สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องที่อยากขอคำแนะนำค่ะ
คือเรากับแฟนต้องโทรคุยกันก่อนนอนทุกวัน แต่ก่อนช่วงเวลาก็จะประมาณ4ทุ่มถึงเที่ยงคืน ไม่ก็แล้วแต่วันไหนคุยสนุกก็จะคุยยาวหน่อย ยกเว้นวันไหนที่เราสองคนมีธุระจริงๆไม่สามารถคุยได้ก็จะแชทหรือโทรให้เร็วขึ้นกว่าช่วงเวลาปกติค่ะ ตอนกลางวันเราก็คุยในแชทกันตามปกตินะคะ ไม่ได้หายหรือแค่ได้คุยตอนกลางคืนอย่างเดียว. แต่ช่วงหลังๆมานี่เราจะได้คุยกันช้าขึ้นเพราะจขกท.มีภาระกิจที่ต้องทำให้เวลากับตัวเองนิดนึง555 กว่าจะกลับถึงบ้าน กินข้าว ออกกำลังกาย อาบน้ำ นอนเล่นโทรศัพท์ บลาๆๆๆ ก็ทำให้เวลาที่จะคุยเป็น5ทุ่ม แต่แฟนของจขกท.ก็ไม่เคยบ่นนะ เค้าก็หาอะไรทำรอเราจนกว่าเราจะทำธุระเสร็จแต่พอถึงช่วงเวลาที่ได้คุยกัน แฟนจขกท.เริ่มเปิดเรื่องที่จะคุยมาก่อนเพราะโดยนิสัยแล้วจขกท.เป็นคนคุยไม่ค่อยเก่ง555 แฟนก็จะชวนคุยนู้นนี่นั่น วันนี้ไปเจออะไรมา... ที่ทำงานเป็นไงบ้าง... กินข้าวกับอะไร... แต่พอคุยไปได้สักพักนึงอาการง่วงของจขกท.ก็เริ่มมาแล้วววววววววววว......555
Level1: เริ่มจากดวงตาจะค่อยๆลงมาปิด ทำให้หลับตาคุย แต่หูก็ฟัง ยังได้ยินเสียงอยู่นะ ว่าอีกฝ่ายพูดว่าอะไร5555
Level2 : บทสนาหรือคำตอบที่จขกท.ตอบออกไปก็จะเริ่มไม่เป็นประโยคมากขึ้น เช่น อืมมม.... เอออออ... อ่าาาา.... แล้วบางครั้งหนักสุดอยู่ดีๆคิดอะไรได้ตอนนั้นก็เอามาตอบ ซึ่งคำตอบก็ไม่ตรงกับคำถามที่ถาม เช่น ถาม:รองเท้าคู่นี้สวยมั้ย? ตอบ:วันนั้นที่เราไปกินเค้กร้านนั้นอร่อยดีเนอะ...เหมือนคนละเมอตอบ555
Level3 : หลังจากที่ตาปิดแล้ว ปากก็พูดไม่รู้เรื่องแล้ว เหลืออีกอย่างนึงที่ยังประคองการคุยครั้งนี้ได้คือหู จขกท.ได้ยินนะว่ามีเสียงแฟนจากอีกฝั่งพูดอยู่ แต่มันก็ทนพิษแรงง่วงจากร่างกายไม่ไหวเหมือนใครเอายาสลบช้างมาให้กิน555 ทำให้ประสาทสัมผัสอันสุดท้ายค่อยๆดับไป ดับไป แล้วก็ดับไป.........Zzzz
หลังจากนั้นก็ไม่รู้ว่าเป็นเวลากี่นาที กี่วินาที หรือเป็นชั่วโมง ที่ปล่อยให้แฟนจขกท.พูดอยู่คนเดียว เผลอๆๆอาจได้ยินเสียงจขกท.กรนด้วย555 มันก็น่าจะดีใช่มั้ยที่จขกท.ได้หลับแบบสนิทใจ มีแฟนส่งเข้านอนทุกคืน........*แต่ๆๆๆๆๆๆเรื่องไม่เป็นแบบนั้นสิ ปัญหามันพึ่งเริ่มตะหาก เพราะอะไรรู้มั้ย?.....