อนุโมทนา กับคุณเจ้าของกระทู้นะคะ
เราชอบ ...เคย ฝันอยากจะปลูก และ เก็บ ผลผลิตไปบริจาคแบบคุณด้วยล่ะ
ติดตรงที่ว่า วิถีชีวิตของเรา ยังทำแบบนั้นไม่ได้ ..
สิ่งที่ทำได้ตอนนี้คือ ยินดีกับคุณ จากใจจริงค่ะ

เรื่องเด็กๆ ในศูนย์สงเคราะห์
เวลาถามพวกเขาโดยตรงทีไร ก็จะตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า ช็อคโกแล็ต / ขนม
ก็เด็กนี่นะ จะให้ทำยังไงคงไม่เบื่อขนม ...
แต่เราก็ไม่ค่อยตามใจหรอกค่ะ นอกจากโอกาสพิเศษนานๆที  
จะคอยอธิบายให้พวกเขาฟังว่ามันไม่มีประโยชน์
ทานผลไม้ดีกว่าเยอะ ...

แต่สิ่งที่เด็กเบื่อ และไม่ตื่นเต้นเวลาได้มา คือ ตุ๊กตา ค่ะ แปลกมะ ? ...
เพราะเขาได้เยอะมาก ใครๆก็เอาตุ๊กตามาให้  

เด็กที่โตมาหน่อย ของใช้ส่วนตัวเช่นผ้าอนามัย จะขาดแคลนค่ะ เพราะแทบไม่มีใครนึกถึง หรือนำมาบริจาค
เสื้อชั้นในแบบเฟิร์สบรานี่ก็สำคัญค่ะ

เด็กเล็กๆ สิ่งที่ใช้ได้แน่ๆคือผ้าอ้อมสำเร็จรูปนะคะ

นอกนั้น ก็เป็นพวกอุปกรณ์ การเรียน /การดำรงชีวิต ประเภทใช้แล้วหมดไป หรือพังไปได้
แม้จะมีคนบริจาคเยอะ แต่มันก็หมดไปเรื่อยๆค่ะ

.......

ที่วัด
สังฆทาน ที่เขาจัดใส่ถังไว้ ไม่ควรซื้อเลยค่ะ ของในถังด้อยคุณภาพจริงๆ
เวลาเราไปทำบุญ เราจะเลือกของที่มั่นใจว่า พระท่านจะได้ใช้  ใส่รถไว้ พอไปวัดนั้นๆ
ก็มองรอบๆวัด ดูอีกทีว่า ท่านน่าจะขาดอะไร ก็จะหยิบสิ่งนั้นมากชิ้นหน่อยไปถวาย  

มีดโกน  ตราขนนก เราไปซื้อแบบที่เขาขายส่งเลยค่ะ  แล้วค่อยแบ่งถวายแต่ละวัดที่เราไป
ไม้กวาด ถ้าไปวัดที่กันดารหน่อยจะเห็นชัดเลย .. ดอกหญ้ากุดแทบหมดด้ามแล้วค่ะ
น้ำยาเช็ดกระจก ... เราจะเลือกถวายวัดที่มีกระจกเยอะๆ
กระดาษชำระแบบกล่อง ... ถ้าเป็นวัดในเมืองจะไม่ถวายค่ะ มีเยอะแล้ว
ผงซักฟอก ... ตอนแรกเราคิดว่า ทางวัดน่าจะมีเยอะ เพราะคนบริจาคมาเยอะ พระท่านบอกว่า มันต้องใช้เยอะเหมือนกัน จึงขาดแคลน
น้ำยาล้างห้องน้ำ / อุปกรณ์ แปรงขัดต่างๆ
น้ำยาล้างจาน ... บางวัดที่ไม่มี ท่านใช้ผงซักฟอกล้างแทนน่ะค่ะ .. เป็นห่วงเรื่องสารตกค้างมากเลย
บรัสโซ ... เอาไว้ขัดทองเหลืองค่ะ
ไหมขัดฟัน ... น้ำยาบ้วนปาก แปรงสีฟันอย่างดี(เราเลือกแบบขนนุ่มพิเศษ) ยาสีฟันยี่ห้อดีๆ
ยาสระผม ... แม้ท่านจะปลงผมเดือนละสองครั้ง แต่ระหว่างนั้นหนังศรีษะที่มีเหงื่อไคล ยังต้องการการดูแลค่ะ
ส่วนใหญ่เราจะซื้อแบบขจัดรังแค สูตรเย็น
สมุด / ปากกา / เครื่องเขียน ... จะเน้นถวายวัดที่มีการสอนนักธรรมมากหน่อย วัดทั่วไปบริจาคอย่างละชุดก็น่าจะพอค่ะ
กรรไกร ... ใช้งานได้หลากหลายค่ะ แต่ที่เรานึกถึงบ่อยๆคือ เอาไว้ตัดถุงแกงอ่ะ

จริงอยู่ .. ถ้าอยากไปถวายสังฆทาน การไปซื้อของที่เขาจัดไว้ มันง่าย และดูสวยงาม
แต่ถ้าลองวิธีไปซื้อของเอง มันจะดูลำบากแค่ช่วงที่ยังไม่ชินค่ะ
สิ่งที่จะได้รับคือ

1 ขณะเดินเลือกซื้อของ ก็มีความสุข ลับคมสติปัญญาตัวเองไปด้วย ว่าเราจะนึกถึงของที่ท่านน่าจะได้ใช้ออกไหม
2 ขณะถวาย ก็มีความสุข มองแล้วเห็นว่าของทุกชิ้น เราเลือกมากับมือ ตั้งใจมาอย่างดี
3 หลังถวายเสร็จ บางท่าน ชมต่อหน้าเลยค่ะ ว่าของขาดพอดี / ต้องใช้พอดี เราปลื้มมากเลย

เขียนไว้เป็นแนวทางคร่าวๆ สำหรับทุกท่านที่ต้องการไอเดีย
ขออนุโมทนาในความตั้งใจอันเป็นกุศลของทุกท่านด้วยนะคะ