สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราอายุ18ค่ะ ชีวิตค่อนข้างแย่พอควรเลย มันอาจแย่ไม่เท่าคนอื่น แต่เราท้อจนไม่รู้จะทำยังไงค่ะ ขออนุญาติเล่าเรื่องชีวิตตัวเองนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่าเราโตมากับย่าของเราค่ะ เค้าเลี้ยงเรามาตัเงแต่เด็ก เรารักเค้าค่ะ เราพยายามทำงานหาเงินตอบแทนบุญคุณเค้าค่ะ เราเริ่มทำงานตั้งแต่อายุ14ค่ะ แต่โตมาอีกหน่อยก็เริ่มรู้ว่าแต่เล่นหวย เป็นหนี้ กู้หนี้ยืมสินมาหลายเจ้ามากๆ เรารู้เราก็ทำงานให้เงินเค้าทุกบาททุกสตางค์ค่ะ มาช่วง2ปีมานี้เริ่มซ่อนไว้สองสามร้อยค่ะ เพราะเราต้องซื้อของใช้ส่วนตัว กลับมากู้หนี้ยืมสินค่ะ ย่าเราเค้าเล่นหวยอยู่จนทุกวันนี้เป็นหนี้เหมือนเดิม เพิ่มเติมคือไม่มีบ้านที่เป็นของตัวเองอยู่จ้าา ไม่มีเงินส่งค่าบ้านแต่ก็ยังอยู่ในบ้านหลังนั้นอยู่ จ่ายค่าน้ำไฟปกติ รอแต่เค้าจะมาไล่ค่ะ ล่าสุดคือย่าบอกเราว่าอยากได้บ้านหลังนี้ค่ะ เราก็อือก็ดีอ่ะ แต่ปัญหาคือเราต้องหาเงิน50000มาทำเรื่องบ้านในเดือนแรกค่ะ เราปวดหัวมาก เราพยายามหาเงินให้เค้าแต่เค้าก็ยังเอาเงินไปทิ้งกับหวยอยู่ ทุกๆเดือนเราให้เงินเค้าไม่ต่ำกว่า6000ค่ะ เงินเดือนเราอยู่ที่หมื่นหนึ่งพันค่ะ เดือนที่แล้วเราก็ให้เค้าไปหมื่นนึงค่ะ เค้าไม่ใช้แล้วไปยืมเงินคนอื่นมาใช้ หนูก็พูดกับเค้าเค้าก็ว่าอย่าคิดว่ามันมีสิ เราก็ได้แต่คิดในใจว่ายอมเป็นหนี้เค้าเพื่อนเก็บเงินหมื่นไว้นี่หรอ หนี้สินไม่ใช่น้อยๆยังอยากได้อะไรอีกหรอ เราเหนื่อยเราท้อค่ะ เราอยากใฟ้เค้าอยู่สบายแต่เราทำจนมันทำอะไรไม่ได้แล้วค่ะ ยิ่งทำยิ่งหมดตัว ยิ่งท้อลงไปอีก เค้าเหมือนไม่สนใจว่าเราจะเป็นยังไงเลย เค้าอยากได้เงินเยอะๆในทุกๆเดือนแต่เค้าก็ยัดเยียดให้เราไปเรียนปวส เราก็ต้องส่งตัวเองเรียน ให้เงินเค้าอีก ค่ากินตัวเองอีก เราควรจะทำยังไงดีค่ะ ให้เค้าเลิดเล่นหวยก็บอกแล้วค่ะ เค้าก็ไม่ฟัง ครั้งหนึ่งได้เข้าไปทำงานที่นึงค่ะ ไปเจอเจ้าหนี้เค้าค่ะ เจ้าหนี้เห็นว่าเราเป็นลูกเค้าก็พูดอ้อมเพื่อทวงเงินเราค่ะ เราเลยต้องให้เจ้าหนี้เค้าทุกๆเดือนอีก แต่ตอนนี้เจ้าหนี้ย้ายที่ทำงานไปแล้วเลยไม่ต้องให้อีก
เราควรจะแก้ปัญหาตรงนี่ยังไงดีคะ เราไม่รู้จะทำยังไงค่ะ พูดบอกเค้าเรื่องหวยก็แล้ว ค้านเรื่องเรียนก็แล้ว เค้าไม่ได้มาสนใจความรู้สึกเราเลย เค้าอยากได้เค้าต้องได้ แต่ไอคนหาเงินอย่างเรานี่สิ มันอยากจะผูกคอตายหนีปัญหาด้วยซ้ำ
