เราไม่เข้าใจว่า การที่เราไม่ใช่คนจุกจิกจู้จี้ เป็นคนที่ให้อิสระ ไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัว อะไรเป็นความสุขคุณเชิญคุณทำได้อย่างเต็มที่ แต่บางเรื่องอย่างกินเหล้าสูบบุหรี่เราก็มีเตือนบ้างด้วยความเป็นห่วง แต่ก็ไม่เคยห้ามสูบห้ามดื่มแต่อย่างใด เราปล่อยเขาเพราะความเข้าใจ เต็มใจให้เขาอยู่กับสิ่งที่เขามีความสุข แบบ หลักการใจเขาใจเราอะค่ะ
แต่ทำไมการที่เราเป็นคนแบบนี้ เรากลับโดนเขามองว่า เราเป็นคนที่ไม่ใส่ใจเขา ไม่หึงไม่หวง เหมือนเขาไม่สำคัญ (อ้าว ไหงงั้นฟะ ถ้าชั้นไม่แคร์ป่านนี้ชั้นไม่พูดไม่คุยไม่อะไรแกทุกวันหรอกเฟ้ย)
จะให้เราเปลี่ยนไปเป็นพวกจู้จี้ จิก ตามหึงตามหวง ก็คงใช่เรื่องอะค่ะ เพราะผู้หญิงประเภทนี้มักจะ น่ารำคาญ และมันไม่ใช่นิสัยเราเลย
เรางงเงาะแงะงึงะกับเขามากค่ะ
ทำไงดีคะ