สวัสดีค้า 🙏🏻 เราตั้งกระทู้นี้เพื่อระบายความในใจกับเตือนสติทุกคนที่คบกับแฟนมานานๆนะคะ 😢
เราอายุ19 ค่ะ แฟนอายุ 17 เราคุยกันมา1 ปีเต็มๆ แล้วเราก๋คบกันมาได้ 3 ปีแล้ว ใครหลายคนอาจจะคิดว่าไม่นานนะคะ แต่สำหรับเรา คนๆนี้คือเป็นได้ทุกแย่าง ละก็ยอมได้ทุกอย่างจริงๆ ช่วงแรกๆที่คบกัน ทะเลาะกันบ่อย นางติดเพื่อน ไม่มีเวลาให้ อาทิตนึงเจอกันที แถมบางที2 อาทิตด้วย เราก็งอแงบ่อยๆ เพราะเราก็อยากได้เวลาส่วนตัวของเราเหมือนกัน (แต่วันสำคัญอยู่ด้วยกันตลอด) พอเริ่มคบกันได้เกือบ2 ปี ก็เริ่มเจอกันอาทิตละ2 วันขึ้นไป จนปัจจุบันเจอกันเกือบทุกวัน เป็นเวลา1 ปี เริ่มรู้สึกต่างคนต่างเบื่ออยากเห็นได้ชัด เรามีคนคุย เป็นเพื่อน เป็นน้อง แต่แค่คุยเฉยๆ เพราะเรารู้สึกเบื่อกับอะไรเดิมๆแฟนเราก็ยังติดเพื่อนเหมือนเดิม คราวนี้อยู่ด้วยกันก็ต่างคนต่างเล่นโทรศัพท์ นั่งกันคนละมุม เรารู้สึกเบื่อมาก อยู่แต่ห้องไม่เคยได้ไปเที่ยวไหน นานๆได้เจอเพื่อนที ส่วนแฟนเรานางเจอเพื่อนทุกวัน เราเลยเริ่มหาคนคุย บางทีคนคุยไม่โอเคเราก็เลิกคุย ไม่สานอะไรต่อ บางครั้งมันก็จะรู้สึกแย่เหมือนกันที่เราแอบไปคุยกับคนอื่น แต่ทำไงได้ เราเบื่ออะไรเดิมๆมาก เราจะไปเที่ยวไหนก็บ่น เราทำได้แค่แอบคุยในแชทนี้ละค่ะ555 เป็นแบบนี้มาสัก4-5 เดือน เค้าจับได้ เค้าก็บอกรู้มาตลอดแต่ไม่อยากพูดไม่มีหลักฐานพอ เราคิดว่าเออเลิกคุยให้หมดเพื่อแฟนเราละกัน สรุปนางก็ยังไม่เปลี่ยนตัวเอง ห่วงแต่เพื่อน ไม่ค่อยสนใจเราเลย จนตอนนี้เรารู้สึกไม่ไหวแล้ว แต่ก็ยังไม่อยากไปไหน มันเป็นแค่อารมเบื่อ แต่เรายังรักเค้านะ ตอนนี้สับสนมาก เค้าไม่คิดจะรักษาไว้เลย วันๆไม่สนใจ ยิ่งในเฟสนี้ป่าร้างสุดๆ ไม่มีโพสถึงเราเลย เราก็ชินละ เฉยๆ เราจะทำยังไงให้เรารูเสึกกับเค้าเหมือนเดิมได้บ้าง
ตอนนี้เราว่าจะนานๆเจอกันที
คุยกันน้อยลง
แต่เราก็ระแวงว่าเค้าจะไปมีคนอื่น😢