ใครคิดว่าชีวิตตัวเองแย่ อยากระบายหรืออยากเล่าให้ฟัง ก็มาแชร์กันได้นะคะ
โพสต์นี้มันจะกึ่งระบายอารมณ์หน่อยๆ ขอโทษค่ะ
ใครคิดว่าชีวิตตัวเองแย่มากๆบ้างมั้ยคะ
เรื่องมีอยู่ว่าเราโตมากับย่าของเราค่ะ เค้าเลี้ยงเรามาตัเงแต่เด็ก เรารักเค้าค่ะ เราพยายามทำงานหาเงินตอบแทนบุญคุณเค้าค่ะ เราเริ่มทำงานตั้งแต่อายุ14ค่ะ แต่โตมาอีกหน่อยก็เริ่มรู้ว่าแต่เล่นหวย เป็นหนี้ กู้หนี้ยืมสินมาหลายเจ้ามากๆ เรารู้เราก็ทำงานให้เงินเค้าทุกบาททุกสตางค์ค่ะ มาช่วง2ปีมานี้เริ่มซ่อนไว้สองสามร้อยค่ะ เพราะเราต้องซื้อของใช้ส่วนตัว กลับมากู้หนี้ยืมสินค่ะ ย่าเราเค้าเล่นหวยอยู่จนทุกวันนี้เป็นหนี้เหมือนเดิม เพิ่มเติมคือไม่มีบ้านที่เป็นของตัวเองอยู่จ้าา ไม่มีเงินส่งค่าบ้านแต่ก็ยังอยู่ในบ้านหลังนั้นอยู่ จ่ายค่าน้ำไฟปกติ รอแต่เค้าจะมาไล่ค่ะ ล่าสุดคือย่าบอกเราว่าอยากได้บ้านหลังนี้ค่ะ เราก็อือก็ดีอ่ะ แต่ปัญหาคือเราต้องหาเงิน50000มาทำเรื่องบ้านในเดือนแรกค่ะ เราปวดหัวมาก เราพยายามหาเงินให้เค้าแต่เค้าก็ยังเอาเงินไปทิ้งกับหวยอยู่ ทุกๆเดือนเราให้เงินเค้าไม่ต่ำกว่า6000ค่ะ เงินเดือนเราอยู่ที่หมื่นหนึ่งพันค่ะ เดือนที่แล้วเราก็ให้เค้าไปหมื่นนึงค่ะ เค้าไม่ใช้แล้วไปยืมเงินคนอื่นมาใช้ หนูก็พูดกับเค้าเค้าก็ว่าอย่าคิดว่ามันมีสิ เราก็ได้แต่คิดในใจว่ายอมเป็นหนี้เค้าเพื่อนเก็บเงินหมื่นไว้นี่หรอ หนี้สินไม่ใช่น้อยๆยังอยากได้อะไรอีกหรอ เราเหนื่อยเราท้อค่ะ เราอยากใฟ้เค้าอยู่สบายแต่เราทำจนมันทำอะไรไม่ได้แล้วค่ะ ยิ่งทำยิ่งหมดตัว ยิ่งท้อลงไปอีก เค้าเหมือนไม่สนใจว่าเราจะเป็นยังไงเลย เค้าอยากได้เงินเยอะๆในทุกๆเดือนแต่เค้าก็ยัดเยียดให้เราไปเรียนปวส เราก็ต้องส่งตัวเองเรียน ให้เงินเค้าอีก ค่ากินตัวเองอีก เราควรจะทำยังไงดีค่ะ ให้เค้าเลิดเล่นหวยก็บอกแล้วค่ะ เค้าก็ไม่ฟัง ครั้งหนึ่งได้เข้าไปทำงานที่นึงค่ะ ไปเจอเจ้าหนี้เค้าค่ะ เจ้าหนี้เห็นว่าเราเป็นลูกเค้าก็พูดอ้อมเพื่อทวงเงินเราค่ะ เราเลยต้องให้เจ้าหนี้เค้าทุกๆเดือนอีก แต่ตอนนี้เจ้าหนี้ย้ายที่ทำงานไปแล้วเลยไม่ต้องให้อีก
เราควรจะแก้ปัญหาตรงนี่ยังไงดีคะ เราไม่รู้จะทำยังไงค่ะ พูดบอกเค้าเรื่องหวยก็แล้ว ค้านเรื่องเรียนก็แล้ว เค้าไม่ได้มาสนใจความรู้สึกเราเลย เค้าอยากได้เค้าต้องได้ แต่ไอคนหาเงินอย่างเรานี่สิ มันอยากจะผูกคอตายหนีปัญหาด้วยซ้ำ
ใครคิดว่าชีวิตตัวเองแย่ อยากระบายหรืออยากเล่าให้ฟัง ก็มาแชร์กันได้นะคะ
โพสต์นี้มันจะกึ่งระบายอารมณ์หน่อยๆ ขอโทษค่ะ