ทุกคนอาจคิดว่าที่มีปัญหากันคือแฟนจขกท.โกรธที่จขกท.หลับใส่ ไม่ฟังสิ่งเค้าพูด ปล่อยให้เค้าพูดคนเดียวอยู่นาน แต่ผิดจ้าาาาาา...จขกท.เองแหละที่มีปัญหา แฟนจขกท.นี่ไม่ว่าอะไรเลยเค้าเข้าใจว่าเราเหนื่อยไม่โกรธ แล้วไม่ปลุกด้วย ปล่อยให้เราหลับยาวๆๆ....แต่หารู้ไม่ภัยมันจะมาถึงตัวเองแล้ว555 และหลังจากที่จขกท.ได้ไปท่องเที่ยวอีกมิตินึงตื่นขึ้นมาในพะวังของตัวเอง ดวงตาค่อยๆกำลังลืมขึ้น ได้ยินเสียงแฟนจขกท.พูดว่า ฮัลโหล!ฟังอยู่มั้ย!! เท่านั้นแหละ....จขกท.ก็เริ่มเหวี่ยงใส่แฟนชุดใหญ่ หาว่าทำไมไม่ปลุก ชวนทะเลาะแล้วหลังจากนั้นพอจะเริ่มคุยใหม่ก็คุยไม่ได้แล้วจะนอยด์ จนแฟนจขกท.บอกว่าคืนนี้คงคุยไม่รู้เรื่องแล้ว บอกให้ไปนอนจริงๆคราวนี้ จขกท.กลับไม่ยอมนอนต้องมาพูดเคลียร์กันอธิบายให้เข้าใจจนยืดยาวอีก บางครั้งยังเอาเรื่องเก่ามาปนทำให้เลยเวลานอนไปอีกกกก บางทีก็ทะเลาะข้ามวันจนถึงเช้าก็มีนะ เพราะเรื่องง่วงนอนนี่แหละ
จขกท.เข้าใจแฟนนะว่าไม่อยากปลุกอยากให้จขกท.นอนหลับแบบสบาย เพราะเหนื่อยมาทั้งวัน แต่อีกใจนึงจขกท.ก็แบบทำไมไม่ปลุก ปลุกมาคุยหน่อยก็ยังดี ไม่ใช่ให้แฟนพูดคนเดียว บางทีเราก็กลัวเค้าน้อยใจนะว่าทำไมเราไม่คุยกับเค้า แต่คนมันง่วงนี่น่าจะให้ฝืนมันก็แพ้ทุกที555
จขกท.เคยคิดวิธีแก้ปัญหาแบบนี้มาแล้วเหมือนกัน เช่น พอรู้ว่าตัวเองจะหลับก็จะลุกตื่นไปล้างหน้าให้มันสดชื่น แต่พอกลับมาคุยต่อไม่ถึง15นาที หลับเลยจ้าาา5555 อีกวิธีนึงนั่งคุยกะว่าครั้งนี้คงไม่ง่วงแน่ๆแต่พอสักพักนึงก็ไม่ไหวปวดหลัง นั่งทำงานมาทั้งวันแล้วขอเอนหลังบ้าง ไม่ถึง10นาที หลับจ้า ไปไวกว่าอีกกก555 เคยแบบหาอะไรทำไปด้วยตอนที่คุยมันก็ทำให้ไม่มีสมาธิคุยไม่รู้เรื่องอีก จนทำให้จขกท.คิดว่าทำไมตอนนี้มันคุยไม่เหมือนเมื่อก่อน เบื่อแฟนหรอ? ความรู้สึกเราไม่เหมือนเดิมหรอ? แบบคิดไปไกลมากกกก (เป็นผู้หญิงค่อนข้างขี้มโนนิดนึง555) ทั้งที่คิดว่าทำไมต้องโกรธกับเรื่องแค่นี้ด้วย
จขกท.อยากได้คำแนะนำว่าจะมีวิธีไหนช่วยให้จขกท.ไม่ง่วงตอนคุยกับแฟนได้บ้าง เพราะเราต้องคุยกันทุกวัน อยากได้ความตรงกลางระหว่าง2คนค่ะ มันอาจจะเป็นเรื่องไร้สาระสำหรับคนอื่นนะแต่มันจริงจังสำหรับคู่เราเลย
ปล.นี่แค่ปัญหานึงนะ จขกท.ยังเคยทะเลาะกับแฟนหนักเพราะเค้กกล้วยหอมมาแล้วด้วย5555
