แฟนเราเป็นคนที่ชอบพูดจาแรงๆ ชอบทะเลาะเราโดนไม่รู้สาเหตุอะไร ทะเลาะแทบทุกวัน อยากรู้ใครเป็นเหมือนกันบ้าง แบบเหนื่อยใจมาก  เราทำงานทุกวัน เหนื่อยจากงงานก้อต้องมาเหนื่อยกับเค้าอีก   เวลาทะเลาะชอบด่าพาลไปถึงพ่อแม่เรา บางครั้งก็น้อยใจมาก  จนเราเคยกลับบ้านไปจากเค้า 3 ครั้ง แต่สุดท้ายเค้าก้อตามไป เราก้อตัดไม่ขาดเพราะเรามีลูกกับเค้า 1 คน  ตอนนี้ ขวบกว่าๆ คือตอนแรกที่อยู่ด้วยกันก่อนเราทำงานก็ทะเลาะ ดีกันก็ไม่เกิน2 วัน เราต้องทนๆตลอด และพออลูกเราโต เราเริ่มเข้าทำงาน เค้ายุบ้าน แค่ให้เลี้ยงลูก เรายอมออกนอกบ้านเพื่อทำงาน เค้าก้อเริ่มทะเลาะเรารุนแรงแทบทุกวันเลย  ขนาดเราทำงานเหนื่อย เราป่วยก้อไม่เคยเห็นใจ แต่เรารู้บางทีว่าเค้าปากแข็ง แต่คนเรามันต้องมีความอ่อนโยนบางสิ เรื่องทะเลาะก้อ เช่น บางครั้งเราเลิกงาน 5 โมง  ในเวลา 5 โมงเราต้องเลิกงานแล้ว พ้นไปสัก 5 นาที เค้าเริ่มโกดละ บางครั้งงานยังไม่เสดก็ต้องทิ้งงาน  ทุกวันเค้าต้องมารับมาส่ง  แต่เวลามาส่งเรา เราเข้างานสายทุกวัน  ตังค์ที่เราทำงานต้องเช็คหมด เราได้โอเท่าไร ในเงินเดือนหักไรไปบ้าง  ถ้าได้ไม่ตรงตามที่เค้าว่าควรได้เท่านี้ๆ เค้าก้อจะเถียง จะขึ้นเสียงไรเราล่ะ  ด่าแม่เราทุกครั้ง  ใน 3 ครั้งที่เรากลับบ้าน เราทะเลาะและก็จำไม่ได้ว่าเรื่องอะไร เพราะมันมีแทบทุกวัน ทุกครั้งเค้าจะด่าแม่เรา  เราเผลอด่ากลับไปครั้งนึง เค้าค่ะ  กระโดดถีบเรากลางออกเลย เราก้อกลับบ้าน  สุดท้ายตามไปขอโทษ บอกสงสารลูก และเราก้อสงสารลูกไม่อยากให้โตมาไม่พร้อม เรายอมกลับไปอีกครั้ง แต่มันไม่มีไรดีขึ้นมาเลย  ล่าสุด ทะเลาะกันไม่ยอมมาส่งเราทำงาน  นอน พอเรามาทำงานหาว่าเราทิ้งลูก เราไม่รุ้ว่าเรามาลูกเรายืนร้องตาม เพราะเราก็ต้องทำงานนิ ทักเฟสมาทะเลาะเรามาด่าแม่ มาว่าเราสารพัด เราบอกพูดกันดีดี ใช้เหตุผลหน่อย เราต้องมาทำงานอยู่บ้านก็ดูลูกสิ แต่เค้าไม่ยอมใช้เหตุผลกับเราเลย  เราบอกว่าเราหมดใจแล้วเรายอมแพ้แล้ว ไม่ต้องมารับเราแล้วตอนเยน วันนั้นเราตัดสินใจแล้วจิง แต่ก้อมารับเรา มาโวยวายถึงที่ทำงานเราโดนไม่เกรงใจใครทั้งสิ้น จนพี่ที่ทำงานโวยขึ้นมาว่านี้ที่ทำงานนะ เค้าก้อบอกถ้าจะทำงานต่อก้ออกมาคุยกันให้รู้เรื่อง  พาเราขึ้นรถไป เราบอกเลยวันนั้นเราจะยอมแพ้  เราหมดละ หมดความรุ้สึกละ
บางทีเราคิดว่าเค้ารักเรามั้ย  รักเรายังไง มีคนบอกว่าเค้าเห็นเราเป็นสิ่งของ   หวงหมดทุกอย่าง  จนไม่มีความเป็นอิสระเลย  เราอีดอัดมาก  ทุกครั้งที่เค้าโกดเรา เราตามถามนะว่าสาเหตุอะไร  เราคนนึงถ้าไม่คุยกันเราจะยุไม่ได้เราต้องรู้สาเหตุ  เพราะบางทีเรื่องเล็กเราก้อคิดว่าคงไม่ช่ายเรื่องนี้มั้งเพราะมันก้อไม่ช่ายเรื่อง  แต่ไม่เคยหันหน้ามาคุยกับเราเลย เคยเงียบเวลาเค้าโกด ก้อมาพาลหาว่าเราตีตัวออกห่าง ทั้งๆที่ก่อนหน้าเราง้อเราแคร์ เราคอยถามมาตลอดเลย แต่ดูเหมือนเราง้อเรายิ่งผิด เราก้อเลยเงียบ พอเงียบเราก้อผิดอีก  แต่เราเป็นคนแคร์ความรู้สึกเค้าอ้ะ  เรารักเค้ามากเราก็บอกเค้าตลอด แต่ยิ่งรักทำไมเรายิ่งเจ็บมากก็ไม่รุ้  เค้ายุบ้านกินน้ำท่อม ทั้งๆที่ตอนยุด้วยกันแรกๆไม่กิน  หลังๆพอน้ำท่อมเริ่มบูมมาก กินจนติด ไม่ได้กินก็จะหงุดหงิด ไม่ทำงานไรเลย เรายอมมไม่ทะเลาะเค้า  แต่ทำไมแค่เราเรื่องนิดเรื่องหน่อยเค้าโกดเราได้เรื่อยเลย  จนเราเหนื่อยใจมากกกๆ ใครเคยเป็นเหมือนเราบาง เราควรทำยังไงดี  เราควรทนยุมั้ย  แต่เราไม่ไหวแล้ว แค่คำว่าลูกเราควรทนเสียใจ เสียน้ำตาทุกวันเลยหรอ ที่ทะเลาะกันขึ้นเสียงใส่ ลูกก้อยุในเหตุการณ์ ลูกก้อเห็นยุตลอด บางครั้งลูกร้อง เวลาเราเสียงดังใส่กัน
            ปัญหาข้างต้นเราก้อเคยคุยกันแล้ว ว่ายังงี้ยังงี้ไม่ชอบ ช่วยมีเหตุผลกันหน่อย ทำแบบนี้พุดแบบนี้เราเสียใจนะ แต่พอพ้นไปไม่นานมันก้อกลับบมาเป็นเหมือนเดิมอีกละ ก็ไม่รุ้จะทำยังไงให้ดีขึ้นละ

เราอยากได้คำปรึกษา  กำลังใจ ใครเป้นแบบเราบ้าง ??  เพราะเรามีลูกเราควรทนให้เค้าาทำแบบนี้มั้ย เราอึดอัดใจมาก