ผมได้ไปร่วมงานแต่งงานของรุ่นพี่สมัยเรียนอยู่มหาวิทยาลัย ซึ่งในงานจะมีช่วงหนึ่งที่ดับไฟและส่องไฟสปอตไลท์ไปยังคู่บ่าวสาว ซึ่งทุกคนในงานจะยืนขึ้นเพือให้เกียรติ ในจังหวะที่ดับไฟมีผู้หญิงคนหนึ่งโวยวายขึ้นมาว่าใครก็ไม่รู้มาจับก้นตน พนักงานได้ยินเลยรีบเปิดไฟ งานแต่งเลยหยุดกลางคัน บังเอิญตอนนั้นแฟนผมโทรศัพท์มาพอดี แต่เสียงในห้องจัดงานมันก้องมาก ผมเลยตัดสินใจเดินออกห่างไปทางมุมห้องเพื่อว่าจะคุยได้สะดวกขึ้น ที่ไหนพอผมก้าวเท้าเท่านั้นล่ะ ผู้หญิงคนนั้นก็ปรี่เข้าตบผมทันที แต่ผมไวพอที่หลบทัน
"แกแอบจับก้นฉันใช่ไหม"
"อะไรนะ" ผมงงเลยว่าอีกฝ่ายพูดเรื่องบ้าอะไรออกมา
"อย่ามาแกล้งเซ่อ ฉันเห็นชัดๆว่าแกเดินหลบออกไป ถ้าไม่ได้ทำผิดแล้วจะเดินหนีทำไม"
มโนเอาเองทั้งเพ แต่ถ้าปล่อยไปไม่ได้ไม่งั้นผมจะกลายเป็นแพะรับบาปว่าพวกโรคจิตชอบลวนลามผู้หญิงแน่
"มีคนโทรมาหาผม ผมเลยจะเดินเลี่ยงไปรับโทรศัพท์เท่านั้น แล้วก็แค่มุมห้องด้วยไม่ได้คิดหลบหนีไปไหน"
ผมอธิบายแต่เหมือนคุณเธอจะไม่ฟัง
"ไม่ต้องมาแก้ตัว แกมันไอ้โรคจิต ฉันจะแจ้งตำรวจจับแก"
เรื่องมันชักจะไปกันใหญ่ แล้วตอนนั้นเองมีผู้หญิงคนหนึ่งตะโกนขึ้นมา
"ผู้ชายคนนี้ไม่ได้ทำ เพราะเมื่อครู่จนถึงตอนดับไฟฉันเห็นเขายืนอยู่ตรงนี้ตลอดเวลา แค่ไม่กี่วินาทีไม่มีทางที่เขาจะเข้าจนถึงตัวคุณได้แน่"
ผมเองก็เดินเข้าไปหาแล้วโชว์โทรศัพท์ให้ดูว่า เมื่อครู่มีคนโทรหาผมจริงๆ เรื่องนี้เลยสรุปว่า ผมบริสุทธิ์์ แต่ที่แย่ที่สุดคือผู้หญิงคนนั้นเดินออกจากงานไป โดยไม่แม้แต่จะขอโทษผมด้วยซ้ำ ก็ไม่ได้คิดติดใจเอาความอะไรเพราะผมไม่ได้เจ็บตัว แต่ตามปกติเมื่อรู้ว่าปรักปรำคนผิดมันต้องขอโทษเป็นธรรมดาไม่ใช่เรอะ