ผมยืมล็อกอินเพื่อนมาตั้งนะครับ ดังนั้นกระทู้บ้านก่อนหน้านี้ไม่เกี่ยวกับผมนะครับ
ผมอายุ26 ปีครับ ทำงานบริษัทเอกชน มีคอนโด1ห้อง กับมอเตอร์ไซต์ 1 คันที่กำลังผ่อน นิสัยผมไม่เที่ยวไม่ดื่มครับ การพนัน บุหรี่ไม่เอาเลย ผมเคยมีแฟนคนนึงครับเธอเรียนปี 4 ถ้าตอนนี้นะ ผมคบกันตอนเธอจะขึ้นปี 2 เราคบกันมา2 ปี แล้วตอนคบกันปีแรก เธอตัดสินใจย้ายมาอยู่คอนโดผม พ่อแม่เขาไม่ว่าไร ผมก็โอเค ค่าห้องค่าน้ำไฟ ผมจ่ายเองครับ แฟนไม่ต้องออกไร ค่ากับข้าวผมก็ช่วยเธอไม่ขาด เรียกว่าเธอแทบไม่ได้ใช้เงินพ่อแม่เลย ในบางครั้ง จนเมื่อเดือนมิถุนาที่ผ่านมาเธอกำลังขึ้นปี 4 แล้วมีเรื่องที่ผมไม่คิดว่าจะเจอ คือผมไปทำงานลืมของเลย กลับมาเอาของตอนเที่ยงเจอเธอนอนกับผู้ชายอื่นครับ แก้ผ้านอนกันเลยนะ ผมนี่ใจสลาย ยืนแทบไม่อยู่ครับ เธอพยายามขอโทษผมที่ทำแบบนี้ ไม่ได้ตั้งใจ ผมฟิวขาดมากแต่พยายามคุมติไม่ทำร้ายร่างกายเพราะถ้าเธอไปแจ้งความเดี๋ยวมีคดีติดตัว เพราะทางสังคม ถ้าผู้ชายตบตีผู้หญิง ผู้ชายก็คงถูกมองไม่ดีอยู่แล้ว ผมเลยไล่ออกจากห้องผมไปเลย ให้ไปอยู่กับคนใหม่ซะ แล้วพอเธอไปผมร้องไห้หนักมาก โทรไปลางานตอนบ่ายอ้างว่าป่วย แบบเสียใจมากครับ ไม่คิดว่าจะเจอกับตัวเอง อยู่กับผมห้องก็อยู่ฟรี ของกินไม่ขาดคงดีไม่พอ ก็เชิญ จนเวลาผ่านไป 4 เดือนล่าสุดเมื่อวานแฟนเก่ามาถึงหน้าห้อง ผมไม่ให้เข้าครับเธอบอกว่า
แฟนเก่า : พี่คะ มันเลวมาก ไม่พอใจตบตี ค่านั่นนี่ก็ให้หนูช่วยตลอด
ผม : แล้วไง จะกลับมาทำไม จะไปไหนก็ไป
แฟนเก่า : พี่ไม่ได้รักหนูใช่ปะ มาไล่กันแบบนี้ วันนั้นไม่เห็นเสียใจเลย
ผม : ใครบอกว่าไม่เสียใจ เสียใจมาก ร้องไห้หนักมาก แต่ไม่ออกสื่อ แล้วยังมีหน้าถามหาความรักอีกหรอ ในเมื่อทำลายมันไปเอง
แฟนเก่า : ขอโทษนะ จะไม่ทำอีกแล้ว
ผม : นี่คน ไม่ใช่ควาย กลับไปเถอะ
แฟนเก่า : แต่หนูไม่มีที่พึ่งแล้วนะพี่ ไอ้นั่นไล่หนูออกมาจากห้อง เงินก็แทบไม่มี ที่นอนก็ไม่มี (พูดทั้งน้ำตา)
ผม : เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพี่ แต่ถ้าให้แนะนำก็ไปอยู่กับเพื่อนก่อน เรื่องเงินก็ไปขอพ่อแม่เอานะ ไปให้พ้นเถอะ ที่นี่ไม่ต้อนรับ
ผมไม่ได้รู้สึกสงสารหรือยังรักเลยครับ สะใจมากๆ ทั้งที่เธอร้องไห้หนักมันเหมือนเวรกรรมตามทัน ทำไงก็ได้แบบนั้น แน่นอนว่ามีพวกโลกสวยด่าผมนะครับว่าก็เลวนะ ไม่ช่วยเลยยังไงก็คนเคยรักกัน ยังไงเขาเป็นผู้หญิง แต่สำหรับผมผมคิดว่า ผมไม่มีเหตุผลต้องช่วย ถ้าเขารักผมจริง ซื่อสัตย์กับผม ไม่ทำกับผมแบบนั้น เขาคงไม่ต้องเจอแบบนี้
