คิดในใจคนเดียวว่า "การเรียนภาษาอังกฤษตั้งแต่สมัยเด็ก ยาวมาจนถึง ม.6"
- ให้เราเก่งภาษาอังกฤษได้จริงหรือ?
- ใช้เวลาเรียนยาวนานเกินไปไหม ในการปูพื้นฐาน ?
- เราเรียนตั้งมากมายหลายปี ไปเพื่ออะไร ?
ที่คิดแบบนี้เพราะสังคมปัจจุบัน หรืออาจนานมาแล้ว คนที่ไม่ได้เรียนภาษาอังกฤษแบบบ้านเรา เช่น คนที่โตในต่างประเทศ หรือไม่อยู่ต่างประเทศสัก 1 หรือ 2 ปี ขึ้นไป ก็มักจะพูดภาษาอังกฤษได้และพูดได้ดี เพราะใช้เป็นประจำในชีวิตประจำวัน หรือจะพูดให้ชัดก็คือ การที่ผมเองใช้ภาษาอังกฤษได้ในปัจจุบัน น่าจะมาจากการใช้พูดเพื่อการค้าเป็นหลัก หรือแชทคุยงานกับชาวต่างชาติบ้าง หรือคนที่อาศัยอยู่ในเขตที่มีชาวต่างชาติมากๆ เช่น พัทยา หรือภูเก็ต เด็กๆ ก็ยังพูดภาษาอังกฤษได้ โดยที่แทบไม่ต้องเรียนไวยากรณ์ยืดยาวหลายปีแบบหลักสูตรในปัจจุบัน หรือแท้จริงแล้ว คำว่า "เก่งภาษาอังกฤษ" หรือเก่งภาษาอื่นๆ ใดๆ ต้องเรียนกันแบบนี้เหรอ ถ้านับตั้งแต่อนุบาลนี่ ผมเรียนตั้งแต่ อนุบาล 1-2 ประถม 1-6 มัธยม 1-6 รวมแล้ว 14 ปี ยังสู้คนที่ใช้ทุกวันเพียง 1-2 ปีไม่ได้เลย ดงนั้น ในความคิดผมจึงสงสัยว่า "หลักสูตรภาษาอังกฤษบ้านเรา ถึงเวลาต้องเปลี่ยนหรือยังครับ"
คิดว่าหลักสูตรภาษาอังกฤษบ้านเรา ถึงเวลาต้องเปลี่ยนหรือยังครับ
- ให้เราเก่งภาษาอังกฤษได้จริงหรือ?
- ใช้เวลาเรียนยาวนานเกินไปไหม ในการปูพื้นฐาน ?
- เราเรียนตั้งมากมายหลายปี ไปเพื่ออะไร ?
ที่คิดแบบนี้เพราะสังคมปัจจุบัน หรืออาจนานมาแล้ว คนที่ไม่ได้เรียนภาษาอังกฤษแบบบ้านเรา เช่น คนที่โตในต่างประเทศ หรือไม่อยู่ต่างประเทศสัก 1 หรือ 2 ปี ขึ้นไป ก็มักจะพูดภาษาอังกฤษได้และพูดได้ดี เพราะใช้เป็นประจำในชีวิตประจำวัน หรือจะพูดให้ชัดก็คือ การที่ผมเองใช้ภาษาอังกฤษได้ในปัจจุบัน น่าจะมาจากการใช้พูดเพื่อการค้าเป็นหลัก หรือแชทคุยงานกับชาวต่างชาติบ้าง หรือคนที่อาศัยอยู่ในเขตที่มีชาวต่างชาติมากๆ เช่น พัทยา หรือภูเก็ต เด็กๆ ก็ยังพูดภาษาอังกฤษได้ โดยที่แทบไม่ต้องเรียนไวยากรณ์ยืดยาวหลายปีแบบหลักสูตรในปัจจุบัน หรือแท้จริงแล้ว คำว่า "เก่งภาษาอังกฤษ" หรือเก่งภาษาอื่นๆ ใดๆ ต้องเรียนกันแบบนี้เหรอ ถ้านับตั้งแต่อนุบาลนี่ ผมเรียนตั้งแต่ อนุบาล 1-2 ประถม 1-6 มัธยม 1-6 รวมแล้ว 14 ปี ยังสู้คนที่ใช้ทุกวันเพียง 1-2 ปีไม่ได้เลย ดงนั้น ในความคิดผมจึงสงสัยว่า "หลักสูตรภาษาอังกฤษบ้านเรา ถึงเวลาต้องเปลี่ยนหรือยังครับ"