ทะเลาะกับแฟนเพราะความง่วงเป็นเหตุ จนตอนนี้ลามไปเป็นปัญหาหนักใจ
คือเรากับแฟนต้องโทรคุยกันก่อนนอนทุกวัน แต่ก่อนช่วงเวลาก็จะประมาณ4ทุ่มถึงเที่ยงคืน ไม่ก็แล้วแต่วันไหนคุยสนุกก็จะคุยยาวหน่อย ยกเว้นวันไหนที่เราสองคนมีธุระจริงๆไม่สามารถคุยได้ก็จะแชทหรือโทรให้เร็วขึ้นกว่าช่วงเวลาปกติค่ะ ตอนกลางวันเราก็คุยในแชทกันตามปกตินะคะ ไม่ได้หายหรือแค่ได้คุยตอนกลางคืนอย่างเดียว. แต่ช่วงหลังๆมานี่เราจะได้คุยกันช้าขึ้นเพราะจขกท.มีภาระกิจที่ต้องทำให้เวลากับตัวเองนิดนึง555 กว่าจะกลับถึงบ้าน กินข้าว ออกกำลังกาย อาบน้ำ นอนเล่นโทรศัพท์ บลาๆๆๆ ก็ทำให้เวลาที่จะคุยเป็น5ทุ่ม แต่แฟนของจขกท.ก็ไม่เคยบ่นนะ เค้าก็หาอะไรทำรอเราจนกว่าเราจะทำธุระเสร็จแต่พอถึงช่วงเวลาที่ได้คุยกัน แฟนจขกท.เริ่มเปิดเรื่องที่จะคุยมาก่อนเพราะโดยนิสัยแล้วจขกท.เป็นคนคุยไม่ค่อยเก่ง555 แฟนก็จะชวนคุยนู้นนี่นั่น วันนี้ไปเจออะไรมา... ที่ทำงานเป็นไงบ้าง... กินข้าวกับอะไร... แต่พอคุยไปได้สักพักนึงอาการง่วงของจขกท.ก็เริ่มมาแล้วววววววววววว......555
Level1: เริ่มจากดวงตาจะค่อยๆลงมาปิด ทำให้หลับตาคุย แต่หูก็ฟัง ยังได้ยินเสียงอยู่นะ ว่าอีกฝ่ายพูดว่าอะไร5555
Level2 : บทสนาหรือคำตอบที่จขกท.ตอบออกไปก็จะเริ่มไม่เป็นประโยคมากขึ้น เช่น อืมมม.... เอออออ... อ่าาาา.... แล้วบางครั้งหนักสุดอยู่ดีๆคิดอะไรได้ตอนนั้นก็เอามาตอบ ซึ่งคำตอบก็ไม่ตรงกับคำถามที่ถาม เช่น ถาม:รองเท้าคู่นี้สวยมั้ย? ตอบ:วันนั้นที่เราไปกินเค้กร้านนั้นอร่อยดีเนอะ...เหมือนคนละเมอตอบ555
Level3 : หลังจากที่ตาปิดแล้ว ปากก็พูดไม่รู้เรื่องแล้ว เหลืออีกอย่างนึงที่ยังประคองการคุยครั้งนี้ได้คือหู จขกท.ได้ยินนะว่ามีเสียงแฟนจากอีกฝั่งพูดอยู่ แต่มันก็ทนพิษแรงง่วงจากร่างกายไม่ไหวเหมือนใครเอายาสลบช้างมาให้กิน555 ทำให้ประสาทสัมผัสอันสุดท้ายค่อยๆดับไป ดับไป แล้วก็ดับไป.........Zzzz
หลังจากนั้นก็ไม่รู้ว่าเป็นเวลากี่นาที กี่วินาที หรือเป็นชั่วโมง ที่ปล่อยให้แฟนจขกท.พูดอยู่คนเดียว เผลอๆๆอาจได้ยินเสียงจขกท.กรนด้วย555 มันก็น่าจะดีใช่มั้ยที่จขกท.ได้หลับแบบสนิทใจ มีแฟนส่งเข้านอนทุกคืน........*แต่ๆๆๆๆๆๆเรื่องไม่เป็นแบบนั้นสิ ปัญหามันพึ่งเริ่มตะหาก เพราะอะไรรู้มั้ย?.....