สามีเปลี่ยนไปมาก อยากระบายพร้อมทั้งขอคำแนะนำค่ะ

สวัสดีค่ะ นี้เป็นกระทู้แรกที่เขียนตัดสินใจอยู่นานเลย
ดิฉันคบกับแฟนมา 4 ปีเราตัดสินใจอยู่กินกันแบบสามี ภรรยาหลังจากที่คบหากันแค่เดือนเดียวเราไม่ได้แต่งงานนะคะ เพราะตัวดิฉันเคยผ่านการแต่งงานมาแล้วและมีลูกติด 1 คนช่วง3เดือนแรกเป็นช่วงเวลาที่ชีวิตคู่ของเรามีความสุขมากๆ แฟนสร้างโปรไฟของเค้าดีมาก หน้าที่การงานดี มีเงินเก็บ ไม่เที่ยว เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ
หลังจากนั้นเราตัดสินใจทำธุรกิจร่วมกันแต่ไม่ประสบความสำเร็จ และทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ทุกวันนี้สิ่งที่เราต้องเจอคือเราขอเขียนอธิบายเป็นข้อๆนะคะ
1.แฟนเราไม่ทำการบ้านเลยปีนี้หนักสุด เดือนละครั้งหรือ2-3เดือนครั้งและทุกๆครั้งที่ทำก็เพราะเราเป็นคนขอ แต่บางครั้งเวลาขอเค้าก็จะโมโหบอกว่าเหนื่อยและเครียดเรื่องงานและหนี้สิน
2.เวลาสามีทำการบ้านปกติเคยเล้าโลมแต่เดี๋ยวนี่ไม่ทำเลย จับใส่ๆไม่ถึงนาทีเสร็จ และเวลาทำมักจะเอาผ้าห่มมาปิดหน้าเราไว้หรือให้หันหลังเหมือนไม่อยากเห็นหน้าเรา
3.เวลานอนกลางคืนก็หันหลังให้ตลอดจะนอนชิดขอบเตียงอีกฝั่งเสมอ พอเราเข้าไปกอดก็บอกร้อนบ้างอึดอัดบ้าง แต่บางที บางวันเค้าก็หยอกเรา กอด หอมเราแต่ก็ไม่บ่อย
4.เวลาพูดกับเราจะใช้เสียงตะคอกตลอดทำอะไร พูดอะไรก็ผิดเสมอ เวลาเค้าจะไปไหน ทำอะไรเราจะบอกจะห้ามก็จะทะเลาะกันตลอด เรากับแฟนคุยกันแทบไม่ได้ต้องทะเลาะกันเสมอๆ
5.เราแอบจับได้ว่าแฟนช่วยตัวเองบ่อยๆทั้งที่เราขอให้ทำกับเราแต่เค้าไม่ทำ
6.เวลาไปไหนมาไหนด้วยกันจะเดินห่างๆเหมือนกลัวคนรู้ เวลาเตอคนที่ทำงานก็จะไม่แนะนำเราให้รู้จักจะให้เราหลบๆ
7.เวลาไปเที่ยวกับแก็งเพื่อนๆเค้าแฟนเราจะไม่เคยมาใกล้เราเลย เวลาแวะกินข้าวเเฟนเราก็เลือกที่จะไปนั่งตรงอื่นที่ไม่ใช่ข้างๆเรา
8.ล่าสุดเราและแฟนไปงานศพแม่ของเพื่อนแฟน มีน้องผู้หญิงคนนึงที่ทำงานที่เดียวกับแฟนมาด้วย แฟนเราทำตัวติดเค้าตลอด คุยกับเค้าตลอดไม่เข้าใกล้เราเลยเหมือนกลัวน้องคนนั้นรู้ว่าเราเป็นใคร นั่งคุยและทำกิจกรรมกับน้องคนนั่นตั้งแต่เริ่มจนจบ
..ที่เขียนมายังมีอีกหลายๆเรื่องที่ไม่ได้เขียน
..เราควรจะปล่อยเค้าไปแล้วใช่ไหมคะ
..แฟนเราหมดรักเราแล้วใช่ไหม
..เราเสียใจมากๆอยากออกไปจากเค้า แต่ตอนนี้ไม่มีเงิน ไม่มีที่ไป และที่สำคัญเรารักเค้ามาก
เราอยากขอคำแนะนำด้วยค่ะว่าเราควรทำยังไงต่อไป หรือทนร้องไห้ทุกวันแบบนี้โดยที่ไม่ต้องทำอะไร
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 21
ออกมาหากินเองเถอะคุณ ขอโทษนะคะ เวลาเราอ่านอะไรแบบนี้แล้ว
เรารู้สึกหดหู่ อนาถา ไม่ว่าผู้ชายจะเป็นยังไง ปัญหาคือ ผู้หญิงเป็นฝ่าย
เอาชีวิต เอาหัวใจ ไปให้เขาย่ำยีค่ะ ฟังดูเหมือนคุณอยู่คนเดียวไม่ได้
จนต้องยอมให้เขาย่ำยีขนาดนั้น ยิ่งมีลูก ยิ่งสงสารลูกค่ะ
ที่ต้องทนเห็นสภาพแม่เป็นแบบนั้น ไม่รู้จะแนะนำอะไร เพราะแนะนำไป
คุณคงไม่สนอยู่ดี

สิ่งที่ผู้ชายคนนี้ทำ มันคือ การทำเลวใส่กัน กดดันให้อีกฝ่ายไป
ทำเลว เพื่อระบายความเครียด เพราะเขาเห็นว่าคุณไม่มีที่ไป
มันเป็นการดูถูกเหยียดหยาม ความเป็นมนุษย์ ทำไมยอมให้เขากระทำล่ะคะ
ยังไปหาเงินให้เขาอีก คุณไม่ได้รักเขามากหรอกค่ะ คุณแค่อ่อนแอ
ไม่กล้าหยัดยืนต่อสู้ ไม่กล้าอยู่คนเดียว ลูกของคุณ ไม่มีค่าพอ
ให้คุณหยัดยืนต่อสู้เลยหรือ แผ่นดินกว้างใหญ่ ไม่มีคำว่าไม่มีที่ไปหรอกค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่