เรื่องมีอยู่ว่า เราไปชอบพี่คนหนึ่งซึ่งตอนแรกเราไม่รู้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว จนกระทั่งเราได้อ้างชื่อเพื่อนเพื่อไปถามเขา แต่เราก็ยังอยากทักเขาไป เราเริ่มจากการอ้างชื่อเพื่อนเพื่อถามเขาว่าเขามีแฟนแล้วหรือยัง เขาก็ตอบเราว่าเขามีแฟนแล้ว แต่เราก็ยังทักไปคุยทักไปถามเรื่องต่างๆ พยายามหาเรื่องคุย จนกลายเป็นความเคยชิน เราเตาะเขาจนเขารู้ว่าคนที่ถามเรื่องแฟนเขาไม่ใช่เพื่อนเราแต่เป็นเราเอง จนหลังจากนั้นเราก็เริ่มออกอาการว่าเราชอบเขา แต่เขาก็บอกว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว เราบอกเขาว่าเรายอม เราพยายามเอาใจเขา คุยกันทุกวัน มีคำหยอดทุกวัน ทำให้เขารู้ว่าเราเป็นห่วง ไปนั่งแถวๆที่พี่เขาอยู่ ไปซ้อมกีฬาบ่อยๆเพื่อที่จะได้เจอเขา จนเราชอบเขามากขึ้นเรื่อยๆ เวลาที่เราเห็นเขาลงสตอรี่เขากับแฟนเขาอยู่ด้วยกัน แล้วเราก็รู้สึกไม่โอเคมากๆ จนเราก็มาคิดได้ว่าเราควรพอได้แล้ว เราเลยบอกพี่เขาว่าเราไม่โอเคแล้ว พี่เขาก็โอเคแล้วพี่ขาก็หายจากเราไป แต่ เขาออกจากกลุ่มกีฬาที่เราเล่น ไม่มาซ้อม เราไม่อยากให้เป็นแบบนั้น เราคิดว่าเราเป็นต้นเหตุ เราเลยแก้ปัญหาด้วยการกลับไปคุยกับเขา เขาก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม เราคุยกันจนสนิทมากขึ้น ไปหากัน ไปส่งเขาบ้างนานๆครั้ง จนตอนนี้เราก็ยังไม่ชินที่เขาลงสตอรี่กับแฟนเขา ไปไหนด้วยกัน อยู่ด้วยกันต่อหน้าเรา แต่เวลาที่เรามีคนคุย หรือมีใครมาชอบ หรือเราทำดีกับใครเขาก็ไม่ชอบไม่โอเค เราควรทำยังไงดี...
ไปรักคนที่ขามีแฟนอยู่แล้ว แต่เขาก็ไม่โอเคที่จะให้เราไปมีใคร ควรทำยังไง ไปต่อหรือ พอแค่นี้