ทุกคนอาจคิดว่าที่มีปัญหากันคือแฟนจขกท.โกรธที่จขกท.หลับใส่ ไม่ฟังสิ่งเค้าพูด ปล่อยให้เค้าพูดคนเดียวอยู่นาน แต่ผิดจ้าาาาาา...จขกท.เองแหละที่มีปัญหา แฟนจขกท.นี่ไม่ว่าอะไรเลยเค้าเข้าใจว่าเราเหนื่อยไม่โกรธ แล้วไม่ปลุกด้วย ปล่อยให้เราหลับยาวๆๆ....แต่หารู้ไม่ภัยมันจะมาถึงตัวเองแล้ว555 และหลังจากที่จขกท.ได้ไปท่องเที่ยวอีกมิตินึงตื่นขึ้นมาในพะวังของตัวเอง ดวงตาค่อยๆกำลังลืมขึ้น ได้ยินเสียงแฟนจขกท.พูดว่า ฮัลโหล!ฟังอยู่มั้ย!! เท่านั้นแหละ....จขกท.ก็เริ่มเหวี่ยงใส่แฟนชุดใหญ่ หาว่าทำไมไม่ปลุก ชวนทะเลาะแล้วหลังจากนั้นพอจะเริ่มคุยใหม่ก็คุยไม่ได้แล้วจะนอยด์ จนแฟนจขกท.บอกว่าคืนนี้คงคุยไม่รู้เรื่องแล้ว บอกให้ไปนอนจริงๆคราวนี้ จขกท.กลับไม่ยอมนอนต้องมาพูดเคลียร์กันอธิบายให้เข้าใจจนยืดยาวอีก บางครั้งยังเอาเรื่องเก่ามาปนทำให้เลยเวลานอนไปอีกกกก บางทีก็ทะเลาะข้ามวันจนถึงเช้าก็มีนะ เพราะเรื่องง่วงนอนนี่แหละ
จขกท.เข้าใจแฟนนะว่าไม่อยากปลุกอยากให้จขกท.นอนหลับแบบสบาย เพราะเหนื่อยมาทั้งวัน แต่อีกใจนึงจขกท.ก็แบบทำไมไม่ปลุก ปลุกมาคุยหน่อยก็ยังดี ไม่ใช่ให้แฟนพูดคนเดียว บางทีเราก็กลัวเค้าน้อยใจนะว่าทำไมเราไม่คุยกับเค้า แต่คนมันง่วงนี่น่าจะให้ฝืนมันก็แพ้ทุกที555
จขกท.เคยคิดวิธีแก้ปัญหาแบบนี้มาแล้วเหมือนกัน เช่น พอรู้ว่าตัวเองจะหลับก็จะลุกตื่นไปล้างหน้าให้มันสดชื่น แต่พอกลับมาคุยต่อไม่ถึง15นาที หลับเลยจ้าาา5555 อีกวิธีนึงนั่งคุยกะว่าครั้งนี้คงไม่ง่วงแน่ๆแต่พอสักพักนึงก็ไม่ไหวปวดหลัง นั่งทำงานมาทั้งวันแล้วขอเอนหลังบ้าง ไม่ถึง10นาที หลับจ้า ไปไวกว่าอีกกก555 เคยแบบหาอะไรทำไปด้วยตอนที่คุยมันก็ทำให้ไม่มีสมาธิคุยไม่รู้เรื่องอีก จนทำให้จขกท.คิดว่าทำไมตอนนี้มันคุยไม่เหมือนเมื่อก่อน เบื่อแฟนหรอ? ความรู้สึกเราไม่เหมือนเดิมหรอ? แบบคิดไปไกลมากกกก (เป็นผู้หญิงค่อนข้างขี้มโนนิดนึง555) ทั้งที่คิดว่าทำไมต้องโกรธกับเรื่องแค่นี้ด้วย
จขกท.อยากได้คำแนะนำว่าจะมีวิธีไหนช่วยให้จขกท.ไม่ง่วงตอนคุยกับแฟนได้บ้าง เพราะเราต้องคุยกันทุกวัน อยากได้ความตรงกลางระหว่าง2คนค่ะ มันอาจจะเป็นเรื่องไร้สาระสำหรับคนอื่นนะแต่มันจริงจังสำหรับคู่เราเลย
ปล.นี่แค่ปัญหานึงนะ จขกท.ยังเคยทะเลาะกับแฟนหนักเพราะเค้กกล้วยหอมมาแล้วด้วย5555