เรื่องแย่ๆที่ผมไม่คิดว่าจะเจอกับตัวเอง และเรื่องที่รู้สึกสะใจกับแฟนเก่า
ผมอายุ26 ปีครับ ทำงานบริษัทเอกชน มีคอนโด1ห้อง กับมอเตอร์ไซต์ 1 คันที่กำลังผ่อน นิสัยผมไม่เที่ยวไม่ดื่มครับ การพนัน บุหรี่ไม่เอาเลย ผมเคยมีแฟนคนนึงครับเธอเรียนปี 4 ถ้าตอนนี้นะ ผมคบกันตอนเธอจะขึ้นปี 2 เราคบกันมา2 ปี แล้วตอนคบกันปีแรก เธอตัดสินใจย้ายมาอยู่คอนโดผม พ่อแม่เขาไม่ว่าไร ผมก็โอเค ค่าห้องค่าน้ำไฟ ผมจ่ายเองครับ แฟนไม่ต้องออกไร ค่ากับข้าวผมก็ช่วยเธอไม่ขาด เรียกว่าเธอแทบไม่ได้ใช้เงินพ่อแม่เลย ในบางครั้ง จนเมื่อเดือนมิถุนาที่ผ่านมาเธอกำลังขึ้นปี 4 แล้วมีเรื่องที่ผมไม่คิดว่าจะเจอ คือผมไปทำงานลืมของเลย กลับมาเอาของตอนเที่ยงเจอเธอนอนกับผู้ชายอื่นครับ แก้ผ้านอนกันเลยนะ ผมนี่ใจสลาย ยืนแทบไม่อยู่ครับ เธอพยายามขอโทษผมที่ทำแบบนี้ ไม่ได้ตั้งใจ ผมฟิวขาดมากแต่พยายามคุมติไม่ทำร้ายร่างกายเพราะถ้าเธอไปแจ้งความเดี๋ยวมีคดีติดตัว เพราะทางสังคม ถ้าผู้ชายตบตีผู้หญิง ผู้ชายก็คงถูกมองไม่ดีอยู่แล้ว ผมเลยไล่ออกจากห้องผมไปเลย ให้ไปอยู่กับคนใหม่ซะ แล้วพอเธอไปผมร้องไห้หนักมาก โทรไปลางานตอนบ่ายอ้างว่าป่วย แบบเสียใจมากครับ ไม่คิดว่าจะเจอกับตัวเอง อยู่กับผมห้องก็อยู่ฟรี ของกินไม่ขาดคงดีไม่พอ ก็เชิญ จนเวลาผ่านไป 4 เดือนล่าสุดเมื่อวานแฟนเก่ามาถึงหน้าห้อง ผมไม่ให้เข้าครับเธอบอกว่า
แฟนเก่า : พี่คะ มันเลวมาก ไม่พอใจตบตี ค่านั่นนี่ก็ให้หนูช่วยตลอด
ผม : แล้วไง จะกลับมาทำไม จะไปไหนก็ไป
แฟนเก่า : พี่ไม่ได้รักหนูใช่ปะ มาไล่กันแบบนี้ วันนั้นไม่เห็นเสียใจเลย
ผม : ใครบอกว่าไม่เสียใจ เสียใจมาก ร้องไห้หนักมาก แต่ไม่ออกสื่อ แล้วยังมีหน้าถามหาความรักอีกหรอ ในเมื่อทำลายมันไปเอง
แฟนเก่า : ขอโทษนะ จะไม่ทำอีกแล้ว
ผม : นี่คน ไม่ใช่ควาย กลับไปเถอะ
แฟนเก่า : แต่หนูไม่มีที่พึ่งแล้วนะพี่ ไอ้นั่นไล่หนูออกมาจากห้อง เงินก็แทบไม่มี ที่นอนก็ไม่มี (พูดทั้งน้ำตา)
ผม : เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพี่ แต่ถ้าให้แนะนำก็ไปอยู่กับเพื่อนก่อน เรื่องเงินก็ไปขอพ่อแม่เอานะ ไปให้พ้นเถอะ ที่นี่ไม่ต้อนรับ
ผมไม่ได้รู้สึกสงสารหรือยังรักเลยครับ สะใจมากๆ ทั้งที่เธอร้องไห้หนักมันเหมือนเวรกรรมตามทัน ทำไงก็ได้แบบนั้น แน่นอนว่ามีพวกโลกสวยด่าผมนะครับว่าก็เลวนะ ไม่ช่วยเลยยังไงก็คนเคยรักกัน ยังไงเขาเป็นผู้หญิง แต่สำหรับผมผมคิดว่า ผมไม่มีเหตุผลต้องช่วย ถ้าเขารักผมจริง ซื่อสัตย์กับผม ไม่ทำกับผมแบบนั้น เขาคงไม่ต้องเจอแบบนี้