด แต่ก็เอาเถอะนะนางเล่นเป็นฝรั่ง สาวทรงสเน่ห์ ก็คงต้องประมาณนี้แหล่ะ แม้จะดูขัดๆไปบ้างก็ตาม อาจต้องบิ้วกันสักนิดว่าเป็นฝรั่งแสดงและเรากำลังนั่งฟังซาวแทรคกันอยู่
10/10
ชิน-ชินวุฒิ ใครจะไปคิดว่าชินจะมาเล่นละครเวทีมิวสิคัลได้ บอกเลยว่าเรื่องนี้คือบทพิสูจน์ว่าชินไม่ได้มีดีแค่การเต้นและการแสดง ให้ลบภาพชินในแบบเก่าๆ และเสียงที่เราเคยได้ยินได้ฟังไปได้เลย เซอไพรซ์กับชินมาก การแสดงที่มีสเน่ห์ เล่นตลกก็ตลกได้ บอกเลยว่าคุณจะเซอไพรซ์
10/10
ต่อ KPN 2001 การแสดงอาจจะยังไม่สมูทนัก เห็นว่าเป็นเรื่องแรก แต่เรื่องเสียงคือโคตรดีอ่ะ ไม่แปลกใจว่ารี่คือคนชนะ KPN ในสมัยที่การโหวตยังไม่มีอิทธิพลมากเช่นทุกวันนี้ แล้วยังไปสอยรางวัลจาก Asia’s got talent season2 มาอีก ทีแรกคือไม่รู้เลยว่าเค้าเป็นใครจนจบองค์แรก ต้องรีบเปิดดูในbooklet ทันทีถึงได้ถึงบางอ้อ #คุณมาถูกทางละครับ
10/10
สาวๆ ensemble อย่าง ซิลวี่ มิน โฟน เราอาจจะคุ้นแต่ซิลวี่ แต่เขื่อเถอะ อีก 2 คนที่เหลือมีดีพอๆกับซิลวี่เลยล่ะ นี่พูดในฐานะที่เชียร์ซิลวี่ตอนประกวด เดอะสตาร์ เดอะวอยซ์ และเห็นซิลวี่โลดแล่นอยู่ในวงการละครเวทีเดอะมิวสิคัล คุณจะรู้ว่าเธอคนนี้มีดี นี่คือการรวมพลังของอีก 2 สาวที่มีดีไม่แพ้กันเลย คือมีซีนกันตลอด ออกมาแต่ละครั้งคือมีอิมแพคกับเรื่อง
10/10
โดยรวม : 10/10 อย่างที่บอกตอนต้นว่า แคสนักร้องสายประกวด สายพ่นไฟกันมา มันดีอย่างนี้แหล่ะครับ

ฉาก
ถ้านึกฉากไม่ออก ให้นึกถึงการ์ตูนเรื่อง Scoopy doo น่ะครับ อึนๆ ทะมึนๆ เนื่องจากเป็นแนว horror และดำเนินเรื่องในสลัม Skid Row ฉากไม่ได้เปลี่ยนอะไรมากมาย แต่มันมีเอฟเฟคการเปลี่ยนแปลง และพัฒนาของฉากที่ทำได้ไม่น่ารำคาญเลย ไม่วุ่นวาย โยกนั่นย้ายนี่ คือสมูทดี
แสง
อาจจะไม่มีเอฟเฟคอะไรหวือหวา แต่การคุมโทน และการใข้แสง สื่อถึงอารมณ์ ถือว่ามี และทำได้ดี
ฉากและแสง ให้ไป 9/10

เพลงและดนตรี
แนวเพลงของเรื่องนี้เป็น Rock N Roll มีความเป็นเพลงสไตล์นักร้องผิวสีอยู่ ถ้านึกไม่ออกก็แนวๆ ดรีมเกิร์ลส์น่ะครับ ไม่ใช่ใครก็ร้องได้ แล้วยิ่งดำเนินเรื่องด้วยการร้องเพลงที่มากกว่าบทพูด ไม่ดีจริงทำไม่ได้ การแปลงเนื้อเพลงจากภาษาอังกฤษมาเป็นไทย ทำได้ดีมาก ไม่รู้สึกขัดอะไรเลย แต่ด้วยวิธีการออกเสียงตามทำนอง และให้เป็นแนวนักร้องผิวสี เลยอาจจะฟังยากนิดนึง แต่มันดีเลยล่ะ จริงๆมีเซอไพรซ์ตั้งแต่ก่อนเริ่มเรื่อง ไม่อยากสปอยเลย แต่เราให้เครดิตเลยว่าเรื่องนี้เค้าใส่ใจรายละเอียดกันทุกจุดจริงๆ ส่วนตัวชอบในจุดนี้มากๆ
ปล. มันจะมีเอฟเฟคเสียงบางอย่างในช่วงท้ายๆที่ซีมอร์ต้องต่อสู้กับออเดรย์ II ที่เสียงมาไม่ค่อยทัน ไม่ค่อยตรงเลยน่ะครับ แต่ให้อภัยได้
เอาไปเลย 10/10

เครื่องแต่งกาย
