ตามหัวข้อเลยค่ะ คือช่วงประถมอยุ่กับย่า พอมัธยม ม.1 อยู่กับพ่อแม่ ตอนแรกเลยค่ะ คือช่วงนี้แล้วเราอยากได้โทรสับ เพราะแชทกลุ่มห้องเรียนจะส่งการ ตารางเรียนอยู่ตลอด ไม่อยากรบกวนโทสับแม่เลยค่ะ เพราะมันบ่อยมากๆ เราเลยขอซื้อโทสับ กว่าจะให้เราซื้อยากพอสมควรค่ะ พอซื้อแล้ว ไม่ให้เอาไปดรงเรียนกลัวไม่ตั้งใจเรียน คือเราลูกสาวคนเดียวค่ะ ครอบครัวไม่ได้ยากจน พอมีพอใช่ค้ะ แลล้วรหัสสหน้าจอก้ไม่ให้เราตั้งไว้ เพราะแม่กับพ่อเราชอบแอบดูตลอดค่ะ จนบางทีเราตั้ง ก็บอกจะยึด เราแทบไม่กล้าคุยกับใครแม้กระทั่งเพื่อนเรา ห้องนอนเราขอมีห้องเป็นส่วนตัวตั้งแต่ม.1 จนตอนนี้เราอยู่ม.3 แล้ว ยังไม่อนุยาดให้เรานอนเลย พ่อแม่กลัวเรานอนดึกค่ะ พอ3ทุ่มเค้าก้บังคับให้เราเก็บโทสับแล้ว พอเรามีธุระ บอกขอเวลาอีกนิดหนึ่ง ก็บอกเลิกเรียนมาเล่นโทสับเลย เดี๋ยวส่งไปลาออกเอง คือเราเสียใจมากค่ะ บางครั้งคิดว่าเราไม่ใช่ลูกเค้า โตขึ้นเค้าอยากให้เราเป้นทหาร เลยคาดว่าม4จะให้เราเรียน รด ทุกวันจะต้องวิดพื้น ซิดอัพทุกวันค่ะ วันล้ะ50 ที่เค้าอยากให้เราเรียนทหาคือเพราะมันเท่ ไปไหนจะได้มีหน้ามีตาในสังคม ถามว่าเราชอบมั้ย ไม่เลยค่ะ เราไม่ชอบ เราทำทุกทางแล้ว อธิบาย ว่าชอบแบบไหน เค้าก้ไม่เข้าใจเลยค่ะ ควรทำไงดีอ้ะค้ะ
อึดอัดกับครอบครัวมากๆค่ะ ไม่มีความเป้นส่วนตัวเลยย ควรทำไงดีค่ะ