เรามีเพื่อนสนิทคนนึงคะนางมีแฟนทะเลาะกันบ่อยตอนดีกันหรือมีความสุขไม่ว่ากับแฟนหรือเพื่อนคนอื่นนางก็ไม่ก็ไม่ค่อยสนใจเรานะคะส่วนมากก็จะให้ช่วยงานที่นางไม่ถนัดแล้วเวลาทะเลาะกันเราอยู่ข้างๆเสมอย้ำว่าเสมอที่นางต้องการใครสักคนเพื่อช่วยนางด้วยความที่ว่าบางทีไปหานางนางก็ตอนรับดีแต่ด้วยความารยทเราก็ขอทุกอย่างเช่นของกินแล้วก็เอาออกไปทิ้งเองนอกบ้านแต่พอนางมาเม้ามอยชีวิตของนางนางซื้อของมากินแล้วก็วางเรี่ยราดเราก็ต้องเก็บเองแล้วก็มาบ้านเราไม่ไหว้พ่อแม่เราเลยพ่อแม่ของเราก็ไม่ปลื้มแล้วก็อีกเรื่องที่ว่านางทะเลาะกับแฟนนางจนได้เรื่องเกือบจนเลิกกันแล้วย้ำแล้วเราก็อยู่กับนางอีกไปสังสรรค์กันผัวนางง้อกลับบ้านเทเพื่อนหมดงงไปอีกต้องทำยังไงกับความรู้สึกของเราคะเพราะรู้ว่าถึงพูดหรืออะไรก็คงไม่เป็นผลสำหรับมันแล้วถ้ามีผิดพลาดอะไรก็อขอโทษด้วยนะคะ ป.ล.ไม่อยากมาตั้งกระท็นะคะความจริงแต่มันรู้สึกเฟลเล็กๆกับเพื่อนคนนนี้ตลอดอ่ะคะ