ตั้งแต่เด็กล่ะชีวิตเรามันจะไม่ค่อยมีอะไรดีเท่าไหร่เหมือนชีวิตโดนแกล้งตลอดเลย
ยกตัวอย่างเลยน่ะ คนที่บ้าน ไม่มีใครเป็นคนขนเยอะเลย ส่วนตัวแล้วเป็นคนที่มีลุคแบบหนุ่มเอเชียหน่อยๆ แบบมาทางเกาหลี จีน มากกว่า ก็เลยเป็นคนที่ไม่อยากมี หนวดเครา ขนหน้าอก ขนท้อง หรือขนตามร่างกายที่มันเยอะอ่ะๆ คือไม่ใช่ว่ามันเลวร้ายหรือแย่อะไรน่ะ แต่เราแค่ไม่ชอบ แล้วพอโตมานิดหน่อย เอาล่ะ อยู่ดีๆ มีขนขึ้นตามจุดที่บอกว่าเกลียดทุกจุด คือมันขึ้นแบบขึ้นจริงจังเลยอ่ะ ไม่ใช่มาแบบบางๆหรือนิดๆน้อยๆน่ะ มันมาแบบเป็นหย่อมๆเห็นได้ชัดเลยอ่ะ เสียใจมาก ต้องใช้เวลาทำใจสักพักกว่าจะทำใจได้ ไม่นาน ปัญหาอีกอย่างที่ตามมาก็คือ ผมร่วง ผมร่วงแบบสาหัสมาก รูดผมขึ้นมาทีนี่คือหลุดแบบโอ้โหหมากก จนตอนนี้ผมบางมากๆ เลยลองไปหาข้อมูลในเน็ต ได้คำตอบมาว่า คนที่ขนตามตัวเยอะๆ พออายุมากขึ้นผมจะล้าน พอรู้เรื่องหัวใจแทบจะสลาย ไม่เคยคิดเคยฝันมาก่อนเลยว่าตัวเองจะต้องมีปัญหาเรื่องเส้นผม เพราะคนที่บ้านก็ไม่มีใครหัวล้านเลย(ยีนส์ด้อยของบางคนนี่ดีน่ะ อย่างเช่น ตัวสูงกว่าคนที่บ้านหรือขาวกว่าคนที่บ้านอะไรทำนองนี้ แต่ของกูนี่คือด้อยแบบด้อยจริงๆ ไม่มีใครในบ้านหัวล้านแล้วขนเยอะแบบกูเล้ยย) เอาล่ะเว้ยทีนี้เครียด เครียดหนักมากจริงๆ จนคิดว่ากูต้องเปลี่ยนลุดแบบหนุ่มเอเชี่ยนไปเป็นแบบฝรั่ง สไตล์แบบมีหนวดมีเคราหัวล้าน ตัวอย่างที่เห็นบ่อยๆก็พวกที่ขับฮาเลย์หรือช๊อปเปอร์ชอบฟังเพลงแนวร็อคๆอ่ะ เออ คือเข้าใจอารมณ์ใช่มั้ย เห้อออ ชีวิต
ที่ตั้งทู้นี้นี่คือเราเสียใจและกลุ้มมากจริงๆ ใครพอมีวิธีดีๆ ที่ไม่ทำให้ผมร่วงบ้างมั้ย แบบคือมั่นใจมากอ่ะว่าตอนที่อายุประมาณยี่สิบปลายๆ คงผมหมดหัวแล้วจริงๆ จะยิ่งดีเลยถ้าใครพอมีวิธีที่แบบยับยั้งผมร่วงหรือชะลอหน่อยก็ยังดี คิดว่ากันไว้แต่เนิ่นๆคงดีกว่า ช่วยทีน่ะ