ไม่รู้สึกถึงความเยิ่นเย้อและไร้สาระใน Searching(2018) เลยซักฉาก

ทุกอย่างที่ปรากฏผ่านจอถึงคนดู เป็นส่วนหนึ่งของการดำเนินเรื่องทั้งสิ้น
ไม่ว่าจะเป็น เสียงพูด/ภาพ/ข้อความ...
หมายความว่า แม้ช่วงที่หนังปราศจากเสียงพูดคุย
ก็ยังมีข้อมูลของหนังในรูปของข้อความแมสเสจนั่นเอง

หนังแปลกและกล้าทำมาก การสลับหน้าโปรแกรมที่ใช้ แว่บไปแว่บมา เปิดหลายหน้าต่างพร้อมกัน
และถึงจะเร็วจนเหมือนตามไม่ทัน แต่มันคือจังหวะแบบที่คนยุคนี้ทำจริงๆ
ซึ่งไอ้จังหวะอันนี้แหละเป็นส่วนนึงที่ทำให้เรารู้สึกมีอารมณ์ร่วม


การซ้อนโปรแกรมขณะเปิดหลายๆหน้าต่างอันคุ้นเคยในวิถีคนยุคนี้ 555

หนังถ่ายทอดผ่านวีดีโอคอล/แมสเสจ/คลิป/อีเมล์/โปรแกรม(พวกเวิร์ดมั้ง)
ถ้าไม่ใช่คนที่ใช้คอม/มือถือเป็นประจำจะดูไม่รู้เรื่องเลย

หนังส่งสารให้คนดูตั้งแต่ต้นจนจบเรื่อง
-เนื้อหาแน่น
-ขายไอเดียการนำเสนอที่ใหม่เอี่ยม
....และถ้าหากจะ..มีหนังที่นำเสนอด้วยไอเดียภาพผ่านกล้องมือถือ/คอมแบบนี้ออกมาอีก แล้วมีเนื้อหาของเรื่อง ที่ 'ไม่ปังไปกว่า' เรื่องนี้แล้ว จะไม่ถูกจดจำแน่นอน(แบบ Unfriended 2014 นู่น..) เพราะภาพในเรื่องนี้มีดีตรง 'แปลกใหม่+กล้าทำ+จังหวะภาพที่ดี' แค่นี้เอง ถ้าเนื้อหาห่วยก็คงเลิกคุย


Unfriended(2014) ที่เพราะอะไรไม่รู้ถึงขี้เกียจจะกดดู
ทั้งที่พล็อตก็เหมือนน่าสนใจนะ🤔

ส่วนหนึ่งของการนำเสนอเรื่องราวผ่านจอคอม/โลกอินเตอร์เน็ท
ทำให้คนดู ที่เป็นชาวบ้านธรรมดาเห็นใจตัวเอก+เอาใจช่วย
เป็นเพราะการเข้าถึงตัวเอกได้ง่ายๆ เหมือนอย่างที่เราเสพย์ข่าว
ผ่านคอม/อินเตอร์เน็ทตามเว็บต่างๆในปัจจุบันนี้ด้วยแหละ

หนังดึงอารมณ์เราร่วมได้ตลอดเวลา
ดีงาม ฉันชอบใจจ้า🌟

#filmstimesm #ช้าแต่ก็ชอบ