นักแสดงนำและ ensemble เปลี่ยนชุดกันสนุกสนานเลยครับ ถือว่าตื่นตาตื่นใจมาก โดยเฉพาะสาวๆ ensemble ที่มีซีนและสร้างความหวือหวาในเรื่องชุดอยู่ตลอดเวลา ส่วนตัวชอบทีเดียว ถือเป็นสีสันของเวที
10/10
สรุปคะแนน
1.บทละคร = 8
2.นักแสดง = 10
3.ฉากและแสง = 10
4.เพลงและดนตรี = 10
5.เสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย = 10
สรุปผลการรีวิว Little Shop of Horrors - The Musical / Thai Production : Rating = 9.6

ติดตามข่าวสารละครเวที ได้ที่
https://www.facebook.com/MusicalAholic/
ติดตามข่าวสารละครเวที ได้ที่
https://www.facebook.com/MusicalAholic/
ติดตามข่าวสารละครเวที ได้ที่
https://www.facebook.com/MusicalAholic/
[CR] Review Vol. 23 Little Shop of Horrors - The Musical / Thai Production : ละครเพลงแปลไทยที่สนุกเวอร์ๆแห่งปี
จากละครเวทีสุดคัลท์ในตำนาน…พร้อมกลับมากลายพันธุ์อีกครั้ง
มิวสิคัลในตำนานที่ได้รับการขนานนามว่าเป็นผลงาน Cult Classic ยอดเยี่ยมที่สุดเรื่องหนึ่งในประวัติศาสตร์ และในปี 2018 นี้ Selladoor Asia Pacific ได้นำมิวสิคัลกลิ่นอายร็อกแอนด์โรลเรื่องนี้ขึ้นมาปัดฝุ่นทำโปรดักชั่นใหม่ในเวอร์ชั่นไทย และยังได้รับลิขสิทธิ์ระดับเฟิร์สคลาสซึ่งเป็นครั้งแรกในเมืองไทยอีกด้วย
นำแสดงโดย โดม-จารุวัฒน์ เชี่ยวอร่าม, ลูกหว้า-พิจิกา จิตตะปุตตะ และครั้งแรกบนเวทีของ ชิน-ชินวุฒ อินทรคูสินพร้อมนักแสดงละครเวทีฝีมือคุณภาพอีกมากมาย
https://www.ticketmelon.com/selladoor/littleshopofhorrors
บทละคร 8/10
โดม-จารุวัฒน์ นี่น่าจะเป็นละครเวทีมิวสิคัลเรื่องที่ 3 ของโดม แต่น่าจะเป็นบทนำ ยืน 1 เรื่องแรกเลยทีเดียว เสียงร้องไม่ต้องสงสัย การแสดงระดับ 1 ใน 4 โพดำโดมแสดงได้สมูทมาก ทั้งฮา เศร้า ดราม่า กุ๊กกิ๊ก แม้บทจะค่อนข้างดูไกลตัว และชื่อฝรั่งที่อาจจะดูแปลกไปบ้าง แต่ด้วยเสียงและการถ่ายทอด มันออกมาดีจริงๆ
10/10
ลูกหว้า-พิจิกา เสียงดีมากกกกกกก เพลงโซโล่เดียวก็ดีมาก แอคติ้งอาจดูเกินเบอร์ไปนิด แต่ก็เอาเถอะนะนางเล่นเป็นฝรั่ง สาวทรงสเน่ห์ ก็คงต้องประมาณนี้แหล่ะ แม้จะดูขัดๆไปบ้างก็ตาม อาจต้องบิ้วกันสักนิดว่าเป็นฝรั่งแสดงและเรากำลังนั่งฟังซาวแทรคกันอยู่
10/10
ชิน-ชินวุฒิ ใครจะไปคิดว่าชินจะมาเล่นละครเวทีมิวสิคัลได้ บอกเลยว่าเรื่องนี้คือบทพิสูจน์ว่าชินไม่ได้มีดีแค่การเต้นและการแสดง ให้ลบภาพชินในแบบเก่าๆ และเสียงที่เราเคยได้ยินได้ฟังไปได้เลย เซอไพรซ์กับชินมาก การแสดงที่มีสเน่ห์ เล่นตลกก็ตลกได้ บอกเลยว่าคุณจะเซอไพรซ์
10/10
ต่อ KPN 2001 การแสดงอาจจะยังไม่สมูทนัก เห็นว่าเป็นเรื่องแรก แต่เรื่องเสียงคือโคตรดีอ่ะ ไม่แปลกใจว่ารี่คือคนชนะ KPN ในสมัยที่การโหวตยังไม่มีอิทธิพลมากเช่นทุกวันนี้ แล้วยังไปสอยรางวัลจาก Asia’s got talent season2 มาอีก ทีแรกคือไม่รู้เลยว่าเค้าเป็นใครจนจบองค์แรก ต้องรีบเปิดดูในbooklet ทันทีถึงได้ถึงบางอ้อ #คุณมาถูกทางละครับ
