วันนี้ขออวยนักแสดง 2 ท่านที่ถูกชื่นชมเป็นอย่างมากในตอนนี้คือคุณแหม่มกับคุณแท่ง พระนางคู่ขวัญยุค 90

สมัยก่อนทั้งคู่ถูกวางตัวให้เน้นบทสวยหล่อ แต่ไม่ได้เด่นด้านฝีมือ [คุณแท่งเล่นหงส์เหนือมังกรดีมาก] แต่มาวันนี้ ทำให้รู้ว่า นักแสดงที่สมบทบาทเป็นอย่างนี้นี่เอง

คุณแหม่มสร้างความประหลาดใจอย่างมาก เธอเป็นคนมีของ เก็บรายละเอียดดีมากตั้งแต่ตอนแรก ฉากมรดก ลูกสาวในธรรมเนียมจีนที่บริหารงานโรงแรม พยายามเก่งกว่าลูกชายแทบตาย แต่ไม่ได้หุ้น เพราะใช้นามสกุลอื่น ไม่เหลือแม้แต่ความเป็นลูกของพ่อ ความรู้สึกอึดอัดมาตั้งแต่เด็ก งานศพป๊าคุณค่าน้อยกว่าสะใภ้[คนนอก] อีก คุณแหม่มถ่ายทอดได้ดีเหลือเกิน ไม่พูดแต่รับรู้ได้ว่า เสียใจ น้อยใจ มาโมโหสุด






จากนั้นมาขอซื้อโรงแรม พร้อมประโยคคลาสสิกไปแล้ว พูดออกมาได้ เก๊กฮวย

แล้วก็มาถ่ายทอดความทุกข์ของแม่ที่ลูกติดคุก มาพีคอีกทีร่วมกับคุณแท่งคือ สารภาพผิดกับพี่ชาย


และทิ้งท้ายด้วยการปลดล็อคปมในใจที่ม๊าไม่เคยให้กินปู



คุณแท่ง keep character พร้อมเก็บเงื่อนงำไว้ในใจ
จนมาระเบิดอารมณ์ก่อนจบ ที่ตื่นตะลึงคือฉากยิงพี่ชายแล้วกล้ามเนื้อหน้ากระตุก สุดยอดมากมากเลยนะครับ




อารมณ์ค้างต่อไปถึงฉากประทะคารมกับคริสที่ท่าเรือ จนทำสิ่งนี้


และเมื่อวานฉาก " เฮียให้อภัย " ที่ฟังน้องเล่า แล้วสะดุด จุกอก แต่ก็คิดว่าชีวิตต้องก้าวต่อไปก็ทำได้ดีมาก



ขอชื่นชมนักแสดงทั้งสองท่านอีกครั้งหนึ่ง พวกคุณทำได้ดีมาก ถ่ายทอดบทละครมาเป็นภาพได้น่าทึ่งมากมาก จนคนดูอย่างเรารับรู้ความรู้สึกของตัวละครได้ดี ขอบคุณผู้กำกับที่สร้างฉากต่างๆ จากจินตนาการในหัวมาเป็นการแสดงที่สุดยอดในรอบหลายปี ปีหน้าขอให้ กู๋เมธ กับ โกภัสสร ได้เข้าชิงรางวัลนำชายและรางวัลนำหญิงด้วยนะครับ




สุดท้าย ขอให้กรรมการพิจารณารางวัลเพื่อยกระดับการแสดงของชาติ เป็นกำลังให้คนผลิตงานละครที่มีคุณภาพออกมา ให้กำลังนักแสดงคุณภาพด้วยรางวัลเพื่อตอบแทนเขาเหล่านั้น เล่นละครที่ดีออกมาเรื่อยๆ กระแสความดัง ถูกตอบแทนด้วยพรีเซ้นเตอร์โฆษณา การออกงานแล้ว แต่การแสดงที่ดีอย่าถูกปลอบใจด้วยคำว่า "ชนะใจผู้ชม" มันไม่เพียงพอ