10/10
สาวๆ ensemble อย่าง ซิลวี่ มิน โฟน เราอาจจะคุ้นแต่ซิลวี่ แต่เขื่อเถอะ อีก 2 คนที่เหลือมีดีพอๆกับซิลวี่เลยล่ะ นี่พูดในฐานะที่เชียร์ซิลวี่ตอนประกวด เดอะสตาร์ เดอะวอยซ์ และเห็นซิลวี่โลดแล่นอยู่ในวงการละครเวทีเดอะมิวสิคัล คุณจะรู้ว่าเธอคนนี้มีดี นี่คือการรวมพลังของอีก 2 สาวที่มีดีไม่แพ้กันเลย คือมีซีนกันตลอด ออกมาแต่ละครั้งคือมีอิมแพคกับเรื่อง
10/10
โดยรวม : 10/10 อย่างที่บอกตอนต้นว่า แคสนักร้องสายประกวด สายพ่นไฟกันมา มันดีอย่างนี้แหล่ะครับ
ถ้านึกฉากไม่ออก ให้นึกถึงการ์ตูนเรื่อง Scoopy doo น่ะครับ อึนๆ ทะมึนๆ เนื่องจากเป็นแนว horror และดำเนินเรื่องในสลัม Skid Row ฉากไม่ได้เปลี่ยนอะไรมากมาย แต่มันมีเอฟเฟคการเปลี่ยนแปลง และพัฒนาของฉากที่ทำได้ไม่น่ารำคาญเลย ไม่วุ่นวาย โยกนั่นย้ายนี่ คือสมูทดี
แสง
อาจจะไม่มีเอฟเฟคอะไรหวือหวา แต่การคุมโทน และการใข้แสง สื่อถึงอารมณ์ ถือว่ามี และทำได้ดี
ฉากและแสง ให้ไป 9/10
แนวเพลงของเรื่องนี้เป็น Rock N Roll มีความเป็นเพลงสไตล์นักร้องผิวสีอยู่ ถ้านึกไม่ออกก็แนวๆ ดรีมเกิร์ลส์น่ะครับ ไม่ใช่ใครก็ร้องได้ แล้วยิ่งดำเนินเรื่องด้วยการร้องเพลงที่มากกว่าบทพูด ไม่ดีจริงทำไม่ได้ การแปลงเนื้อเพลงจากภาษาอังกฤษมาเป็นไทย ทำได้ดีมาก ไม่รู้สึกขัดอะไรเลย แต่ด้วยวิธีการออกเสียงตามทำนอง และให้เป็นแนวนักร้องผิวสี เลยอาจจะฟังยากนิดนึง แต่มันดีเลยล่ะ จริงๆมีเซอไพรซ์ตั้งแต่ก่อนเริ่มเรื่อง ไม่อยากสปอยเลย แต่เราให้เครดิตเลยว่าเรื่องนี้เค้าใส่ใจรายละเอียดกันทุกจุดจริงๆ ส่วนตัวชอบในจุดนี้มากๆ
ปล. มันจะมีเอฟเฟคเสียงบางอย่างในช่วงท้ายๆที่ซีมอร์ต้องต่อสู้กับออเดรย์ II ที่เสียงมาไม่ค่อยทัน ไม่ค่อยตรงเลยน่ะครับ แต่ให้อภัยได้
เอาไปเลย 10/10
นักแสดงนำและ ensemble เปลี่ยนชุดกันสนุกสนานเลยครับ ถือว่าตื่นตาตื่นใจมาก โดยเฉพาะสาวๆ ensemble ที่มีซีนและสร้างความหวือหวาในเรื่องชุดอยู่ตลอดเวลา ส่วนตัวชอบทีเดียว ถือเป็นสีสันของเวที
10/10
สรุปคะแนน
1.บทละคร = 8
2.นักแสดง = 10
3.ฉากและแสง = 10
4.เพลงและดนตรี = 10
5.เสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย = 10
สรุปผลการรีวิว Little Shop of Horrors - The Musical / Thai Production : Rating = 9.6
ติดตามข่าวสารละครเวที ได้ที่ https://www.facebook.com/MusicalAholic/
ติดตามข่าวสารละครเวที ได้ที่ https://www.facebook.com/MusicalAholic/
ติดตามข่าวสารละครเวที ได้ที่ https://www.facebook.com/MusicalAholic/
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้